Şarkı Manga-cevapsız sorular

Helikoptere binmiştik ve önümüzde yarım saatlik bir yol vardı...

Biliyordum hepsi yaşıyordu...

Yanlış bir ihbar olma ihtimali olsa bile- herneyse ihtimali bile çok güzel...

Demir yanımda duruyordu kardeşlerim karşımda birbiriyle konuşuyordu en azından onlar hâlâ hayattalardı...

"Ne düşünüyorsun??" Diye sordu Demir bana sarılı bir şekilde.

"Bilmem... Yani onların hâlâ yaşıyor olma ihtimalleri çok güzel bir his... Yıllar sonra onları göreceğim..." Dedim.

Başımdan öpüp "İnşallah görücez Sayem İnşallah" dedi sakince.

"Benim kızı bir görseniz bir o yana bir bu yana koşup duruyor" dedi Serdar neşeli bir sesle anlatırken.

Onun bu haline güldük...

Ne acı bu hissi yaşıyamamak... Ne acı o koşuşun kendi evimde olamayacağını bilmek...

Ne kadar acı Demire bir evlat verememek...

Demirin yüzünü incelemeye başladım.

Simsiyah saçı, simsiyah gözleri vardı.

"Karam" dedim mırıldanir bir şekilde.

Demir gülerek bana döndü "Mavilim..." Dedi.

Bu dediğine tebessüm ettim. "Seni çok seviyorum..." Dedim.

"Hmm demek öyle ama sen böyle bakarsan ben seni yerim " Dedi fısıltıyla.

Bu dediğine kıkırdadım.

"Komutanım iniş izni istiyorum" dedi pilot hoparlörden.

"İniş izni verildi teğmenim" dedi Demir.

Yavaş yavaş birbirimizden ayrılıp ayağa kalktık helikopter aşşağı inince.

Daha sonra uçaktan inip uçağın havalanmasını bekledik.

Uçak havalaninca demire baktık "5-6 kilometre kuzeyde kamp alanı arkadaşlar şimdiden hakkınızı helal edin." Dedi Demir.

"Helal olsun komutanım!!" Dedik hep bir ağızdan.

Daha sonra hepimiz yürümeye başladık.

2 Saat Sonra

"Kamp alanı burda herkes hizasina geçsin" dedi Demir.

Onun dediğini uygulayarak hepimiz menzil aldık.

Keskin nişancı olduğum için yerime geçtim.

Sniper ile bakarken çoğu terörist buradaydı.

"Komutanım Ölüm timi de büyük ihtimal terörist şeklinde giyindi onları nasıl ayırt edicez" diye sordu Mert.

"Herkes çantasinı çıkarsın içinde terörist kıyafetleri var" dedi Serdar.

"Adamsın kuzen" dedi Demir.

Kuzenmiymiş bunlar.Yeni öğreniyordum.

"Eyvallah" diyip herkes kıyafetlerini degiştirmeye basladı tam bende çıkaricaktım ki demir gözlerini büyüterek "Napıyosun Asena herkesin içinde" diye sordu sinirle.

Ona bön bön bakıp "Üzerimi değiştiriyom" dedim.

Elini alnına vurup "Herkesin içinde mi gel benimle biz ilerde değiştirelim" dedi.

Niyazi "Oo komutanım yani görevde de olmaz ki yani" dedi sırıtarak.

Bu çocuk tam bir fesat yeminle.

"Niyazi iki tane çakarsam uzarsın.Zaten kızı dosya imzalatmaya çağırdık diye iyice bizi şey yaptın!!" Dedi sinirle.

Bir de dosya meselesi vardı değilmi.

Biraz yakınlaşma olmuş olabilir ama biraz yani. Çok az. 'Aynen senin biraz anlayışı da bu olsa gerek adamı yiye yiye bitiremedin anasını satayım' dedi iç ses.

İç sese ve niyaziye göz devirip demirle ilerlemeye başladım.

İlerdeki kayanın arkasına girdik sonra bir anda askeri kamuflajımı çıkarıyordum ki aklıma gelen şeyle demire döndüm.

Sırıtarak beni izliyordu "Devam etseydin ya" dedi. Ona dik dik bakıp "Arkana dön demir Niyaziye fesat diyorsun ama sen de ondan Fesatsın.Sapık herif" dedim.

Bu dediğiymle gülerek arkasını döndü ve o da üzerini çıkarmaya başladı.

Oha!! Oha!! O kasmı lan!! Tövbe hâşâ ama şuan onümde yunan tanrisı gibi bir adam vardı.

"Yiye yiye bitiremedin sen de Saye.Yani uzakta kalma dokunabilirsin benden sana tam izin" dedi sırıtarak.

Ona kaşlarımı çatarak "Sanki sana bakıyordum Dön önüne üzerimi değiştiricem" dedim.

Bu dediğimle sırıtmasi daha da büyüdü "Banane sen beni ürken ben bir şey dedim mi yoo. Banane bende dönmeyeceğim" dedim.

Daha sonra üzerine kıyafeti giydi ama görsel şölen gitti.

