Siz: Ah Cesurcuğum

Siz: Herkes kendi bildiği gibi yaşar sonuçta.

Siz: Sen de kendince doğru bildiğini yapıyorsun, ben de öyle.

Siz: Neyse, iyi geceler sana

Siz: Ya da günaydın mı demeliyim? (05.15)

Sabahın ilk ışıkları odaya sızarken, baş ağrısı ve yorgunlukla gözlerimi aralamıştım. Can yanımda uyuyordu, gece sonunda ikimiz de sızmıştık. Cesur'a yazdıktan sonra kendimi toparlayıp ayağa kalktım, mutfağa gidip bir bardak su içtim. Annemle olan çatışmalarım, Cesur'la olan gereksiz muhabbetim ve kaybettiğim arkadaşımın hüznü içimde birbirine karışmıştı.

Telefonumun titreşimiyle irkildim. Annemden gelen bir mesajdı.

Anne: Sayende bir sürü iş çıktı. Bugün de çok yoğunum. Hazır ol.

Mesajı görmezden gelmek istedim ama yapamadım. Hazırlanmak için banyoya gittim, soğuk suyla yüzümü yıkadım ve geceyi unutmaya çalışarak günlük rutinime başladım.

Yarım saat içinde stüdyoda olmam gerektiğini biliyordum, bu yüzden hızlıca hazırlandım. Can'a not bırakıp evden çıktım. Arabaya binerken, bir günün daha ne getireceğini bilmeden trafikte kayboldum.

Stüdyoya vardığımda Cesur'un mesajı tekrar telefonumda belirdi. Okumak istemesem de merak ettim.

Cesur Alaz: İyi misin? Dün gece biraz kötüydün sanırım.

Bir an duraksadım, ne diyeceğimi bilemedim. Sonunda cevap yazdım.

Siz: Bu seni hiç alakadar etmez

Cevap beklemeden stüdyoya girdim. Her zamanki gibi yüzümde sahte bir gülümseme, içimde ise karmaşık duygularla doluydum. Annem ve diğerleri yine işin başındaydı, benim ise tek yapmam gereken rolümü oynamaktı. Çünkü bu hayatta bana biçilmiş olan rolü oynarken, gerçek benliğimi kaybetmemek için savaşıyordum.

Bu savaşı kaybedecek miydim? Bilmiyordum. Ama denemekten vazgeçmeyecektim. Çünkü ben Firuze Alenin, herkesin gözünde şımarık bir prenses olsam da, içimdeki savaşı sadece ben biliyordum. Ve o savaşı kazanmak için hala umudum vardı.

...

Cesur Alaz: İşte tam da senden beklenen hareketler.

Cesur Alaz: Şımarıklığına geri döndüğüne göre iyisin demektir.

Siz: Ay hani sen çok meşgul bir insandın.

Siz: Durup durup bana yazdığına göre pek de meşgul değilsin galiba.

Cesur Alaz: Belki senin için vakit yaratıyorumdur.

Siz: Niye sende mi bana âşıksın?

Cesur Alaz: Ha-ha, belki de öyle. Kim bilebilir?