2 SENE SONRA

L- karan hadi annecim yumurtanı yer misin? Açar mısın ağzını karan, bu yumurta bitecek oğlum hadi üzme beni lütfen annecim.

Evet bir oğlum olmuştu. Bu 2 sene de bir oğlum olacağını öğrenmiş ve bütün acılarımı geri de bırakarak hayatımı oğluma adamıştım. Adını ise Karan Ateş koymuştum. Her ne kadar bu isim benim için tehlike arz etse de oğluma babasından da bir şeyler vermiş kartalı tamamen soyutlayamamıştım hayatımdan çünkü her ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın kartal onun babasıydı inkar etmek ise tam bir aptallık olurdu.

Eskiden ne zaman onunla hayal kursak çocuklarımız olursa koyacağımız isimleri düşünmüş ve planlamıştık. Hiç bir şey hayal ettiğimiz gibi yaşamamıştı belki de ama yine de oğlum olacağını duyduğum an aklıma o anılar gelmiş hiç düşünmeden adını koymuştum.

Bu 2 sene de hayatımda değişen çok şey olmuştu. İlk önce bekar bir anne olmuştum roma da kısa bir dönem kalmış sonrasında amerikaya yerleşerek yüksek lisans yapmış sonrasında holdinglerin amerika şubesinde iş hayatına atılmış ve başarılı olmuştum bir sürü sayısız ödül almıştım bu yolda ama bir kere bile kartaldan haber almamıştım. Ailem sürekli yanımdaydı bana destek olmuşlardı kartalı duymamam görmemem için her şeyi yapmışlardı ve evden ayrılırken karar verdiğimix gibi karanı sır olarak saklamışlar sen ne zaman istersen o zaman açıklarız lalin demişlerdi. Şüphesiz hayatımın en güzel 3 noktası oğlum karan ailem ve romada tanışıp çok yakın arkadaş olduğum leyla.

Leyla ile roma da bir parkın bankın da ağlarken tanışmıştık oda benim gibi terk edilmişti ben oğlum olcağını öğrendiğim için ağlarken o da kaybettiği aşkına ve bebeğine ağlamıştı acılarımız bize dostluğun kapısını aralamıştı. O günden beri birbirimize sırdaş olmuş birbirimizi kollamış ve korumuş kız kardeş olmuştuk.

Çalan telefonumla birlikte anılarımdan düşüncelerimden uzaklaşarak leyla'ya seslendim ve karanı emanet edip bahçeye çıktım konuşabilmek için sessizliğe ihtiyacım vardı ve arayan annemdi.

L- alo annecim nasılsın?

A- lalin leyla kızım yetiş

L- anne ne oldu neden ağlıyorsun? Ağlayan annemin sesini duymamla dumura uğradım.

A- lalin baban-

L- ne oldu babama anne sakinleş ve bir an önce ne olduğunu söyler misin?

A- lalin yetiş baban kalp krizi geçirdi kızım

L- NE KALP KRİZİ Mİ?

A- Dün gece birden salonun ortasınsa kalbini tutarak yere yığıldı çok korktum hastanedeyken baban bir ara uyanmıştı ve sana haber vermemi söylemişti ama lalin babanın durumu hiç iyi değil doktorlar çok umutsuz ne olur geri dön lalin

L- tamam anne sakın ağlama ben hemen her şeyi ayarlıyıp geliyorum ben Gelene kadar sakin ol ve kimseye dönüceğimden bahsetme tamam mı?

A- lalin karan ya karan ne olucak?

L- bilmiyorum anne önce hızlıca bir plan yapmam lazım ama her ihtimale karşı kimseye geleceğimi söyleme ülkeye giriş yaptığımdan ne onun ne de bir başkasının haberi olmasın benden haberi olmak demek karandan haberleri olmak demek tamam mı? Ben gelene kadar bir süre daha sessiz kal sonrasındz ne olcağına karar veririz önce babam iyi olsun hadi kapatıyorum

İçeriye geçtiğimde leyla'ya dönüp

Lal- Türkiye'ye dönüyoruz.

hızlıca durumu leylaya anlatıp hazırlığa başladım. Leyla gelmek istermiydi bilmiyorum ama ne olursa olsun karanı burda bırakıp gidemezdim o yüzden ülkeye sessizce giriş yapmak zorundaydım kimse geldiğimi fark etmemeliydi özellikte de o geldiğimi gören duyan herkez yanımdaki oğlumdan haberdar olurdu ve kartalın bu çocuğun kendisinden olduğunu öğrenmesi 1 gününü olmazdı sonrasıda kıyamet olurdu ondan oğlunu sakladığımı öğrenen kartal taş üstünde taş bırakmazdı.

Şirketteki işleri telefonla devrettikden sonra her ihtimale karşı burda duran babama ait jeti hazırlamaları için sekreterime mesaj çektim. O sırada odama giren her şeyi hazırladığını ve bir eksik olmadığını söylediğindee bende ona dönerek konuştum.

Lal- ya sen leyla ben gidiyorum ama ya sen kalıcakmısın dönicek misin?

Leyla- bu nasıl soru lalin tabi ki dönüyorum unuttun mu anca beraber kanca beraber biz ayrılamayız kızım hem ben karan aşkımdan ayrı kalamam.

Lal- emin misin leyloş? Seni hiç bir şeye zorlamak istemiyorum.

Leyla- eminim lalin korkma senin beni hiç bir şeye zorladığın yok eninde sonuda böyle bir günün geleceğini tahmin ediyorduk. Hem söylesene ben böyle bir durumda olsaydım sen beni bırakır mısın?

Lal- Asla leyloş sen nereye ben oraya kardeşler birbirlerini yarı yolda bırakmazlar.

Leyla- o zaman ne duruyoruz lets gooo!! Şey baban rahstsızken böylede bir garip oldu galiba diyip kırkırdağında

Lal- babam güçlü adamdır emin ol bunlar annemin abartmalarıdır ama her ne olursa olsun babamı bırakamam hemde beni sevmediğini düşündüğüm onca yıldan sonra beni sevdiğini biliyorken asla bırakamam o yüzden tepkilerini garipseme bize de dönebilmek için bir sebeb lazımdı zaten 2 yıldır dönmemek için her türlü sebebi bulduk yolun sonu burasıymış öyle düşünelim.

diyip gülümsediğimde leyla anında bana sarılmıştı. Hızlıca evden havaalanına geçtik ve uçakta koltuklarımıza yerleştik uzun bir uçuş olmuştu ve allahtan uçuş sırasında huysuzluk yapmamış ve uyumuştu uyandığında ise havadan inmemize daha yarım saat kalmıştı. Bu yarım saat de ise onu oyalamak kolay olmuştu uçaktan indiğimde bizi bekleyen adamları aradım yanımıza gelmelerini söyledim.

Adamlar yanımıza ulaştıklarında kucağım da karanla görünce şaşırmışlardı tek başına gidip de bir çocukla dönmüştüm haklılardı. Leyla ile karanı eve bırakıp evdeki çalışanları ve leylayı tembihleyip direk hastaneye gitmiştim,

2 sene sonra özgürce kendi topraklarımdaydım ama biliyorum ki bu kısa bir özgürlüktü ben o gün herşeyi geri de bırakıp bir savaşın içinden kaçmıştım. Şimdi ise kucağımda oğlumla İstanbul'a dönmüş daha büyük bir savaşın arifesindeydim.