Midyat her zaman ki gibi aynı kavurucu sıcaklıyla yeni bir güne başladı Havin gözlerini odasında ki küçük pencereden sızan güneşle açtı gözlerini yataktan yavaşca düzelerek tekerlekli sandalyesine uzanmaya çalıştı ama bi türlü uzanamadı gözleri yine dolmaya başladı her zaman ki olduğu gibi saate baktı herkes uyandığını düşündü çünkü herkes bu saatelerde uyanırdı yatakta beklemye başladı belki biri gelir umuduyla

Herkes kalkmıştı evin çalışanları sofrayı kurmaya başladılar Amed uyandığında etrafta havini göremeyince meraklandı abisinin etrafa göz gezdirdiğini gören Hazar abisinin yanına yaklaştı " günaydın abi " dedi Ahmed "Havini gördünmü?" Dedi Hazar alınmış gibi yaparak "biz abimize günaydın diyelim o havini sorsun bu evde tek benim değerim yok valla"dedi hayıflanarak Ahmed ters bir şekilde elini hazarın omzunua koyarak "Hazar havini gördünmü dedim sabah sabah delirtme beni!"Hazar "görmedim abi merak etiysen git bak" dedi abisinin sınırlı halini görünce kaçtı Ahmed "la havale vela kuvvet"dedi gözlerini havinin adasına dikkti

Havin bekledi durdu kimse gelmedi tam tekrardan kalkmayı denicekti ki Rojda kızıyle birlikte gülerek odaya girdi "günaydın havinim"dedi Rojda havinde "günyadın"dedi "kusra bakma güzelim Alya yerinde bu rahat durmadı bende gelemedim en son halanın yanına gidicez dince hemen ayaklandı cadı"dedi gülerek havinde alyayı yanına aldı öpmeye başladı heryerini öptü gıdıkladı Alya evi inleti çığlık ve gülme sesiyle her zaman ki gibi "şşş Alya kızım yeter bak babaanne kızıçak" dedi sahte bir kızgınlıkla Alya "anne o cadı "dedi havinle Rojda gülmeye başladı Rojda havine yardım ederek giyinmesini sağladı Havin yürümesine yardım eden koltuk altlarını aldı yavaş yavaş yürüyerek odadan çıktı

Herkes tam bir şekilde sofrada toplanmıştı Rojda Havin de yeni geldi Rojda havine yardım ederek oturmasını sağladı sonra Ahmed ile babası Çivan ağa geldi sofraya Ahmed masada havini görünce rahat nefes aldı sabahtan beri kafayı yiyecekti havin için endişelendi herkes kahvaltısını yapmaya başladı Havin ile Ahmed karşı karşıya oturuyodu havinin yanında Hazar oturuyodu Hazar abisinin gizili gizli havine baktığını görünce masanın altından ahmedin ayağına vurdu Ahmed kafasını kaldırdı hazara doğru Hazar imalı imalı gülüyodu Ahmed daha da sinirlenmeye başladı zaten Havin hiçbir şey yemiyo diye kendide yemedi civan ağa"Havin kızım kahvaltını yap bişeyler ye bu aralar hiçbir şey yemiyosun farkındayım hasta olucaksın"dedi hafif kızgın ve endişeli sesle Havinde başını eğdi bu konakta napıcanı bilmez bir şekilde yaşıyodu yaşamak denirse

Ortamda ki sessizliği Alya bozdu "Havin halacım bana sen yedirsene"dedi hevesli hevesli dudaklarını büzerek

Havin tam konuşacakken beritan hanım sözünü kesti "Alya Havin halan bacaklarını hissetmiyo nasıl oturacaksın yediremez o sana"dedi havine nefretle Ahmed annesine ters ters bakamya başladı keja hanımağa "gelin sen ne dersin!"dedi konağa inleterek Havin başını eğdi gözleri dolmaya başladı Havin masadan tam kalkıcakken yaren bilerek masadaki çayı havinin ayağına denk gelicek bir şekilde döktü"ayyyy yanlışlıkla oldu iyimisin"dedi Havin birden açıyla yere düştü ahmed hemen kaltı "çawraşamın iyimisin?"dedi endişeyle civan ağa yade Hazar hemen havinin yanına geldi Havin dokunsalar ağlıyacaktı gözleri doldu Ahmed Havini hemen kucağına aldı odasına götürdü Ahmed "Rojda krem getir" dedi

