Şuan karargahtaydım ve lânet olası dosyalar bitmedi!!!.2 saattir masada dosyalarla uğraşıyodum.Dosyalrım bitmek üzereyken kapı çaldı 'Gel!' diye bağırdım."Komutanım sizi Şükrü albay çağırıyo" dedi Er."Tamam" dedim.Dosyalarım bitince albayın odasını tıklatıp girdim."Kıdemli üstteğmen Öykü Asena Erkin Emret komutanım!" Diye bağırdım."Geç öykü otur" dedi Albay.Ama tabi bizde o göt olmadığından oturmadım.Albay sırıtıyodu ki tekrar eski haline döndü "Emrediyorum asker!" Diye bağırdı.Ve bende oturdum."Buyrun komutanım bir sıkıntı mı var??" Diye sordum."Hayır Öykü... yeni bir görev var.Topalı biliyosun...Koordinatlara bakılırsa şuan Şırnakta kamp kurmuşlar.Senden istediğim oraya sızıp bize bilgi vermen." Dedi.Ve kesinlikle uzun bir görev olacaktı bu.Ve banada eğlence çıktı."Emredersiniz komutanım.Peki ne zaman gidiyorum" diye sordum."Bu akşam gidiyosun vedalaşacağın kişilerle vedalaş.Çünkü uzun bir görev seni bekliyor." Dedi."Peki komutanım izninizle ben çıkıyorum" diyip çıktım.Vedalaşacağım 3 kişi vardı.İrem, Ezgi ve İremin abisi Çağıl abi.Ve sevdiğim adam.Birde timim.İlk İrem ve Ezgilerle vedalaşacağım sonra sevdiğim adamla ve timimle.

İremlere gidip hepsiyle tek tek vedalaştım.Şimdik timinin ve sevdiğim adamın yanına gidiyorum.... Şırnak Şehitliğine.Hepsi bana kardeşliği ablalığı öğretti.Sevdiğim adam da yâr olmayı... Fırat abi,Emre,Mete,Özgür abi,Kubat ve Sevdiğim adam Demir...Hepsinin uzuvlarını kendi ellerimle toplamıştım arkadaşlarımın...Göğsüm o kadar ağrıyodu ki içimde çok kötü bir şey olucakmış hissiyatı var.Şehitliğe her geldiğimde oluyodu bu...Demirin mezarının başına oturdum."Sevdiğim...Bak ben geldim...Öykün geldi.Görev var.Sizle vedalaşıp öyle gitmek istedim." Sonra daha hızlı ağlamaya başlayıp Fırat abilerin mezarına yaklaştım."Abi ben geldim kardeşin öykü.Sizi çok özledim abi ben.Niye beni bırakıp gittiniz ki tek başıma" diyerek daha çok ağladım."Ama merak etmeyin ben sizin yerinize hepinizin intikamını aldım.O herkesin korkulu rüyası Kızıl Gölge hepinizin intikamını aldı.Almaya da devam ediyor.Rahat uyuyun tamam mı."dedim.Meteye döndüm "Mete hatırlıyo musun ablacım senin doğum gününde gittiğimiz konseri en sevdiğin grubun konseriydi." dedim hem ağlayıp hem gülerek.

4 Yıl Önce

"ilk kiminki ni açayım??" Diye sordu Mete.Emre "Benimkini açıcan tabi koçummm" dedi yılışık bir şekilde.Bu dediğine yüzümüzü buruşturduk."Siktir git emre.Yılışma" dedi Mete."Mete benimkini açsana" dedim heyecanla."Tamam abla" dedi gülerek.Paketi alıp açmaya başladi.9 tane kolpa grubu için konser bileti vardı tabi abimlerin eşlerini unutmadım."Yaa abla bu çok iyi ben tükendi diye biliyodum!!" Dedi heyecanla."Abla bu akşam konser!!" Dedi hem heyecan hem de korku karışımı."Evet o yüzden hediyelerini çabucak açta gidelim" dedim hevesle.Sonra herkesin hediyelerini bir çırpıda açtı bu yaptığına hepimiz güldük.Demire bakınca o da bana bakıyodu.Sonra herkes kendi arabasına bindi ben demirin arabasına bindim."Heyecanlı mısın?" Diye sordu Demir."Biraz" dedim heyecanla."Hepsi sana çok bağlı" dedi Demir hayranlıkla.Bu dediğine tebessüm ettim.Biraz daha sohbet ettik o sırada konser yerine gelmiştik.Albaydan izin alıp doğum günü için İstanbul'a gelmiştik zaten.Konser alanına Demir ile el ele girdik.Sahneye Kolpa grubu çıktı.Ve benim ve Metenin en sevdiği şarkısı çalmaya başladı.

