"Benimle evlenmek istiyormusun?"

Ömür sessiz kaldı murat"tamam sen düşün yarın cevabını alıcam dışarıda çay içelim hem konuşmuş oluruz"

Ömür"bilmem ki amcam ne der"

"Sen merak etme ben haledicem yarın öğleye yakın ben gelip seni alıcam"dedi

Ömür sessiz kaldı içeri geçtiler murat amcamdan izin almıştı yarın benden cevap bekliyodu geç vakit olmuştu hep birlikte dışarı çıktık yolcu ettik arkada murat ve ben kaldım murat bana döndü

"Sen gir içeri soğuk hava üşürsün hadi"

Tamam dedim içeri girdim camdan gizlice izledim gittmişlerdi etrafında topladıktan sonra odama çıktım

Yarın ne cevap vericem hakkında düsünüyodum ne kadar değişmişti ama gözleri hiç değişmemişti aynıydı kahveleri boyu çok uzundu yanında küçüçük kalmıstım yanına hiç yakışmadım ne diye benimle evlenmek istedi acaba belkide yarın istemediğin söylicek neyse en iyisi uyumak yatağıma girdim yatım

***

Sabah olmuştu kalktım kahvaltıyı hazırladım yengem mutlu mutlu geldi kahvaltısını yaptı bende yediğim kadar yedim evi toparladım nerdeyse öğleye yaklaştı saat kapı çalmıştı acaba muratmı geldi gittim kapıyı actım muart gelmişti

"Hoş geldin"

"Hoş bulum"

"Hazırsan çıkalımı?"

Muratın sorusuna üzerime baktım sade bir uzun etek üstümdede uzun kollu badi vardı muarta döndüm kafa saladım

"Hava serin üzerine bir şey al istersen"

"Tamama hemen geliyorum"dedim yukarı çatı katına çıktım dolabıma baktım örme bir hırka buldum onu giydim indim

"Gidelim" dedim çıktık arabanın ön kapısını açtı bindim arabada hiç konuşmadık bir yere geldik içeri girdik oturduk ikimizde sessizdik sessizliği murat bozdu

"Konuşmamayamı geldik"

"Yo sen getirdin konuş"dedim pat diye ayy dilimin ayarı yok ki

Gülümsedi çaktırmadan baktım gazmesi aynı duruyodu

"Doğru neyse ne içersin"

"Çay olur"

"Peki"

Çalışanı çagırdı iki çay istedi

"Ömür sana bir şey sormuştum dün akşma cevabını vericekmisin?"

"İstiyorum"dedim tek seferde

"Peki ama bunun sorumluluğunu biliyosun değilmi?"

"Tabi ki biliyorum askersin sen babam gibi"

"Benimle gelicekmisin şırnağa?"

"Gelirim sonuşta sen nereye ben oraya evlenincez ya öyle oluyo"

"Hatırlıyomusun çoçukken ben asker olucam diye tutturduğumda sende doktor olmak istiyodun beni iğleştirmek için hep yanımda olmak istoydun"

Gülümsedim hiç bir çoçukluk anımı unutmamaıstım aynı şekilde o da unutmamış

"Öyleydi gül teyzemde seni kovalardı"dediğimde birlikte gülmeye başladık

"Ömür evlendiğimizde bi süre annem ve babamla kalman gerekiyo benim şırnaktaki islerimi düzeltmem gerekiyo bir hafta burdayım zaten "

"Ama nikahı aceleye getiriyorlar istemi_"

"Hayır istiyorum öyle deyil bu hafta nikah için gün alıcam eğer düğün iş_"

"Hayır istemiyorum nikah yeter"

"Peki o zaman telefon numaranı almam gerekiyo"

Ne diyicektik ben"şey benim telfonum yok"dedim

"Tamam o zaman önce sana telfon alalım"

"Olmaz masraf etme"

"Saçmalama ömür biz evleniyoruz sen benim eşim oluyosun ben senin eşin oluyorum ya tabiki sana alıcam"

"Birde ben kullanmasını bilmiyorum"

"Öğretirim zor değil"

"Şey benim"

"Senin ne?"

"Ben okuma ve yazmayı bilmiyorum"

"Nasıl okula gitmedi mi?"

"Hayır gitmedim yani gidemedim ailemi kaybettikten sonr amacmla kaldım yengem de göndermedi"

"İzin vermediler hor gördüler seni öyle değilmi?"

