Dördümüz çocukluğumuzdan beri hep beraberdik.Şırnak'ta herkes bir yerden birbiriyle akrabadır zaten ama o ve Hare,Mirza ile benim komşuculuk oynadığımız çocukluk arkadaşlarımızdı.Mirza ile bende teyze çocuklarıyız.O gün yine çılgınlık yapasımız gelmişti ne yapsak derken Mirza bekleyin geliyorum.Aradan on beş dakika falan geçti babasının arabasını her zamanki gibi düz kontak yapıp kaçırmış.Hemen bindik arabaya Mirza bastı gaza bağıra bağıra her zamanki eğlence marşımızı hep bir ağızdan söylemeye başladık

"Çocukluk aşkımsın sen ilk göz ağrımsın" evet Galatasaray'ın marşı olabilir ama bizimde eğlence marşımızdı.Arada böyle kaçar Mardin'e sıra gecesine katılır geri dönerdik.Ama o gün biraz daha farklıydı o ve Mirza.Daha rahatlardı pek kaçıyor gibi değildik çünkü arabanın anahtarı da üstündeydi sandığım gibi kaçırmamış arabayı.Ama bir şey demedim Mirza ne yaptığını bilir.Dedim ya komşuculuk oynadığımız çocukluk arkadaşıyız diye aslında biz çocukluk aşkıydık da Mirzayla Hare,o ve ben.Çok seviyorduk birbirimizi çok kıymet veriyorduk.Aslında herkes de biraz biraz bilirdi bunu da dillendiren olmazdı.Lise bitti üniversite sınavının sonuçlarını beklerken evlenelim beraber tercih yapar beraber okuruz dedi.Neden olmasındı ki kabul ettim.Bana çok güzel sürpriz hazırlamıştı evlilik teklifi etmişti o gün.Meğer önceden ayarlamışlar her şeyi sıra gecesini seviyorum diye orada etmeye karar vermiş.Her zamanki geldiğimiz yerde hep oturduğumuz tarafa oturduk türkülere eşlik ederken birden oradaki herkes Müslüm Gürses'in en sevdiğim parçasını söylemeye başladılar 'gel bahtımın kar beyazı gel canımın cananı,evlen onunla Baran' ın Diyarı deyip evet evet' diyerek alkış tutmaya başladılar hayatımda bu kadar şok olduğum hiçbir şey yoktu.Baran'a döndüğümde bana kutusunu açmış olduğu pırlanta yüzükle mutlulukla bakıyordu.Hare'nin ağzımı kapatmasıyla daha çok utandım hiç konuşamadım o an yüzüğü aldığım gibi parmağıma taktım.İnsanların kahkahalarıyla yine utanınca saçma sapan hareket ettiğim için bu sefer de yüzüğü çıkardım parmağımda 'kız heyecandan ne yapacağını bilemedi' diye kulağıma gelen sözle Baran'a bakıp aptalca sırıtıp omuzlarımı kaldırıp indirdim ve içimden geldiği gibi bağırdım

"Evet evet evet sonsuza kadar evet" alkış tufanı koptu Baran yüzüğü sakince elimden alıp parmağıma taktı.O kadar güzeldi ki ince,zarif,tam parmağımın ölçüsünde.Ne demek gerektiğini bilmiyordum Hareyle Mirza mutlulukla bakıyorlardı bana

"Sizin haberiniz var mıydı hiç fark ettirmediniz helal olsun" birbirlerine bakıp güldüler

"Aslında biraz pot kırdık da sen saflığından anlamadın" Baran'a baktım hala yüzündeki gülümsemeyle bakıyordu bana

"Çok mutlu ettin beni,hiç beklemediğim bir sürprizdi teşekkür ederim Diyarın Baran'ı" elini ensesine atıp utangaç bir gülümseme oldu dudaklarında.Biz masumca seviyorduk birbirimizi,çok seviyorduk be.

Gözlerimden akan kaçıncı damlaydı bu bilmiyorum.Elimdeki soğuyan kahveden bir yudum daha aldım.Bugün ilk iş günümdü operasyon timinde genelde pek işimiz olmaz.Bazen belli zamanlarda nöbet tutarız bazen de polisin baş edemediği durumlarda olay yerine gideriz.Geceleri de operasyonlara eşlik ederiz.Timde on bir kişiyiz evli,bekar,nişanlı,sevgilili hepsinden de var.İlk timimdekileri özlüyorum o ortamı bakalım daha yeni başlıyoruz.Telefondan gelen bildirim sesiyle mesajı açtım.Mehmet kişisi Alparslan ve Muratla birlikte fotoğrafını çekip atmış altına da bir kafenin konumunu yollamış 'arkadaşlar,amirim müsaitseniz gelin de bir tanışma yapalım' normalde böyle bir hamle ondan gelmemeli ama işte toy çocuk ilk görev yeri olarak buraya gelmiş.İşler nasıl yürüyor bilmiyor.Ekranı kapatacakken Doğan kişisi yazıyor olunca bekledim

"Çömez" yazdığı şeyle sesli güldüm doğru diyordu.Bu adam anlaşılan dobra bir tipti.Yazdığı mesaja tik atarken bir anda içimden geldiği gibi davrandım

"Ben geçiyorum tim haberiniz olsun ama gelmek zorunda hissetmeyin.Bu tanışma buluşmasını beraber ayarladığımız bir gün yaparız" göz kırpan emojiyi de koyup mesajı gönderdim.Ayağa kalktım hazırdım zaten.Gidelim bakalım Mehmet Efendi'yi gücendirmeyelim.