Yükseldi güneş ihtişamıyla

İhtirası esir olurken gözlerim

Bir dilek fısıldadım uçsuz bucaksız göğe

Uğruna ölebilirim böyle aydınlığın, sandım.

Kamaştı gözlerim anlayamadım

Kalamazdı ama yanıma

Uzandı bir çift el

Kalamazdı ama yanıma

Gidemezdim bir an bile güneşin aydınlığına

Solurken geceyi

Hapsolmuşken aya.

"Bak, ben sırtımı döndüm güneşe.

Bak ama, ben aya da tutunamadım.

Bak bomboş avuçlarım

Tut hadi sıfırı, bak

Bak buradayım.

Hiçlikte

Hiçbir yerdeyim.

Görmez mi gözlerin beni?"