Havin

Arabdan indiğimde etraf göz alıcıydı resmen dilim tutuldu konuşamdım Ahmed yanıma geldi an kendime geldim

"Çawraşamın beğendinmi?"Ahmedin sorusuna ne diyicemi bilemedim tek seferde

"Çok güzel"diye çıktı ağzımdan elini uzattı hiç düşünmeden tuttum elinden

Yürümeye başladığımda yerlerde serpilmiş güler etrafda ışıklar kalpli balonlar vardı bizi karşılıyan yemek masası vardı masaya geldimizde kocaman bir ayıcık bekliyodu beni ayıcığı görünce kendimi tutamadım kahaka attım ama Ahmed birazcık bu durma bozulmuş gibiydi

"Ne?"diye sorunca

"Komikmi?"diye sordu

"Yok niye komik olsunki?"dedim ama kendimik yine tutamadım gülmeye devam ettim kendimi toplayınca ahmede yaklaştım

"her şey çok güzel teşekkür ederim kocacım"dedim yanağına bir buse kondurdum Ahmed bu harekti benden beklemedi belliydi ki dondu resmen

"Açıkdım ben hadi yemek yiyelim"dedim sandalyemi çekti yanıma oturdu en sevdiğim yemekler vardı resmen acgöz gibi çok yedim ay bide utanmadan elimle mükemmel diye taklit ediyorum ama şuan bunu düşünemezdim fena halde açtık çünkü

Ahmed

Bugün havinime evlenme teklifi edicektim çocukluğumuzda sevdimiz tepeye getirdiğmde Havin çok şaşırdı muhtemelen unutugumu sandı ayardığım herşeyi çok begenmişti ayıcıkla biraz dalga geçti ama olsun yeterki yüzü gülsün şimdi ise birlikte Mardin'in manzarasını izliyorduk salıncakta

Havini birden göğüsme çektim o kadar hayal etmiştim ki bu anı artık geride kalmak istemiyordum bu hareketine şaşırdı ama bişye söylemedi artık evlenem teklifimi etmem gerekiyordu

Hafiften öksürük sesi çıkartım Havin başını kaldırdı bana baktı ayağa kalktım önünde diz çoktüm

"Çawraşamın ben çok süslü kelimeler kuramam romantik olmayıda beceremem ama seni görünce kalbimden geçen her şey gerçek" dedi cebimden kutuyu çıkardım

"Benimle evlenir misin?"

Havin sessiz kaldı Ahmedin içine korku düştü yanlışmı yaptım diye

"seni anlıyorum anı oldu am_"

"Evet"

"Ne?"

"Evet"

Ahmed ne yapıcanı bilemedi

Havin"ee vazgeçtin galiba"diyince Ahmed kendine geldi yüzüğu Havini parmağına taktı sımsıkı sarıldı havine

Yazar

Şeyhanlı konağı

"Yeter yaren dönüp durma başımda"

"Ne yapıyım anne ben Ahmedin yanında ben değil o ucube var"

"Ne yapıyım yani yeter o abinde sende kendine çeki düzen verin yater be"diyip şevin xanım odadan çıktı

Yaren kendi kendini yiyordu

"Bende yarensem sizin yanınıza bırakmam"

Ahmed

İlk kez rahat nefes alıyordum sevdiğim kadın kolarımın arasındaydı

"Ahmed ağa"

"efendim yavrum"

"Yeter bu kadar az sarıl"diye kendini Ahmedin kolarından kurtarmaya çalıştı ancak sadece çabaldı çünkü Ahmed bırakmıyordu

"Nedenmiş?"diye sordu

"Karıma sarılmicamı?"

"Biz daha evlenmedik hem ne karısı"

"Yavrum, güzelim, çawraşamınım ne oldu şimdi ne güzel yanyanaydık"diye sitem etti Ahmed

"Yok bişey beni konağa bırak geç oldu sen git hemen uyu"

"Emredersiniz hatunum"

Birlikte kalktılar koağa gelince Ahmed durdurdu arabayı havine döndü

Havin"ben iniyim artık"dedi kemerini açmaya çalışıyodu ama bir türlü acamdı Ahmed havine yaklaştı kemeri açmak için havinin dibine kadar girmişti Havin gözlerini kapatı Ahmed kemeri açtı

