3. Bölüm

(Süphesiz ki en büyük pismanligi, bir kalbe geç

kalan yasar.)

"Askin kiymetini bilenlere ve geç kalmayanlara

ithafen"

Siyah ve beyaz iki kelebek varmis. Beyaz olan o kadar

kibirli ve burnu havadaymis ki. Basini egip asagi bile

bakmazmis. Asagi dalda da siyah mi siyah bir kelebek

varmis. Beyaz kelebegi sever ve hep ona bakarmis.

Beyaz kelebek de onun hep kendisine baktigini

bildiginden, ve gururundan açag bakmazmis.

Kibirden dimdik dururmus. Siyah kelebek beklemis,

beklemis ve anlamis ki aslinda o beyaz kelebegin

rengine vurulmus. Kalbi cok kötüymüs. Uçup gitmeye

ve onu orada birakmaya karar vermis. Uçmus, uçsuz

bucaksiz denizlere, yemyesil ormanlara, bembeyaz

bulutlara, gunesin o davetkar isigina yildizlarin

masumiyetine, ayin dostluguna, gecenin karanligina

uçmus. Sonra uçarken yorulmus ve bir su kenarina su

içmek için egilmis. Kalktiginda güzeller güzeli bir

kelebegin on baktigini görmüs. Gülümsemisler, ask

olmuslar ve evlenmisler. Mutlularmis.

Bizim beyaz kelebege gelince, o da sikilmis öylece

durmaktan. iki dakika su siyah kelebede bakayim da

sevinsin demis içinden. Ama o da ne! Kelebek yok.

Kanatlarina bakmis. Oylece durmaktan ve pislikten beyaz kanatlar, kapkara ve pismis. Asagi inmis ve

suya bakmis. Antenleri ok çirkin ve sarkikmis.

Kendini çok kötü hissetmis. Hep yalniz kalacagini ve

öylece ölecegini düsünerek korkmus. Uçmaya karar

vermis. Siyah kelebegi bulmaya. Uçmus, uçmus...

Zaten pis olan kanatlari paramparçaymis. Bulmus

siyah kelebegi. Bir again en yüksek dalindaymis.

Tirmanmis kan ter içinde. Bir de ne görsün! Siyah

kelebek ve güzeller güzeli kelebek, kanatlarini

birbirine dolamis, anten antene, goz goze olmüsler.

Yüzlerinde hafif bir tebessüm... Ask içinde, huzur

içinde ölmüsler.

Beyaz kelebek tam siyah kelebege kosarken nefesi

kesilmis. Ve onun önüne düserek can vermis. Hafif bir

rüzgar esmis ve ikisinin cesetlerini bir suyun üzerine

düsürmüs. Oylece gözden kaybolmuslar. Yüzlerini

gunes Isigi oksarken ve rüzgar onlari sarmalarken,

sonsuzluga ugurlamis kader. Beyaz kelebek o dalda

kibirden inemedigi gibi kalmis. Bunu gören agaç

aglamis ve gözyasi onun üzerine düsmüs. Kelebek

canlanmis. Artik simsiyahmis. Bu kelebege sonsuza

dek yasama cezasi verilmis ve onu kimse

begenmemis. Her gün vicdan azabi ve pismanlikla

ask özlemis. ÇUNKU O BIR KALBE GEÇ KALMANIN

BEDELINI ÖDUYORMUS...