🌯

"Çok düşünceli görünüyorsun." Irmak koltuğa oturmuş bir şekilde boşluğa bakan beni fark ettiğinde bu yorumda bulunmuş ve beni boşluktan gerçek dünyaya çekmişti. Ne kadardır boşluğu izliyordum hiçbir fikrim yoktu sadece düşüncelere dalmıştım. Aslında boşluğu izlediğimi bile fark etmemiştim.

"Birinin adını bilmeden nasıl onu bulabiliriz?" diye sorduğumda kaşları usulca çatıldı ve kendini tekli koltuğa atıp bağdaş kurarak bana bakmaya devam etti. "Şu meşhur dönerci çocuktan mı bahsediyorsun?"

"Dönerci değil bir kere," dedim hızla ve bu onu güldürdü.

"Tamam dönerci değil, kurye çocuk. Gerçekten ona aşık mı oldun?"

"Aşık falan değilim." Başımı hızla iki yana sallamam bir şeyleri inkar ediyormuşum gibi göstermişti beni ama yine de değildim, sadece hoşuma gitmişti o kadar. Daha önce birçok restorandan yemek sipariş etmiş ve kuryelerle konuşmuştum ama hiçbiri onun gibi değildi işte. Kimse üşümemem için kendini soğukta bırakmamıştı. Kimse bu kadar kibar olmamıştı.

"O zaman neden bana böyle bir şey soruyorsun?"

"Sadece merak ettim o kadar."

"Çocuğa adını sorabilirsin," diye mükemmel bir öneride bulunduğunda sesli bir nefes aldım. Sanki bunu ben bilmiyordum canım.

"Adını sordum ama o sıra patronu aradı ve arada kaynadı. Şimdi de soramıyorum. Hem ilk defa kaskını çıkardı dün gece ve yüzünü gördüm. Çok tanıdık geldi."

"Belki karşılaşmışsınızdır," dedi Irmak. "Belki de kulüpteki çocuklardan biridir."

"Belki de," dedim bakışlarım tekrardan boşluğa düşerken. Kulüplerde illa sizinle tanışmaya gelen birileri oluyordu ama kurye çocuktan o enerjiyi alamıyordum. Öyle olsaydı şimdiye kadar bana da bir adım atardı ama kibarlık dışında hiçbir adım atmamıştı. İltifat bile etmemiş, benimle ilgilendirdiğini gösteren çapkın bir hareket yapmamıştı.

"Umay." Irmak bana seslendiğinde boşluktaki bakışlarımı tekrardan onun kahverengi gözlerine diktim. Dalgalı saçları bir yere gitmek üzere düzgünce taranmış ve önlerine iki tane örgü örülmüştü. Üzerinde kahverengi boğazlı kazak, altında da bej renginde bir pantolon vardı. Sanırım sevgilisiyle buluşmaya gidiyordu.

"İçine kurt düşürmek gibi olmasın ama ya çocuğun sevgilisi varsa?"

Yutkundum çünkü olamaz diyemiyordum. Kibarlık yapması bana umut veriyor anlamına gelmezdi sonuçta. Belki de onun karakteri bu şekildeydi ve herkesi kendinden çok düşünüyordu. Sevgilisi varsa onu rahat bırakmam gerekirdi.

Sevgilisi olan birinin peşine düşecek kadar kötü biri değildim. Eğer sevgilisi olduğunu öğrenirsem onu rahat bırakırdım.

"Ben de bundan korkuyorum işte," dedim oflayarak. "Bu yüzden adını sormadan onun kim olduğunu öğrenmeliyim. Eğer bir arkadaşımın tanıştırdığı biriyse ve sevgilisi varsa bilmeliyim yoksa ben buna devam edeceğim. O da bir noktadan sonra bana sevgilisi olduğunu söyleyecek ve ben rezil olacağım. Rezil olmak istemiyorum Irmak."

"Sakin ol hallederiz," dedi ve yerinden kalkıp yanıma geldiği gibi beni kolları arasına aldı. Sarılmayı seven bir temas bağımlısı olduğumdan ben de kollarımı onun beline dolayıp başımı göğsüne yaslayarak bir kedi gibi ona sırnaştım. "Hem numarası yok mu? Adını soyadını bulmak çocuk işi olacak. Ben Mesut'a söylerim buluruz."