Havin gözlerini açınca Ahmed tam dibinde duruyodu

"ıı şey takıldıda ondan açamadım"dedi

Havin konustukça Ahmed havinin dudaklarına bakıyodu Havin ne yapıcanı şaşırdı Ahmed biraz daha yaklaştı Havin gözlerini kapatı Ahmed tam Havini öpücekti ki cama vurulan sesden kendine geldiler

Ahmed kendi tarafındaki cama baktı Mirza cama vuruyodu Ahmed camı açtı

"Hayırdır bilader gece gece" dedi Ahmed düşlerinin arasından

"Asıl sana hayırdır bilader gece gece"dedi Ahmed gibi

"Hadi kız gel buraya yeter bu kadar"dedi havine Mirza sahte kızgınlıkla Ahmed ters ters Mirzaya bakıyodu

Havin indi arabdan ahmed de indi Havin mirzanın yanına geçti "iyi akşamlar"dedi Ahmede içeri kaçtı

Ahmed sadece giden Havini izliyordu arkasından Mirzaya döndü

"Senin gelicen zamanı_"

"Oo orda dur ahmed ağa gece vakti kızımızla dışardasın birde konuşuyosun"diye Ahmedle dalga geçti

"Sus lan havinide utandırdın"dedi iç çekti

Mirza"hadi hadi geç oldu git yoksa esma sultan anladın sen"dedi Ahmede Ahmed bindi arabaya gitti

Yazar 

Havin kimseyle konuşmada odasına kaçmıştı Ahmed resmen evlenem teklifi etmişti üstüne arabda resmen dudağımdan öpüçekti Mirza gelmeseydi

Yok bu gece ikisinede uyku yoktu Havin üzerini değistirdi hemen yatağına girdi yarın ne olucaktı acaba

Midyatda sabah olmuştu bugün şeyhanlı konağına gidicektiler Havin ve arin Havin odasınd ahazırlanıyordu

İnce triko bir elbise giymişti saçını da topuz yapmıştı dağınık bot giymişti yüzüne Afif bir makyaj dudağına da böğürtlenli balım sürdü ilk defa hazırlanmaştı artık

Mirza arin ve Havini şeyhanlı konağına götürmüştü evlilik için konuşulacaklar alınıcaklar ve eksikler için konusucaklardı

Nerdeyse öğlen olmuştu midyat da konağa gelmişlerdi Şilan ve Rojda karşılamıştı arin ve Havini içeri geçtiler

Keja hanımağa"hoş geldiniz" Havin yadesinin elini öptü yanına oturdu

"Hoş bulduk keja hanımağa"dedi arin

Havin sağına soluna bakıyodu daha doğrusu Ahmedi arıyodu bunu farkeden

"Boşuna arama gelin hanım odasındaydı ahmed gelir birazdan" dedi keja hanımağa havinle uğrasıyodu

Havin utanıyodu keja hanımağa "hadi gitde yolcu et sözlünü"dedi Havin utancından dometese döndü içeri giren yareni görünce ayağa kaltı hiç bir şey demeden çıktı

Avluya indi Ahmed odadan çıkmamıştı Ahmedin odasına gidiçekken Ahmed geldi avluya Havini görünce şaşırdı

"Havin?"

"Efendim" dedim gülümseyerek

"Ne zaman geldin?"

Havin kaşlarını çatarak "niye Ahmed ağa gelemezmiyim gidiyorum ben"dedi arkasını döndü gidiyoduki kendini Ahmedin dibinde buldu Ahmed

"Hoş gelin sayende günüm aydınlandı"dedi Ahmed bunları söylerken bir eli havinin belindeydi diyer eli ise havinin yüzüne gelen saçıyla oynuyordu Havin kendini çekiçeyi zaman Ahmedle kendini izleyen yareni gördü ne demişti yaren Havini kandırmıstı havinin yarene ders vermesi gerekiyordu Havininin elleri Ahmedin omzundaydı Havin bir elini Ahmedin yüzüne diğer elinide boynuna koydu ahmede dahada yaklaştı önce Ahmedin gözlerine baktı sonrada yutkunarak dudaklarına kendi dudaklarını Ahmedin dudaklarına bastırdı Ahmed ne olduğunu anlamdan gözlerini kapatıp havinin dudaklarını öpmeye başladı

Ahmed öptükçe havinde öpmeye basladı sakin öpüşleri özlem dolu hal aldı birbirlerinden ayrıldıklarında nefes nefe kalmışlardı

"Ne bu densizliktir"

Arkadaşlar yeni kurgum yakında umarım beğenirsiniz