Eirwen, kardeşinin kaçırılmasının ardından restoranın ortasında donup kalmıştı.Kalbi yerinden çıkacakmış gibi atarken zihni karmakarışıktı.Olanları anlamlandırmaya çalışıyor, ancak her şey o kadar hızlı gelişmişti ki düşüncelerini toparlamakta zorlanıyordu.Gözlerinin önünde kız kardeşi Lucia, maskeli adamlar tarafından zorla bir araca bindirilmiş ve hızla uzaklaştırılmıştı.Eirwen, hayatında ilk defa bu kadar çaresiz hissetmişti.

Restoranın sessizliği Eirwen'in içindeki panikle tezat oluşturuyordu.Müşteriler ve çalışanlar olayın şokunu atlatamamıştı.Kimse ne yapacağını bilemiyordu.Eirwen, derin bir nefes alarak telefonu eline aldı ve titreyen parmaklarıyla polisi aradı.O sırada kalbindeki korku ve umutsuzluk daha da büyüyordu.

"Polis merkezini aradınız, nasıl yardımcı olabilirim?" dedi karşıdaki memur.

"Kız kardeşim... Kız kardeşim kaçırıldı!" Eirwen'in sesi titriyordu.Adresini ve olayı olabildiğince net bir şekilde anlatmaya çalıştı.

"Tamam, beyefendi. Sakin olun.Ekiplerimiz hemen oraya yönlendiriliyor.Lütfen yerinizden ayrılmayın," dedi memur bey,sakin bir ses tonuyla.

Eirwen, telefonu kapattıktan sonra başını ellerinin arasına aldı.Kardeşini kurtarmak için ne yapması gerektiğini düşündü.Ama her düşünce, her plan boşlukta kayboluyordu.Gözleri dolmuştu,ancak şimdi ağlamanın zamanı değildi.Kardeşi tehlikedeydi ve ona ihtiyacı vardı.

Polisler hızla restoranın önüne geldiler.Eirwen, onlara tüm bildiklerini anlatırken yaşadığı çaresizlik her geçen dakika daha da derinleşiyordu.Polis memurları,güvenlik kameralarını incelemeye başladı ve Lucia'nın kaçırıldığı anları tekrar tekrar izledi.Ancak hırsızlar profesyoneldi,iz bırakmamışlardı.

Saatler geçti.Polis memurları,olay yerinde delil ararken Eirwen,kardeşinin kaçırıldığı ana dair her detayı hatırlamaya çalıştı.O anın dehşeti zihninde tekrar tekrar canlanıyordu.Her şey o kadar ani ve beklenmedikti ki,Eirwen’in aklına gelen her plan,her çözüm,çıkmaz bir yola giriyordu.

Gecenin ilerleyen saatlerinde,polisler Lucia'nın kaçırıldığı aracı tespit etmeye çalıştılar. Ancak aracın plakası sahteydi ve araç çoktan iz bırakmadan kaybolmuştu.Polislerin yüzündeki ifade,Eirwen’in umutsuzluğunu daha da arttırdı.Her şey bir çıkmazın içine girmişti.

Eirwen,restoran kapısının önünde,soğuk beton zeminde otururken, gözleri doldu. Kardeşini koruyamamıştı ve bu düşünce onu mahvediyordu.Ama içindeki bir ses,pes etmemesi gerektiğini söylüyordu.Lucia’yı bulmak için ne gerekiyorsa yapacaktı.Kardeşini geri getirmek için sonuna kadar mücadele edecekti.

Eirwen,içindeki korkuyu ve umutsuzluğu yenmek zorundaydı.Kardeşi Lucia’nın hayatı onun ellerindeydi ve bu sorumluluğu taşıyacak gücü bulmak zorundaydı.Ayağa kalktı, derin bir nefes aldı ve kararlılıkla ileriye bakarak bir plan yapmaya başladı.Bu karanlık ve belirsiz yolculukta, Lucia’yı geri getirmek için her şeyi göze alacaktı.