"Ay doğru numarası var," dedim ve kollarımı ondan çekip yanaklarını çekiştirdim. "Bunu nasıl unuturum ben ya? Senin aklını öpeyim aklını."

"Ya sakin ol makyajım var," diye homurdanarak yanaklarını ellerimden kurtarmaya çalışırken gülmeden de duramamıştı. İkimiz de kıkırdarken telefonun çalmasıyla bakışlarım hızla orta sehpadaki telefonuma kaydı.

Arayan tanımadığım bir numaraydı.

"Umay lütfen döner söylemiş olma artık ya." Irmak bıkmış bir sesle konuşurken onu boş verip hemen telefonuma uzandım ve aramayı cevapladım. "Efendim?"

"Rast Döner'den arıyorum. Yola çıkacağım," dedi tanıdık olmayan bir ses. Heyecanım boğazımda bir yumru gibi takılı kalırken gözlerimi kırpıştırdım. "Beş dakikaya orada olurum."

"Teşekkürler çıkıyorum," diye mırıldandığımda telefonu yüzüme kapattı. Bu diğer kuryeydi. Bugün biraz erken sipariş ettiğimden olsa gerek benim kurye yerine başkasına denk gelmiştim ve adeta bütün dünya başıma yıkılmıştı.

"Ne oldu ya?" Irmak yüz ifademden bir şeylerin iyi olmadığını anlayıp merakla bana bakarken dudağımı büktüm. "Başka kurye."

"Ee kaç gündür onun denk gelmesi de bir şanstı bence. Neyse üzme kendini bulacağız o çocuğu."

Yanağımdan makas alıp ayaklandığında bir şey demeden arkasından baktım ve bacağımı sallarken dakikaların geçmesini bekledim. Beş dakika dolduğunda ağır adımlarla evden çıkmış, merdivenleri inerek kendimi dış kapıda bulmuştum. Kuryelerin bir yalanı vardı; beş dakikaya geliyorum. Bu tamamen bir yalandı çünkü beş dakikayı çoktan geçse bile yoldan geçen tek bir kurye bile yoktu.

Neredeyse on dakika sonra apartmanın önünde duran motorla beraber hızla oraya doğru ilerledim. Çocuk kaskını çıkartıp beni bir süzdükten sonra tebessüm etti. "Merhaba."

"Merhaba," dedim düz bir ses tonuyla. Geçen hafta da bir gün onunla karşılaşmıştım ama hiç sevmemiştim. Bakışlarında garip bir şey vardı.

"Umay'dı değil mi?" diye sordu sepete doğru ilerlerken.

"Evet."

Burnundan bir nefes verip gülmesini yutarmış gibi bir tepki verdiğinde kaşlarım hafifçe çatılmıştı. "Şu her gün sipariş veren kız sensin demek."

"Hakkımda mı konuşuyorsunuz?" diye sordum hafif sitemli bir şekilde.

"Hepimiz amacın ne biliyoruz bence," dedi ve paketi alıp bana uzattı. "Sakın döneriniz güzel diye, tarzı saçmalıklar söyleme, salak bile anlar konunun döner olmadığını."

Paketi elinden sertçe çektim. "Bu kadar rahatsızsanız bir daha sipariş vermem."

"Bizim için hava hoş tabii." Dudaklarını ıslatıp bana doğru bir adım attı. "Sonuçta müşteri müşteridir ama fazla heveslenme derim, üzülürsün."

Ona kötü kötü bakarken paketi sıkı sıkı tuttuğumdan uzun tırnaklarım avucuma batıyordu. Kaskı başından geçirip motora gaz vererek gözden uzaklaştığında içimde kötü düşünceler doğmuştu. Bana acıyor muydu yoksa bu durumdan rahatsız mı olmuştu anlamamıştım ama hiç iyi şeyler hissetmemiştim.

Telefonum titrerken döner paketini koluma asıp pantolonumun cebindeki telefonu çıkarttığımda hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. Birkaç mesajla.

Kurye Çocuk: Merhaba.

Kurye Çocuk: Bugünkü siparişini ben getiremedim fark etmişsindir.

Kurye Çocuk: Mesaim daha yeni başlıyor ondan.

Kurye Çocuk: Neyse seni daha fazla rahatsız etmeyeyim.

Kurye Çocuk: Afiyet olsun.

Umay: Teşekkür ederim

Umay: Sana da iyi mesailer

Kurye Çocuk: Teşekkürler.

🌯