57. Bölüm

43. Bölüm

Burçin Saane
bu2r3ci4n

... Öyle bir yere geldik ki

Hiç bir sokağın ismi yok.

 

 

~Cemal Süreya~

Günlerden Aralık'tı... Demir yine ablasının mezarında...

Yine ona kalbine gömmek istediği kadını anlatıyor...

Başka kime anlatabilirdi ki...

Bir ablası vardı ona nasıl hissettiğini soran...

Ama ablası da şehit düşmüştü işte...

"Yine yapamadım abla..." Dedi çamurlu yere oturmuş ablasının ıslak toprağına lavinyaları gömerken..

"Yine beceremedim... Yine onu kalbimden sökemedim. Yapamadım abla... Olmuyor!!" Dedi mezarın mermerine elini vurarak.

"Şimdi sen olsan bana ne yapmam gerektiğini gösterirdin be ablam..." Dedi gözlerinden yaşlar gelirken gülüp.

Mezarında ki toprağı yavaşça okşadı...

"Sana bir kere demiştik ya hani abla 'Eğer bir gün şehit düşersen mezarına gelmem' diye. Hatta bana kırılmıştın." Dedi sonda üzgün bir sesle.

"Abla... Eğer o gün sana mezarını ziyarete geleceğimi söylersem asıl kırılmalıydın... Eğer ben senin mezarına gelseydim öldüğünü kabul etmiş olurdum..." Dedi dolu gözlerle.

"Abla... Ben bu gün senin öldüğünü kabul ettim..." Dedi gözlerinden yaş gelirken.

"Ama senden başka gidecek kimsme yoktu ki benim abla." Dedi sitemle.

"Senden başka kim anlayabilirdi ki beni..." Dedi.

Ablasından başka kim anlayabilirdi ki onu...

Ablası da uzaktan sevdiği için kaybetmemiş miydi?

"Saye... Hani benim hiç yanımdan ayırmadığım bir oyuncak bebeğim vardı ya." Dedi gülerek.

"Hani senin de hep 'Erkek adam hiç bebeklerle oynar mı' dediğin bebeğim." Dedi.

"Ben onu tekrar buldum abla... Sanki karma olmuş gibi oldu ama... Saye gibi masmavi gözlü Öykü de.." dedi hüzünle.

"Bu yüzden Öykü benim Sayem oldu... Ama o bunu hiçbir zaman bilemeyecek abla..." Dedi gözlerinden gelen yaşlara rağmen tebessüm ederek.

"Keşke o gün onu görmeseydim de bu gün senin öldüğünü kabul etmeseydim abla..." Dedi mezarında ki toprağı yavaşça okşayarak.

"Bu gün aralık ayı... O günden bu güne koskoca iki sene geçti ama ben onu hâlâ unutamadım abla." Dedi buruk bir tebessümle.

"Keşke o da beni sevseydi de onu unutamadığım için pişman olmasaydım..." Dedi keşkeler ile.

"Bu gün Ali komutandan ne öğrendim biliyor musun abla??" Dedi kahkaha atarak.

"Evlilik teklifi almış. O adamdan... Evleniyormuş abla!!" dedi bir anda ağlamaya başlayarak.

"Benimle o mektuplarda neden konuştu o zaman abla? Neden... Tek bir soru sadece abla... Neden??" Dedi avucundaki toprağı sıkıp mezara yaslanarak.

"Ben onu sevdim o niye beni sevmedi..." Dedi gözünden yaş gelirken.

Orada uzanırken bir kaç saat geçti yağmur atıştırmaya başlamıştı...

Demir bütün mezarlıklara baktı. Hepsi de toprak altındaydı kimse yoktu onun dışında.

Düşündü Demir... Ölmek böyle bir şey mi... Yalnızlık mıydı ölüm...

Her mezarın yanında tanımadıkları kişiler yatıyordu...

Garipti hayat... Ama bir şey de fark etmiyordu...

O akşam yağmur hiç durmadı... Demir orada inatla dururken sanki yağmurda ona inat eder gibi yağdı...

Biraz daha durduktan sonra gözleri onu karanlığa teslim etti...

Rüyasında yine ona bakan mavileri gördü...

Demir yavaşça ona ilerledi...

Ama gördüğü şeylerle durdu...

Kadın Karnını tutuyordu ama üzerinde ki beyaz elbise kandı...

Demir telaşla ona doğru ilerlemeye başladıkça kadın geriliyordu.

"Sayem..." Dedi Demir telaşla.

Asena onun telaşına tezatlıkla gülümsedi...

"Sayem kan olmuşsun" dedi ama kendi üzerindeki kanın farkında değildi.

Demir ona bir adım daha atacaktı ki "Dur..." Dedi Asena sadece.

Demir onu dinlemeyip ona doğru ilerledi. "Hepimizi de öldüreceksin gelme." Dedi Asena.

Daha sonra gülen yüzü nefrete bulandı ve yanında elini tutan bir adam belirdi.

Ama onda kan yoktu...

Asena'da ki kan da yavasça yok oldu...

Ama demir ondan uzaklaşınca yok olmaya başladı...

"Sana ölüm benim Sayem" dedi kendi kendine.

Bir anda yağmur boşalırcasına geldi. Ama sadece Demir'in üzerine.

Çünkü kimse yoktu... Onun dışında...

------------&&__----------&&&-------------

Merhabalar kaç aydır yoktum...

Bölüm istenmiş ben de atayım dedim...

Baya da bölüm oldu Saye kitabımız bence ama yine de oylama çok az...

Okuyanların çoğu oylamıyor...

Herneyse arkadaşlar şuanlık hepiniz hoşçakalın.

Bu arada geç oldu ama Yeni yılınız hayırlı ve dilediğiniz gibi geçsin...

Sizi çok seviyorum. ~°•°~

​​​​​Bölüm güzel miydi?

631 Kelime... (Biliyorum az ama yarın sınavım var çalışmam lazımm.)

Düzenlemedim hatam varsa affedin.

   

 

   

   

Bölüm : 05.01.2025 16:25 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...