"Üzgünüm aşkım artık düğünden sonra ama istersen görevden sonrada olur yani benim için fark etmez" dedi çapkınca göz kırparak.

Bu adam fenaydı ha.

Ona göz devirip üstümü çıkardım zaten altında sporcu sütyeni vardi.

Ama biraz belli oluyordu göğüslerim.

Ve birazda kaslarım vardı.Bizde boş değildik yani.

Demir beni süzdü sonra gözlerime bakınca derince yutkundu.

"Acilen evlenmemiz gereken konular var Asena" dedi Sadece.

Bu dediğiyle güldüm sonra üzerime kıyafeti giydim.

"Hadi dön özdeştik gerisi düğünden sonra" dedim göz kırparak.

Bu dediğimle homurdanarak döndü"Sen de dön sana da düğünden sonra" dedi sinirle..

Onun bu dediğiyle kaşlarımı çattım"Zaten arkamı dönmüştüm" dedim.

Hayır dönmemiştim.Bu dediğimle kıkırdadı "Hadi Saye yeme beni" dedi.

Oflayarak önüme dönüp üzerimi değiştirdim.

"Hazırım ben" dedim.

Tamam dönebilirsin dedi.Döndüğümde sadece gözleri görülebilir bir şekilde peçesini takmıştı hala çok yakışıklıydı.

"Nasıl olmuş müstakbel kocan??" Diye sordu çapkınca.

"Çok yakışıklı olmuş" dedim.

Yerdeki diğer peçeyide alarak bana doğru gelip takmaya başladı "Yanımdan ayrılmıyorsun tamam mı??" Diye sordu sanki küçük çocuga söyler gibi.

"Tamam bu defa senin dediğin gibi olsun müstakbel kocam" dedim gülerek.

Peçeyi takınca anlımdan öptü.

"Yara almadan burdan çıkcaz tamam mı??" Diye sordu.

"Tamam Demir sanki çocuk gibiyimişim gibi davranma" dedim.

"Olsun sen yinede bana söz ver." Dedi.

Onu gülümseyerek onayladım "Bunun sözünü veremem demir ama inşallah sağ salim çıkıcaz" dedim.

"Hadi komutanım hasretiniz bittiyse göreve devam edelim" dedi Serdar bağırarak.

"Geliyoruz Serdar" dedi Demir elimden tutarak.

Çantaları kayanın yanına koyup silahlarımızı belimize yerleştirdik.

"Hadi tim gidiyoruz dikkatli olun ve Asena ile benim peşimden ayrılamayacaksınız" dedi Demir.

Onu onayladık.

Ellerimizi ayırıp kamp alanına girdik.

Çok kalabalık değildi.Alana doğru ilerleyip gözlerimizle her tarafı taramaya başladık.

Demirle yan yana haraket ederek her tarafa bakıyorduk. Onlar gevheri arıyordu ben timimden birini....

Tam bir adım daha ilerliyordum ki birine çarptım tam ilerliyecektim ki yüzünü gördüm "Mete??" Dedim fısıldar bir şekilde.

Yaşıyordu....

Benim kardeşim yaşıyordu!!!!

Benim yüzümü görünce "Abla???" Dedi şaşırmış bir şekilde.

Demir hızla beni ilerletmeye başladı.

"Napiyorsun demir???" Diye sordum.

"Gevher arkada dikkat çekiyorsunuz" dedi.

Arkama çaktırmadan bakınca Mete donmuştu.Sonra kendini silkeledi.

Gevher ona doğru ilerliyordu tekrar demire döndüm "Yaşıyorlar..." Dedim sanki bir şeyler demesine ihtiyaç duyuyormuşum gibi.

"Yaşıyorlar ama bizi hatırlıyorlarmi bilmiyoruz Asena" dedi.

"Abla dedi Demir hatırlıyorlar mı ne" dedim hemen.

Bu dediğimle durup bana döndü "O zaman işimiz tahmin ettiğinden kolay olucak" dedi.

İnşallah.

Pcenin içindeki kulaklığa konuşarak "Tim gevher sağ taraftaki büyük çadıra gitti belli etmeden çabuk alın!! Hemen!! Mert Kubat siz gidin gerisi bizi takip edin." Dedi Demir.

Mert ile kubata baktığımda Gevherin peşinden gitti...

Mete hızla önümüzden geçti "Tim siz önümüzden geçen kişiyi takip ediyorsunuz bizimle beraber" dedim.

Beni onaylayan mırıltılar geldi kulağıma.

Hızla Metenin peşinden ilerledik.

Biraz daha ilerledikten sonra bir mağaranın önünde durdu burası biraz daha ıssız duruyordu diğer yerlere göre.

sonra hızla kapıyı çaldı...

Açan kişi Emre'ydi....

Emre de yaşıyordu "Demir yaşıyorlar.... Benim kardeşlerim yaşiyor demir..." Dedi gözümden bir damla yaş süzülürken.

"Ağlama gözünu seveyim ağlama...Evet onlar yaşıyor ve onları sapa sağlam alıp gidicez burdan" Dedi Demir beni kendine çekerek.

