Merhaba, bölüme başlamadan önce birkaç şey söylemek istiyorum.

1)Ben hayatımda ilk defa kitap yazıyorum, daha önce hikaye, masal vb. şeyler yazmadım ve bu kitapta cringe, yazım yanlışları vb. şeyler olabilir lütfen böyle şeyleri gördüğünüz zaman NAZiK bir şekilde yorumlarda belirtirseniz mutlu olurum.

2)Sık sık bölüm yükliyemeyebilirim, nedenlerini söylemek istemiyorum. Bunun için sizden şimdiden özür dilerim.

iyi okumalar...<3

________________________________________________________________________________

Kendini herkesin önünde, sahnede kuğu gibi süzülürken hayal et. Herkes tarafından tanınan başarılı ve ünlü bir balerin. Ben Melisa ve benim hayalim ünlü ve başarılı bir balerin olmak. Odamda oturmuş bunu nasıl yapacağımı düşünüyorum çünkü önümde büyük bir engel var, ailem... ailem bana ve kardeşime hiç değer vermiyor. Beni ve kardeşim Alya'yı köle gibi kullanıp her fırsatta dövüyorlardı. Hatta bizim için hiç para harcamak istemiyorlar. Ben de 7. sınıfta kazandığım bursluluk param ile geçinmeye çalışıyorum. Dershanem var en azından onu ödüyorlar. Burada bir bale kursu açıldığını duydum ama fiyatları karşılayabilir miyim? pek bilemiyorum açıkçası, hem ders saatleri de benim için önemli çünkü dershanemdeki ders saatleri ile çakışmaması gerekiyor. Şimdilik bunu düşünmemeye çalıştım ve kitap okumaya başladım. Okuduğum kitapta şu söz dikkatimi çekti "hayallerini gerçekleştirmeni engelleyen insanları utandır!!"diyordu. Bu sözü okuduktan sonra balerin olma umudum ve isteğim daha da arttı. Ben o bale kursuna gidecektim. Bunun üzerine bir plan yaptım. Aileme ders çalışmak için evden çıktığımı söyleyecektim ve bale kursuna gidip kayıt yaptıracaktım. bu planımı yarın uygulamaya karar verdim çünkü saat 18.05 olmuştu bile. Yarınki planım için çanta hazırlandım. Yarın hafta sonu olduğu için rahattım ama saat 13.30 da kursum vardı. Bu yüzden saat 09.00 a alarm kurdum. Aşağıya indiğimde ev sessizdi. Kardeşim Alya ve annem pazara, babam ise işe gitmişti. annem ve kardeşimin birazdan geleceğini düşünerek sofrayı kuramaya ve yemekleri ısıtmaya başladım. Ben sofrayı kurarken zil çaldı. Kapıyı açtığım gibi Alya içeriye girdi ve bağırmaya başladı.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM ANNE !HERKESE REZİL ETTİN BENİ!" dedi ve elindeki poşetleri sert bir şekilde yere bıraktı..

"BENİM SÖZÜMÜ DİNLEYECEKSİN ANLADIN MI BENİ!" dedi annem bağırarak. Bütün binada sesimiz yankılanıyordu. Annem içeriye girdiği gibi kapıyı kapattım ve konuşmaya başladım.

"Ne oluyor? Gene neyin kavgasını yapıyorsunuz?!

"PAZARDAN SIRF İSTEDİĞİM MEYVEYİ ALDIĞIM İÇİN BENİ SOKAK ORTASINDA DÖVDÜN! HERKES BİZİ İZLEDİ ABLA BİR KİŞİ BİLE YARDIM ETMEDİ BANA , HERKESE REZİL OLDUM!" dedi Alya

Tam annem konuşacakken ben araya girdim.