(Şarkı Beni aşka inandır)

Of ki ne of, bir daha of

Az daha dayan

Son bir dilek alacağım var

Kayıp giden yıldızlardan

Of ki ne of

Bir daha kim duyar sesimi

Ya bu kader baştan yazılsın ya da hayatın kendisi

Nasıl silinir ben bilemedim yüzümden yaşam izleri

Şimdi bana öyle birşeyler

Söyle ki durup dururken

Demirle birbirimize bakarak söylemeye başladık.Şuan çok eğleniyodum.Allahım nolursun hep mutlu olalım diye bir dua etmiştim.

Tam hayattan vaz geçerken

Beni aşka inandır

Şimdi bana öyle birşeyler

Söyle ki durup dururken

Tam hayattan vaz geçerken

Beni aşka inandır

Demir sırtıma kolunu koyup öyle söylemeye devam etti.Yanağını öpüp bende söylemeye devam ettim.Herkese baktığımda hepsi çok mutluydu.

Of ki ne of, bir daha of

Az daha dayan

Son bir dilek alacağım var

Kayıp giden yıldızlardan

Of ki ne of

Bir daha kim duyar sesimi

Ya bu kader baştan yazılsın ya da hayatın kendisi

Nasıl silinir ben bilemedim yüzümden yaşam izleri

Şimdi bana öyle bir şeyler

Söyle ki durup dururken

Tam hayattan vazgeçerken

Beni aşka inandır

Demir bana bakıp anlını anlıma yasladı."Seni çok sevdiğimi bil öyküm.Ne olursa olsun ben seni hiç bir zaman bırakmam" dedi gülerek."Bende seni çok seviyorum Yüzbaşımmm" dedim m yi bastırarak.Bu dediğime güldü sonra yere eğildi ve cebinden kutu çıkardı."Ömrümün sonuna kadar benimle yaşamaya var mısın güzelim.?" Diye sordu hevesle.Ben şok oldum şuanda bana evlenme teklifi ediyodu.Çoğu kişi buraya bakıyodu."Evet!!! Evet!! Evet!!" Diye bağırdım bana sarılıp etrafında döndermeye başladı.Sonra yüzüğü taktı çoğu kişi alkışladı.

Şimdi bana öyle bir şeyler

Söyle ki durup dururken

Tam hayattan vazgeçerken

Beni aşka inandır

FLashbeck bitti

Anılar aklıma gelince gülümsedim.Biz evlenicektik Demir ile.Gülümseyerek."Hatırladığını biliyorum.Hatta hediyeleri nasıl hizlı açtığınıda ama o zaman ne gülmüştük.Hatta senin doğum gününde Demir abin bana evlenme teklifi etmişti" dedim gülümsemem soldu sonra tekrar ağladım."Ablam neden gittiniz ha.Niye ben sizi çok sevmiştim.Daha siz aşık olucaktınız biz Özgür abinin çocuğu olucak diye Özgür abiyi daraltıcaktık" dedim ağlayarak biraz daha hasret giderdikten sonra arkamda bir haraketlilik hissettim ama bakmadım rüzgardır diye.Sonra arabama binip karargaha doğru yola çıktım

Karargaha gelince üstümü değiştirdim.Albayla konuştuktan sonra helikoptere binip iniş yaptım ve işte eğlenme vaktinin geldiğini anladım.

​HER GÜN BÖLÜM ATMAYA ÇALIŞICAM. YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN BAŞLADIĞINIZ TARİHİ YAZABİLİRSİNİZ. VE GİDİŞAT İÇİN ÖNERİNİZ VARSA YAZIN :)