~Asena'nın anlatımıyla~

Hiç birşey olmamış gibi hastaneye gidiyorduk Sabah normal bir günmüş gibi kalkıp ailecek kahvaltı yaptık yine Toprak abim ile kavgayla,annemin ikimizi azarlamsı nasıl olduğunu anlayamadım bir şekilde yine suçlu olanın ben olmasıyla Berk abimin uyarıcı bakışlarıyla, babamın normal bir şekilde kahvaltı etmesiyle herşey normaldi sanki dün hiç birşey yaşanmamış bugün DNA testi için hastaneye gitmicekmişiz gibiydi.

Kahvaltıdan sonra herkes hazırlanıp hastaneye gitmek için arabaya binmiştik Toprak abim babam ve annem ile aynı arabaya binmişti ben Berk abimin arabasına binmeyi tercih etmiştim hiç konuşmamıştı o konuşmayınca bende konuşmayı tercih etmemiştim yola sesiz bir şekilde devam ettik.

Hastaneye gelince arabandan inip birlikte içeri girdik babam test için gidiceğimiz odayı öğrenip yanımıza geldi birlikte asansöre bindik 3.kata bastı derin bir nefes aldım buraya ne için geldiğimizi hatırladıkça içime bir sıkıntı çöküyordu kafamı kaldırıp Berk abime baktım o Zaten bana bakıyordu gözlerini İlk kaçıran ben oldum zaten o sırada asansör durdu hepimi çıktık testi yapılacak odaya gelince babam kapıyı çalıp içeri girdi hiç kimseye bakmadan boş olan bir sandalye oturup telefonla ilgilenmeye başladım dışardan nasıl göründüğüm umrumda bile değildi sadece kafamdaki düşüncelerden kurtulmam lazımdı annem yanıma oturdu onun yanına Toprak abim oturmuştu babam ve Berk abim ayakta kaldı bir kaç dakika sonra doktor geldi "öncelikle hepiniz hoşgeldiniz"dedi doktor sırıtıp telefondan başımı kaldırıp doktora baktım "emin olun o kadar hoş geldik ki anlatamam size" dedim gülerek babamın "Asena"diye uyarmasını umursamadan gözlerimi devirdim telefonla ilgilenmeye geri döndüm.

Doktor boğazını temizleyip "herkes burada olduğuna göre babalar ve kızları alalım test için"dedi yutkundum yerimde rahatsızca kıpırdanıp Berk abime baktım ineden korktuğumu diyerleri de biliyordu ama yinede ona bakmayı tercih ettim babam ve diyer adam test için kalktılar Berk abim bana bakıp "sakın ol yanında olucam"dedi kısık sesle kafamı salladım sıra diyer kızla bana gelince ayağa kalkıp kan için diyer odaya gittik arkamdan Berk abim de geldi önce kız oturdu kan almak için ona baktım merakla hiç bir tepki vermedi sıra bana gelince oturup istemeyerek kolumu açtım.

Kızda bana bakıyordu galiba korktuğumu anlamıştı "acımıyor korkmana gerek yok"dedi gülümseyerek "korkmuyorum zaten "dedim ters bir şekilde o sırada Berk abimin elini sımsıkı tuttuğumu varsaymasak ona baktım sırıtarak bana bakıyordu gözlerimi devirdim Berk abime baktım o bana bakıyordu ama dudaklarının kenarı kıvrılmıştı sinirle nefes alıp önüme döndüm o sırada hemşire konuştu "biti artık gide bilirsiniz"dedi ona baktım şaşkın bir şekilde bu kadar çabuk mu? Ben acır sanmıştım onlar benim tepkime gülümserken ayağa kalkıp oradan çıktım diyerlerinin yanına gittim ve yerime oturdum onlarda arkamdan geldi

Kafamı kaldırıp diyer aileye baktım diğer kızın anne ve babası yanlarında da uzun boylu demek isterdim ama bu artık uzun boymu yoksa devmi beli olmayan bir adam vardı bakışları tıpa tıp Berk abim gibi sertti yüz hatları da keskindi ona baktığımı hissetmiş olucaki bana baktı bir anda ne yapacağımı şaşırıp gözlerimi kaçırdım o sırada de doktor konuştu "testlar 4 saate çıkar çıkınca sizi bilgilendiririz"dedi ve odadan çıktı daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım hekez bana baktı Berk abime baktım "hava alıcam biraz"dedim ona hitaben o sırada babam sert bir şekilde"hiç bir yere gitmiyorsun Asena"dedi ona bakmadım abime bakmaya devamı ettim kafasını salladı "2 saate burada o"dedi kafamı salladım ve odadan çıktım arkamdan babamın ve annemin itirazlarını dinlenmeden dışarı çıkıp ilerdeki bankaların oraya oturdum.