"YETER ARTIK ANNE! ALYA İSTEDİĞİ BİR ŞEYİ ALMIŞSA NE OLMUŞ YANİ?! HER ŞEYDE BİZE VURUP AZARLIYORUNUZ, VÜCUDUMUZDA ŞİDDET İZLERİ VAR VE BİZ BU İZLERİ MAKYAJ MALZEMELERİYLE KAPATMAYA ÇALIŞIYORUZ , ZORUNDAYIZ ! BUNDAN BIKTIK TAMAM MI? dedim bağırarak.

" SANA NE ? SEN KENDİNİ NE SANIYORSUN? HA NE SANIYORSUN? SİZ İKİNİZ BEN VE BABANIZIN SÖZÜNÜ DİNLEMEK ZORUNDASINIZ! TAMAM MI ?! BİZ SİZE EV VERDİK, YEMEK VERDİK ,SU VERDİK DAHA NE İSTİYORSUNUZ?!,"

" ZATEN İSTEDİĞİNİZ HER ŞEYİ YAPIYORUZ! DAHA NE İSTİYORSUNUZ?!"

Annem diyecek bir şey bulamamış olmalı ki sinirle balkona çıktı. Ben de Alya'nın elinden tutup odama çıkardım. İkimizin odası da çok küçüktü ama idare ediyorduk işte.

" İyi misin Alya? Nerene vurdu?" dedim endişeli bir şekilde.

"Boş versene abla. Umursamıyorum artık" dedi Alya bıktığını biliyordum çünkü ben de bıkmıştım.

"Abla?" Alya'nın sesi ağlamaklı geliyordu.

"Efendim ablacım" dedim.

" Sence bizi seven bir ailemiz olsaydı , diğerleri gibi olsaydık nasıl olurdu ?"diye sordu . Bu soruyu sık sık sorardı.

" Biliyor musun Alya , her seferinde bu cevabı vermekten bıktım ama bilmiyorum" dedim ve devam ettim." şimdi bunları düşünme benim sana bir haberim var." dedim ortamı yumuşatmaya çalışarak.

"Ne haberi?" diye sordu Alya bana dönerek.

"Ben bursluluk param yeterse yeni açılan bale kursuna yazılmaya karar verdim. Sen de katılmak ister misin?" dedim.

"Olur!!" dedi Alya sevinçle. Sonra devam etti "peki anne ve babamıza fark ettirmeden bunu nasıl yapacağız?" dedi.

"Yapacağız bir şekilde" dedim. Tam o sırada annem sinirle bağırdı. Yemekler yanmış olmalıydı. Acıkmıştık ama aşağıya inersek kavga edeceğimizi biliyorduk." Alya acıktın mı ?"dedim.

"Evet ama aşağıya inersek kavga çıkacak." dedi Alya.

" Biliyorum. Bir şekilde aşağıya inip bir şeyler hazırlamaya çalışacağım. Ama biraz zamanın geçmesi lazım" dedim .

"Tamam abla ,ben odamdayım." dedi Alya ve odasına ilerledi.

(İki saat sonra)

Babam bir buçuk saat önce gelmişti ve yemek yemişleri. Şimdi de yüksek sesle televizyon izliyorlardı. Bunu fırsat bilip aşağıya, mutfağa indim ve ekmek arası domates, peynir yapıp yukarıya çıktım. Alya'nın odasına geldiğimde Alya beni görüp kulaklığını kenara koydu ve yanıma gelip ekmek arasından birini alıp yemeye başladı.

"Teşekkürler abla. Acıkmıştım." dedi Alya, bir yandan da ekmek arasını yiyordu.

" Bir şey değil ablacım .Ben bunu yedikten sonra yatacağım. yarın bale kursuna gideceğim." dedim.

" Tamam abla, ben de yatarım o zaman." dedi Alya.

Birkaç dakika sonra ekmek aralarını bitirdik. Telefonlarımızı şarja takıp yattık . Uykuya dalmadan önce yarının nasıl geçeceğini düşündüm ve güzel geçmesi için dua ettikten sonra uykuya daldım.