**

Beril Mira Safir

Evlilik, hiçbir pusulanın işlemediği derin bir okyanustur derler. Karan ve ben bu okyanusa ilk adımımızı atmıştık. Daha önce Evet demek hiç bu kadar önemli ve özel hissettirmemişti.

Ona evet dediğim an dünya durmuştu. Sadece ikimiz kalmıştık.

Muhteşem evlilik teklifinden sonra güzel bir yemek yemiş ve Karan’ın ayarladığı ikinci elbisemi giymiştim. Beyaz uzun dantelli klasik bir elbiseydi. Gece olduğunda ise konağa gitme kararı almıştık.

‘Karan konaktakiler biliyor muydu?’

‘Evet güzelim. Evlilik teklifinden haberleri vardı.’ Kafamı olumlu anlamda sallamıştım.

Yaklaşık yarım saat içinde konağa gelmiştik. Sürekli yüzüğüme bakıp gülümsüyordum. Karan bu çocuksu hallerime bakıp gülümsüyordu.

Konağa geldiğimizde arabadan inmiştik. Merdivenlerden yukarıya doğru çıktığımızda herkes salondaydı. Helen bizi görür görmez koşarak yanıma gelmişti.

‘Yenge yüzüğüne bakayım abim göstermedi hep merak etmiştim.’

‘Dur sincap yavaş yengeni düşüreceksin.’

‘Abartma Karan!’ Demiş ve yüzüğümü Helen’e göstermiştim.

Helen çok beğenmişti. Meryem Hanım ve Zahir Bey’de yüzüğü çok beğenmişti. Çakır dede yoktu. Odasına uyumaya gittiğini söylemişlerdi.

‘Helen kızım geç oldu yengen yorgun odasına kadar eşlik et.’

‘Gerek yok anne Beril benimle kalacak!’ Karan bu cümlesiyle konağın ortasına adeta bomba atmıştı.

Helen ve benim gözlerim kocaman olmuş Karan’a bakıyorduk. Zahir Bey öksürmüş içinden bir şeyler söylenmişti.

‘Oğlum olur mu öyle şey…’ Karan Meryem Hanım’ın sözünü kesmişti.

‘Anne zaten evleneceğiz ne gerek var ayrı odalara falan. Hem Beril korkar bensiz uyuyamaz.’

‘Ne!’ Şaşkınlığımdan faydalanan Karan beni kolumdan tuttuğu gibi kendi odasına götürmüştü.

‘Karan ne saçmalıyorsun Allah aşkına! Bırak kolumu ben odamda yatacağım!’

‘Sus kadın özledim diyorum, hem ben Ağa değil miyim? Benim dediğim olacak o kadar!’

‘Bana bak Çakır Ağa, ben odamı çok beğendim, ayrıca seninle kalıp insanların yanlış düşünmesine izin veremem ben gidiyorum.’ Demiş ve yönümü diğer tarafa çevirmemle Karan beni kucağına almıştı.

‘Karan bırak ne yapıyorsun?’

‘Yolu şaşırdın yavrum odamıza gidiyoruz!’

‘Ayıp olacak diyorum ya beni duymuyor mus…’ Odaya girip sırtım duvar ile buluşunca cümlem havada kalmıştı.

‘Duymuyorum yavrum. Özledim diyorum ne bu inat kadın!’ Haklıydı.

Bende onu özlemiştim. Birbirimizle ne kadar vakit geçirsekte gece beraber uyumadığımız zaman asla doymuyor o günü verimli geçirmiş saymıyorduk.

‘Bende özledim sevgilim.’ Dememle Karan beni duvara iyice yaslamış öpmeye başlamıştı.

Bir bacağımı kaldırmış okşamaya başlamıştı. Elleri kalçamda dolanıyordu. Diğer eli ise çenemdeydi.

Öpüşmelerimiz derinleşmişti. Omuzlarından tutunup diğer bacağımı da kaldırdığımda Karan beni kucağına alıp yatağa götürmüştü.

Odayı çok fazla inceleme fırsatım olmamıştı ama oda kocaman ve yatak ortadaydı. Benim odamla Karan’ın odası benziyordu. Tek fark döşenmesi ve daha büyük olmasıydı..

Karan beni yatağa yatırmış kendisi de üzerime uzanmıştı. Öpüşlerimiz öyle tutkuluydu ki sanki bir daha öpmeyecek gibi öpüyorduk. Hiç acelemiz yok gibi.. Öyle tutkulu öyle coşkulu…

Elbisem belime kadar sıyrılmıştı. Bacaklarım iyice açılmıştı. Karan kıyafetleri ile üzerimde ki yerini almıştı.

‘Öyle güzelsin ki.. Ve sadece benimsin.. Keskin’in Safir’i…’

‘Karan hala senin değilim..’

‘Sen her anlamda ve her zerrenle benimsin yavrum.’