Derin bir nefes aldım gök yüzüne baktım nasıl bir tepki vericegimi bilmiyordum her zamanki gibi bağırıp çağırmak istiyordum ama ağlamakta istiyordum tam o sırada yanıma biri oturdu kafamı çevirip oturan kişiye baktım o kızdı onu takmadan oturmaya devam ettim bir kaç saniye sonra konuştu "nasılsın?"dedi ona baktım sen ciddi mısın dermiş gibi "gerçekten mi? Gerçekten bu durumda nasılsın mı diyorsun yani"dedim inanamiyarak omuz silkti "ne dememi bekliyorsun ki hem daha hiç birşey beli değil ki beli olsa 17 yılık kızını bırakacak değiller ya"dedi kendinden emin bir şekilde güldüm onları bilmezdim ama benim babam kesinlikle benden vazgeçerdi "ya DNA testi pozitif çıkarsa ya gerçektende karışmışsak ne yaparsın"dedim ona bakarak sustu o da ne yapacağını bilmiyordu "sizinkileri bilmem ama benimkiler kesinlikle benden vazgeçerdi" dedim gülerek sanki çok normal birşey söylüyormuşum gibi kaslarını çatıp "kimse kimseden bu kadar çabuk vazgeçez heleki 17 yılık kızından asla "dedi kendinden emin bir şekilde içimi burkuldu bu kadar emin konuşucak kadar iyi anlaşıyordu ailesiyle "var mısın iddiasına"dedim gülerek parmağımı uzatım o da aynısını yaptı.

"Varım neyine"dedi düşündüm aklıma gelenle parlak gözlerle "bir laviva ve muz'lu sütüne"dedim kıkırdadı kafasını salladı "anlaştık o zaman" dedi aklıma gelenle "bu arada ismini sormayı unuttum"dedim gülümseyerek "Gökçen ben senin ismini zaten yukarıda duymuştum"dedi ikimizde sanki karışan kişiler biz değilmişiz gibi bir süre konuştuk telefondan gelen bildirimle gelen mesaja baktım Berk abimden di

Berk abim:test sonuçları geldi sizi bekliyoruz.

Yazıyordu Gökçene bakıp "test sonuçları çıkmış bizi bekliyirlarmiş"dedim kafasını salladı ayağa kalktı Berk abime

Asena: Geliyoruz.

Mesajı atıp hastaneye girdik ne kadar ikimiz de beli etmek istemesekte tedirginlik ya pozitif çıkarsa ya gerçekten karışmışsak o zaman ne olacaktı hiç bilmiyordum tek bildiğim vaz geçilen tarafın ben olacağımdı bunu hissediyorsum odaya varınca içeri girdik kimseye bakamadan yerime oturdum doktorda bir süre sonra konuştu "herkes burada olduğuna göre sonuçları açıklıyorum"dedi "test sonuçlarına alınan kan örneği ile Okyay Sönmez ile Gökçen Kaya ve Mahir Kaya ile Asena sönmez in alınan kan örnekleri %99.9 uyumlu çıkmıştır."dedi odanın içinde kısa bir sessizlik hakim oldu bir andan babam ayağa kalkıp nasıl böyle sorumsuzluk olduğunu hastaneyi dava ediceni falan söyleyip bağırmaya başladı bir yandan iki annenin ağlaması oğullarının onları sakinleştirmesi derken odanın içi seslerle doldu en sonunda.

Gökçenin abisi sert bir şekilde "kendinize gelin hastanedeyiz bir yerde oturup insan gibi konuşalım bu konu ayak üstünde konuşulucak birşey değil"dedi Berk abimde "haklı bir yerde oturup bu konu hakkında konuşalım"dedi babaları hak verip Kafa salladılar annelerde göz yaşlarını silip ayağa kalktılar bende ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım "ne dramatik ama"dedim ve odadan çıktım arkamdan Berk abimin uyarıcı sesi geldi "orada dur Asena bir yerde oturup konuşucaz dedim"dedi sert bir dille durdum kafamı çevirip ona baktım "ne hakkında konuşucaz abi Kimin kızı kimse kalıcak onu mu konuşucaz ben söyleyeyim babam Gökçeni isticek onun fikrini sormadan ailesi itiraz edicek babam ise reşit olmadığını öne sürerek tehdit edecek mahkeme yoluyla alıcak istenmeyen ben olucam zaten yeni bir ailede isteyen Yok"dedim sinirle olucaklar bunlardı ve ben bunlara şahit olmak istemiyordum.

Berk abim kaşlarını çattı oda biliyordu babamın Gökçeni isdedini eyerki istemeseydi burada bile olmazdık test sonuçlarını beklemezdik biliyordum benden çoktan vazgeçti "Asena laflarına dikat et!"dedi babam sert bir dille "hiç bir yere gitmiyorsun konuşucaz dedik!"dedi sustum Berk abim yanıma gelip "yürü hadi"dedi diyerleride arkamızdan geldi. Hastanenin yanındaki kafeteryaya girdik boş Bir masaya oturduk ve büyükler konuşmaya başladı ne mi oldu dediğim gibi çıktı babam bir süre sonra kızımı istiyorum diye kavga çıktıp tehdit edi bende o sırada sipariş ettiğim muz'lu pasta dilimini yiyerek onları izledim. şuandaki tek derdim bundan sonra ne olacaktı yeni bir aileye hazırımıydım onakara kalbimi açıcakmıydım yoksa her zamanki gibi hiç birşeyi umuradayan isdedini yapan şımarık kız mı olacaktım işte bunu bilmiyordum.

•

•

•

Bittiiiiiii!🐣

Nasıldı ne düşünüyorsunuz?

Biraz karışık oldu galiba:/

Peki sizce yeni Asena kalbini yeni ailesine açıcak mi ?

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın canlarım öptüm 💋

🐥🌟🐣🐥