Genç kız, evden çıkmadan önce pahalı parfümünden bir kaç fıs daha sıktı ve ceketini giyip içinde şoförünün beklediği arabasına yönlendi. Genç adamın işinin ilk günüydü. Bir zamanlar kadının sıkı bir fanıydı. Son zamanlarda çok takip etmese de kadın sevdiği ünlülerden biriydi. Dostane bir şekilde kadına gülümsedi. "Çok güzel olmuşsunuz Açelya Hanım."

Genç kız kafasını çevirmeye bile tenezzül etmedi. Ketum surat ifadesiyle arabanın camından dışarıya bakarak konuştu. "İşine dön." Adam bu soğuk tavır karşısında boğazını temizledi ve arabayı çalıştırdı. Cümlesine kesinlikle böyle bir tepki beklemiyordu. Belki de kadın yanlış anlamıştı. El frenini çekti ve arabayı çalıştırdı.

Yarım saatin sonunda genç kız istediği yere varmıştı. Araba girişe yönlendiğinde kalabalığın coşkulu alkış ve çığlık sesleri birbirine karıştı. Kadın sahte sevecenliğiyle arabadan indi, bembeyaz dişlerini farklı farklı ülkelerden sadece onun için gelmiş heyecanlı hayranlarına sergiledi. Karşısındaki kalabalık onun için sevgi hissini tadacağı, kalbini ısıtacağı bir insan topluluğu değildi; sadece bir para kapısıydı.

Suratındaki o sahte gülümsemeyle kürsüye doğru ilerledi. Sunucu gür bir sesle bağırdı. "Açelya Kayaç geliyor!" Alkışlar ve çığlıklar mümkünmüş gibi daha da arttı. Telefonla kayıt yapanlar sahneyi çekebilmek için adeta birbirlerinin üzerlerine çıkıyorlardı. Ellerinde kadının çektiği fotoğraflar vardı. İmzalamak için heyecanla bekliyorlardı.

Genç kız kendisi için ayrılan masaya oturdu. Masanın üzerinde küçük bir demire tutturulmuş mikrofonu kendine doğru çekti. Mikrofona eğilerek bağırdı. "Herkes sıraya geçsin! İmza günü başlamıştır!" Böylece korumlar şeritlerden birini açtılar ve kontrollü bir şekilde insanların geçişine müsade ettiler.

Ama bir terslik vardı. İnsanlardan fısıltılar yükselmeye başladı. Açelya kafasını insanların çoğunun baktığı yere çevirdiğinde duvarın arkasında güçlü birinin figürünü gördü. İri yarıydı; kıyafetlerle, eldivenlerle ve bereyle her yerini kapatmıştı. Gözlerinde kalın siyah camlı güneş gözlükleri vardı. Aleyna tam yerinden kalkacakken adam ona doğru atış yaptı. Mermi duvara çarpınca kalabalıktan çığlık sesleri yükseldi.

Açelya'nın kalabalığı düşünecek hali yoktu. Doğruca kürsüden indi, korumalarından birinin yanına koştu. Koruma silahını çıkarıp Açelya'yı korurken adam bu sefer kalabalığa yönelmişti. Açelya dönüp bakmadı bile, korumasının gözetiminde arabasına bindi ve şoförüne hızla uzaklaşmasını söyledi. Son duyduğu şey kalabalıktan yükselen feryatlardı. Açelya titreyen ellerle kaputtan kulaklıklarını aldı ve son model telefonuna bağladı. Bir şarkı açıp koltukta geriye yaslandı. Eve gitmek, tehlikeden uzak olmak istiyordu. Hemde hemen!

BU BÖLÜMÜN KISA OLMASININ SEBEBİ GİRİŞ BÖLÜMÜ OLMASIYDI. SONRAKİ BÖLÜMLERİ AÇELYANIN AĞZINDAN OKUYACAĞIZ VE DAHA UZUN OLACAK. BU BÖLÜMLÜK BU KADAR. YENİ BÖLÜM İLK OKUYUCUM KİTABI OKUDUKTAN Bİ SÜRE SONRA GELECEKTİR.