Ahmed Havini yatağa yatırdı Rojda yanık kremi getirdi Ahmed havinin canını açıtmadan dikkatli bbir şekilde kremi sürdü Ahmed"çawraşamın sakın yataktan kalkmıyosun akşamda kullandıktan sonra geçer"dedi Havin sadece başını salladı Rojda "hadi siz çıkın havinin üstünü degiştiricem"dedi Baran "hadi beyler biz gidelim geç oldu zaten abicim daha dikkatli ol tamamı"dedi havinin saçlarına öpüçük kondurdu Ahmed her zaman ki gibi Havini kıskandı Rojda Ahmedi kocasını hazarı odadan kovdu onlar çıkınça havin ağlamaya başladı rojdada havine sarılarak teselli etti

Ahmed avluda annesini yengesini yarenin oturduğunu gördü yanlarına gitti yaren hemen ayaklandı kendini açındırmak için "Ahmed Havin nasıl yanlışlıkla dök-" Ahmed"sus yaren bir daha havinin yanında masada dahi seni görmicem"dedi sert bir şekilde sonra annesi tam konuşaçakken Ahmed"anne sakın bir daha havinin adını bile azına alma"dedi yukarıda civan ağa ile keja hanım Ahmedi izlediler bir tek onlar değil tüm konak izledi Ahmed"Baran Hazar hadi gidiyoruz"dedi konaktan çıktılar

Havin odada üstünü değiştirdi yatakta yatıyodu sabahki olanları düşündü canı daha da çok yandı ben Havin annemi babamı trafik kazasında kaybettim sadece ben kurtuldum keşke kurtulmasaydım diye her Allah'ın günü dua ettim amcam babaannem beni bırakmadı yanalrında büyüdüm ama bu konakta ki diyerleri benden nefret ediyorlar yengelerim beni uğursuz yerine koyuyorlar civan amcam yadem Hazar Baran abi Rojda Baran abimin eşi hariç kimse beni istemiyordu bir de Ahmed hariç Ahmed benden 5 yaş büyük çok sert şeyhanlıların ağası acımasız biri Ahmedi gören herkes korkuyo bende korkuyorum yaklaşamıyorum ama o bana çawraşamın diye sesleniyo bir türlü anlayamadım Ahmedi midyatın bekar yakışıklı ağası Midyatdaki tüm kızlar ahmedin peşinden koşuyo tabiki ezam amcamın kızı yarende ama Ahmed bu zamana kadar kimseyele konuşmadı yani bildiğim kadar zaten beni ilgilendirmez benim açım bana yetiyo tırafık kazasından sonra konkta yaşmaya devam ettim ama yürüyemiyorum bir gece merdivenelrden yuvarlandım 6 yaşındayken o gün doğum günümdü ama benim yas günüm oldu o geceyi hatırladığım her gün bu hayattan nefret ediyorum yürüyememk çok kötü başkasına muhtaç oluyorum Rojda benim ablam o kadar iyimi bu evde hem yanımda durdu hep benimle ilgilendi okulumu bitiremedim benimle dalga geçtiler kimseye söylemedim utandım ben Havin benim hikayem bu bundan sonra napıcam bilmiyorum 22 yaşındayım biran önce ölmek istiyorum annemin babamın yanına gittmek için bu hayat bana daha ne getiriçek hiç bilmiyorum nerdeyse akşam olmuştur evin erkekleri geldi odamdaki pencerden göre biliyorum Ahmedi gördüm benim odama bakıyodu hatta buraya geliyodu

Kapı çaldı "gel" Ahmed geldi