Gözlerim dolmuştu ağlamaya başlıcaktım rezil olmuştum ne okuma biliyordum ne de yazma etrafımdaki insanlar bana benzemiyodu üstümdekiler icerinde soğumaya başlamıştı

Murat ayağa kalktı üzerindeki montu çıkardı ömürün omuzlarına koydu

"Gerek yoktu üşürsün"

"Üşümem sen hasta olma bana bir şey olmaz"

"Teşekkür ederim"

"Önemli değil de ömür istersen ben sana okuma ve yazma öğretirim yada Halk eğitim kursunuada gide bilirsin"

"Gerçektenmi?"

"Gerçekten ama önce sana gitmeden önce bir teelfon alalım itiraz istemiyorum sana ulaşmak istiyorum sana telefon kullanamyıda öğretirim analştıkmı?"

Gülümseyerek"anlaştık"dedim

"Şey saat akşama yakladtımı geç klamasam am_"

"Hiç kimse sana bir şey söyleyemez canını sıkma istersen kalkalım telfon işini haledelim sonra da yemek yiyelim"

Ben sadece başımı salamıştım birlikte kaltık önce bana telefon almıştı itiraz etmeme izin vermedi şimdi ise birlikte restronda yemek yiyorduk

"Çok zayıfsın kilo alman gerekiyor böyle olmaz çok mikrop kaparsın hemen"

Söylediği sözlere çok mahcup olmuştum ne diyecektim ki zaten

"Ömür sana bir şey sorucam ama beni yanlış anlamanı istemiyorum"

"Sor anlamam"

"Evden çıkarken çatı katına neden çıktın dışarıdan bakınca sadece dış catı gibi duruyo"

"Benim odam orda"

"Ne demek odam orda sen soğuk çatı katındamı kalıyosun"

Kendi kendine bir şey mırıldandıyodu ama analamamıştım

"Sana kötümü davranıyolar?"

"Yo yani niye öyle davrasınlar ki"

"Ömür bak beni lütfen yanlış anlama ama seni ne okula göndermişler bak lise demiyorum ilk okula bile göndermemişler sana eziyet ettiklerini biliyorum annem söyledi hava soğuk ve üzerinde kışlık bir şey yok dahası çatı katında kalıyosun çok zayıfsın daha ne söylememi bekliyosun"

"Ne yapsaydım hiç bir şey bilmiyorum ne okuma ne de yazma dışarı ilkbkez çıkıyorum başımı sokucak bir yerim olsaydı bende giderdim ne bekliyosun benden ben senin gibi bu insanlar gibi değilim benden utanıyosan evleneme"

"Saçmalama ömür ne demek evlenem evleniyoruz hemde yarın daha fazla onlarla kalmasın yoksa benim elimde kalıcakalar"

"Yemeğini ye hadi aç kalma kalkarız sonra"

Yemeğizi yemeğe devam etik akşam saatlerinde yaklaşınca birlikte kalktık şu an arabadaydık eve gelmiştik kapıdaydık ben kafamı kapıya çevirdim bana engel oldu

"Ömür söylediklerime kırıldınmı?"

"Hayır doğru olanı söyledin"

"Ömür artık senin e evd eklamnı istemiyorum beni yanlış anlama artık üzülme lütfen"

"Seni yanlış anlamdım murat ilk defa beni düşünen biri çıktı karşıma söylediğin herşeyde haklıydın ama benim gidicek bir yerim yoktu"

"Anlıyorum seni güzelim ama artık ben varım bir daha o incilerini akıtmanı istemiyorum"

Gülümseyerek karşılık verdim arabadan indik zile bastım kapıyı hasan açmıştı beni görünce

"Nerdesin bu saate kadar" diye hesap sordu bana

"Sen kim oluyorsun da benim karıma hesap soruyosun"

Muratı görmemişti muratı farkedince "bu evin kızı ortada nikah yok ne karısı"

"Sen ilgilendirmez"

Murat bana döndü"ömür hadi sen geç üşütme"dedi bana ben direk odama çıktım

Hemen penceresinin önüne geçtim murat hale aşığdaydı bir süre sonra gitti bende üzerimi değıştirdim yatağıma girdim ilk defa dışarı cikmıştım bunları düşünürken uykuya dalmıştım