‘Her anlamda olmak istiyorsam peki?’ Karan sorumla bir anda durmuş bana bakmaya başlamıştı.

‘Yavrum beni sınama! Sözümü zor tutmaya çalışıyorum zaten şu düğün denen zımbırtıyı bekliyorum beni kışkırtma!’ Doğru ya şu söz meselesi yine önümüze gelmişti..

‘Tutmak zorunda değilsin. Bugün en özel günüm, bana evlenme teklifi ettiğin an ben sözümü çoktan çiğnedim Çakır’ım..’

‘Mira’m.. Sen yani ..’

‘İstiyorum Karan. Özel olsun diyordum ya hep.’

‘Evet bunun için düğün gecesi ilk gecemiz diyordun?’

‘Bu benim en özel günüm.. İlla bir imza mı olması gerekiyor senin olmam için?’

‘Seni gördüğüm ilk an sen benim oldun bebeğim!’

‘Seni ilk kalbimde hissettiğim an benim oldun Çakır’ım..’

‘Ulan sözümü bozduracaksın bana kadın!’

‘Boz ulan boz! Bozmazsan Keskin değilsin!’ Karan çoktan gaza gelmiş gözlerinde ki alevler bizi yakmaya başlamıştı.

‘Dişi Aslanım azdırma beni kudurtma yavrum. İlk günden canını yakmak istemiyorum hayvanlığımı göstermeyi henüz düşünmüyorum!’

‘Oyun yok, itiraz yok.. Sadece seviş benimle.. Gecenin sonunda birbirimize ait olalım..’ Karan bu cümlemi bekliyor gibi üzerimden kalktı ve soyunmaya başladı.

Yatakta uzanmış onun soyunmasını izliyordum. Tüm çıplaklığı ile karşımda duruyordu. Yavaşça üzerime eğilip elbiseyi bacaklarımdan sıyırdı. İçimde sütyen yoktu. Göğüs uçlarım istekle Karan’a doğru dikilmişti.

Eğilip külotumu da çıkartıp attı. Yatakta yukarıya doğru çekti. Üzerime çıkıp dudaklarımı tutkuyla öpmeye başladı. Bacaklarımı açmış arasında ki yerini koruyordu. Kendimi istemsiz büyük bir zevkle ona bastırıyordum.

İnlemeleri ağzımda dağılıyordu. Tırnaklarım sırtında çizgiler oluşturmaya şimdiden başlamıştı. Tüm bunlardan deli gibi zevk aldığını biliyordum. Erkekliği dimdik olmuş kadınlığımın girişini zorluyordu.

Her bir zerresini hissediyordum. Dudaklarımdan ayrılıp boynumu öpmeye başlamıştı. Karan ilk defa uzun süre sessiz kalmıştı. Edepsiz cümleleri yoktu.

Boynumdan yönünü göğüslerime indirdi. Her iki göğsümü sıkmaya okşamaya başlamıştı. Önce sol göğüs ucumu ağzına aldı. Uzun uzun emdi. Daha sonra diğer göğüs ucuma da aynı şeyleri uyguladı. Uzun uzun sevdi..

Göğüslerimden ayrılıp göbeğimi öpmeye başladı.

‘Bebeğimin bebeği burada olacak..’ demiş ve karnımın aşağısını öpmeye başladı.

Yavaş yavaş kadınlığımın üst kısımlarını öpmeye başlamıştı. Kısık kısık inlemelerim artmaya başlamıştı. Bacaklarımı iyice ayırıp kendini biraz daha aşağıya kaydırdı.

Kadınlığım tüm çıplaklığıyla gözleri önündeydi. Sadece dokunuyor ve izliyordu.

‘Bugün bu yuvadan giriş iznimin olduğuna hala inanamıyorum!’ Deyip öpmeye başladı.

Bacaklarım istemsiz kapansa da Karan eliyle buna izin vermedi. Kadınlığımı yine büyük bir ustalıkla yalamaya öpmeye başladı. Dilini öyle güzel kullanıyordu ki zaafım olan her noktamı ezbere biliyordu artık..

‘Öyle güzel ki tadın.. Hala benden saklamanı anlamıyorum. Bugüne kadar sözümde çok iyi durmuşum bence..’ edepsiz cümlelerine başlamıştı.

Bu cümleleri bile beni azdırmaya yetiyordu.

‘Ahh Karan..’

‘Söyle canımın içi söyle güzel gözlüm..’ Çok güzel seviyordu..

Onun her iltifatında altında kendimden geçiyordum.

‘İstiyorum ..’

‘Ne istiyorsun söyle bana vereyim istediğini.’ Kıvranmam hoşuna gidiyordu.

‘Seni istiyorum!’

‘Ne yapayım bebeğim?’

‘Karan! İçime gir artık!’ Beni çileden çıkartmıştı.