Onu onaylayıp İleri doğru gitmeye başladım.

Meteler içeri girince kapıyı kapadı hızla.Sonra Timle hızla gittik oraya.

Gözlerimi sıkı sıkı kapayım actım ve hızla kapıyı açtım...

Hep-hepsi buradaydı...

Benim yıllarca öldü bilip, günlerce ağladım timim kanlı canlı buradaydılar...

Hiçbiri... Hiçbiri ölmemişti...

Demir beni sakince içeri ittirdi belimden.

Hepsi bize baktılar kıyafetlerden dolayı terörist sanıyorlardı.

"NOLDU??" diye sordu Fırat abim sert sesi ile.

Gözlerimden yaş suzülurken puşemi indirdim.

Mete gözlerinden yaş gelirken sıkı sıkı kapayıp açtı gözlerini.

"Asena??" Dedi Özgür abim.

Diğerlerine sertçe bakıyorlardi hâlâ hepsi.

"Bakmayın öyle tim arkadaşlarım onalr" dedim çatallı bir sesle.

Fırat abim beni kendine çekip sıkı sıkı sarılıp saçımdan öpmeye başladı "Seni çok özlemişim kardeşim" dedi.

Ondan ayrılınca Özgür abim çekti beni kendine gözünden gelen yaşları saklamaya çalışıyordu.

"Seni çok özledik deli kızım benim" dedi.

Ondanda ayrılınca Can'a, Emre'ye, Mete'ye baktım gözlerindeki yaşları saklamaya çalışıyordular onlarda

"Gelin lan buraya" dedim çatallı bir sesle.

Bunu bekliyorlarmış gibi 3'ü birden sarıldılar bana.

"Ablam" dedi Emre.

"Abla seni çok özledik" dedi Can.

Mete konuşmuyordu duygusal olunca konuşmazdı pek.

"Neredeydiniz onca zaman" dedim ağlıyarak.

"Buradaydılar Asena!!" Diye bir ses geldi.

Oraya bakınca onu gördüm....

---------------------------------------------

​​​​​​Bitti sezon finaline girdik.

Merhabalar....

Öncelikle bu serinin 1. Kitabın son bölümü nasıldı???

yani bu kitap benim ilk yazdığım kitaptı.Yani şunu diyebilirim daha yeni başlayacağım kitap için ilk bölüm çok yakında.

Bu kitabı severek okuyanlar her bölümde desteklerini eksik etmeyen herkese çok teşekkür etmek istiyorum....

Seri bittiği anda düzenlemeye girecek.Ama ilk 10-15 bölümü sadece.

Kitap olur mu diye sormuştu bazı okurlarımız dm'den shkqdksklq. Yani arkadaşlar şuanda öyle bir durum söz konusu değil yani böyle bir beklentim de yok açıkçası.

Sonuçta ilk kaleme aldığım askeri kurgum hatta ilk kurgum da diyebilirim. Diğer kurguları saymıyorum çünkü o benim 12-13 yaşlarimda yazdığım ergence bir kurguydular Ay parçası gibi ilk 10 bölümü.Yani bir okurum da demiş zaten çok argo var diye açıkcası haklı ben de tekrar okudum ve size hak verdim yani bence onada düzenleme yapsak idare eder ama herneyse.Zaten ilk yazdiğım oydu.

Aşk Olsun kitabıda öyle bir aklıma gelmişti o da kenarda duruyor.Aslında ben buraya bu Askeri kurgumu yayınlayacaktım sadece ama o da Wattpad taslağında duruyor 2 senedir.

Ve zaten burdaki isimlerin neredeyse butün isimlerini ondan kopyaladım.

Onu yayınlamayı düşünmuyorum belki bir gün...

Ama ne zaman bilmiyorum.

Bölüme bakmadım çünkü hemen yayınlamak istiyorum o yüzden yanlışlıklarım varsa affedin.

Off saçmaladım iyice.

Sizi çok seviyorum. Bunu unutmayın.Sizi çok seven bir yazarınız olduğunu unutmayın.

Çoğunuzla zaten arkadaş gibi olduk artık.

Yorumlarınız ve oylarınızı bekliyor olacağım.

Ben şuan çok şaşkınım yani öylesine yazdığım bir kurgunun yaklaşık 25 bin okuma alıcağını bilmiyordum.

Yani ben en fazla 400-500 diye düşünmüştüm.Çünkü arkadaşlarımın yazdığı maks o kadardı ama sizin desteğinizle büyüdük , büyüttük.

Bana yazar diye seslenmeniz çok garip mesela.Benim bir anda aklıma gelen bir kurguydu bu.İnşallah hepinize bir gün yüz yüze konuşabiliriz.

Hepiniz hoşçakalın Saye okurları.

Demir,Asena sizi çok seviyor...

Ve ben Burçin Sizi Çok Seviyorum....

(O sırada haftaya 2. Kitaba başlayarak ortama giriş şokum hskaoahs)

Hoşçakalın, Sağlıcakla kalın okurlar...