Kadınlığımı boydan boya yalamış adeta öpüşmüştü.. Dayanacak gücüm kalmamıştı.

‘Aç bacaklarını yavrum, aç ki girsin benim oğlan!’

‘Açtım sevgilim senin için açtım sonuna kadar..’

Karan erkekliğini kadınlığımın girişinde sürtmeye başlamıştı. Erkekliği dimdik ve sertleşmişti. Damarları buradan bile gözüküyordu. Birazdan o büyük aleti içimi dolduracaktı.

‘Ne oldu yavrum gözün korktu benimkini görünce.’

‘Laf var da icraatı göremedik henüz Karan Ağa!’ Onu kışkırtmayı seviyordum. İçten bir kahkaha atmıştı.

‘Güzelim, bakalım içini hiç boşluk kalmayacak şekilde doldurduğumda da aynı cesaretle konuşabilecek misin?’ Demiş ve yavaş yavaş içime girmeye başlamıştı.

Hızlı yapmıyor canımın acımamasına dikkat ediyordu. Ucu girdiğinde içimde bir yanma hissetim. Kısa süreli bir acı..

‘Ahh!’

‘Bebeğim iyi misin? Çıkayım istersen çok canın acıdıysa?’

‘Hayır sevgilim alışırım devam et.’ Dememle Karan az daha kendini ittirmişti.

Tüm erkekliği içimi doldurmuştu. İçimde atıyordu.

‘Sikeyim çok darsın Kadınım! Beni nasıl sarıyorsun hissediyor musun?’ Kafamı olumlu anlamda sallamıştım. Nefesim kesilmişti.

Karan kendini yavaşça geri çıkarmıştı. Çıkardığında erkekliğinin ucu kan olmuştu. Kadınlığımdan hafif açık kırmızı kan akmıştı.

Karan peçete alıp temizledi. İlk adımı geçmiş ona ait olmuştum.

‘Benimsin ve hep öyle kalacaksın..’ demiş alnımdan öpmüştü.

Karan tekrar üstümde yerini almış ve erkekliğini içime itmişti. Bu sefer acı yok denecek kadar azdı. İçimde ritmik şekilde git gel yapmaya başlamıştı.

Artık acı yerine zevke bırakmıştı. Karan’ın her zerresini içimde hissetmiştim. İçimde ki doluluk beni tahrik ediyordu. Bir yandan öpüyor bir yandan hızlı hızlı git gel yapmaya devam ediyordu.

‘Erkeğim daha hızlı..’

‘Yavrum.. ahhh hep bu anı bekledim.. ‘ daha da hızlanmaya başlamıştı.

Hızlandıkça erkekliği kadınlığıma çarpıyor sesler çıkarıyordu. Odada inlemelerimiz duyuluyordu.

‘Ahhh.. Karan..’

‘Ohhh Yavrum… Karım!’ Bu kelimeleri beni daha çok azdırıyor onu daha çok istememe sebep oluyordu.

‘Ahh sikeyim altımdasın! Kendinden geçiyorsun koynumda.’ Karan hızlanmıştı.

Göğüslerimi okşamaya devam ediyordu. İnledikçe hızlanıyor hızlandıkça nefeslerimiz karışıyordu.

‘Yavrum içine boşalacağım!’

‘Boşal erkeğim doldur içimi..’ Karan daha çok hızlanmıştı.

İçimde seğirmeye başladığında anlamıştım geldiğini. İçime tüm sıvılarını akıtmıştı. Hissetmiştim.. Derin bir nefes vermişti. Üzerime uzanmıştı. Sanırım aynı anda boşalmıştık. Aynı anda zirveyi görüp kendimizi yere bırakmıştık.

‘Güzeller güzelim, Sana şu saatten sonra ölsem de doymam!’

‘Hep bir olalım aynı bedende iki ruh ancak hiç doymayalım..’

Karan yüzümün her alanını öpmüştü. İçimden hala çıkmamış nefeslerimiz düzensizdi.

‘Yavrum bak korunmadık ama sonradan bana sürpriz oldu deme çünkü bana hiç sürpriz olmayacak.’

‘Normalde korunuruz ama bu ilk olduğu için korunmak istemiyorum. Kaderde varsa kabulleniriz. Yoksa da şans deriz.’ Karan onaylar anlamda başını sallamıştı.

Karan içimden çıkmış beni de kucağına alıp banyoya götürmüştü. Bir an önce duş alıp uyumak istiyordum ama Karan’ın pek beni rahat bırakmaya niyeti yoktu.

Banyoda da birlikte olmuştuk. Bu sefer içime boşalacağı sırada hemen içimden çıkmıştı. Kendince korunduğunu sanıyor içimi rahatlatmaya çalışıyordu.

Bu gece ilkti ama asla son olmayacaktı bunu ikimizde iyi biliyorduk..

**

Bölüm sonu

Yıldıza basmayı unutmayın!!

:)