Hızlıca eşyalarımı yeni yurdumda ki odama yerleştirdim. Odam 4. kattaydı yurt 6 katlıydı ve herkes tek kişilik odalarda kalıyordu.

Hızlıca üstüme gri eşofman takımı geçirdim ve beyaz ayakabılarımıda ayağıma geçirip,çantamıda hazırlayıp odadan çıktım.

Hızlıca okula doğru yürüyordum. Ha bu arada kendimi tanıtayım, ben Açelya Göktuğ 17 yaşında, tüm ailesini daha 5 yaşındayken kaybetmiş bir genç kızım. Evet akrabalarım bana destek çıkıyor şükürler olsun ki onlar var. Ama hayat bazı yerlerde yarama tuz basmaya devam ediyor, ki benim ailem olmadığı için arkadaşlarımda -yani şu ana kadarki arkadaşlarım- beni kabullenmiyor ve kabullenmedi. Ama hiçbiri umrumda değil benden uzak Allah'a yakın olsunlar. Bana sahip çıkmaya yanlız hissettirmemeye çalışan bir dayım var o da şu an başka bir şehirde.

Ben Batman'da yaşıyordum Okumak için Batman'dan İzmir'e taşındım Karsu özel lisesini %100 burs ile kazandım çalışkanım. Çünkü çalışmak dışında bir aktivitem yok ne arkadaşım var ,ne de ailem.

Okuldan içeriye ilk adımımı attım. Derin bir nefes aldım, içimden 'Bismillahirrahmanirrahîm' dedim ve sınıfıma doğru yürümeye başladım. 11C sınıfında okuyacaktım. Hukuk okuyup savcı olmak istiyordum küçükken de çizimim iyi olduğu için mimarlık düşünüyordum ama sonrasında vazgeçip savcılığa karar verdim.

Ailemi kaybettikten sonra 10 yaşından itibaren psikolojik sorunlar yaşama başladım ama şimdi iyiyim. Eşit ağırlık öğrencisiyim.

Sınıfa geçtim birinci derse geç kalmıştım otobüs yüzünden. İçerideki neredeyse tüm sıralar doluydu sadece en arkadaki bir sıra tek kişilik bir yer boştu. Yönümü o tarafa çevirdim bu sıra cam kenarındaydı.

Oturmadan önce zilin çalmasını bekledim belkide biri çantasını getirmemiştir de burası onun yeridir düşüncesiyle. Sonuç olarak okulun ilk günüydü çanta getirmeyenlerde vardı.

Zil çaldı ve sınıf yavaş yavaş dolmaya başladı. İlk gün olmasına rağmen çoğu birbirini tanıyordu geçen seneden. İçeri gelen herkes tuhaf bakışlarını bana çeviriyordu.

"Sen bu okulda yeni misin?" Dedi tatlı bir kız sesi.

Arkamı dönüp kıza baktım sarı saçları ve benimki gibi mavi gözleri vardı. Olumlu anlamda başımı salladım. Yanıma geldi çok enrjik duruyordu ya da bana öyle gelmişti.

Elini bana doğru uzatıp,

"Ben Duru Işık. Memnun oldum ve okulumuza hoş geldin." Dedi tatlı sesiyle.

Elini tutup sıktım ve

" Ben Açelya Göktuğ. Bende memnun oldum ve hoşbuldum." Dedim sonra etrafima baktım sınıftaki herkes sınıfa girmiş gibi görünüyordu.

"Hangi sıra boş yani geldim ama belki başka birinin yeridir diye oturmadım." Dedim etrafında dönüp tüm sınıfa göz gezdirdi.

Benimde ilk geldiğimde göz diktiğim sıraya baktı

" Şu arka sıraya geç zaten benim kuzenim orada oturuyor ben ona söylerim." Dedi ki sınıfa bir çocuk girdi.

Siyah saçları, açık mavi gözleri vardı. Sınıfa girer girmez göz göze geldik hemen gözlerimi kaçırdım. Bu çok tuhaf hissettirmişti. Ve hala bakışlarını üzerimde hissediyordum.

Duru hızla çocuğun yanına gitti ve elini omzuna attı.

" Kuzi sınıfa yeni bir kız geldi eh bir senin yanın boş. Yeni bir sıra bulana kadar senin yanına oturacak." Dedi ve göz kırptı.

"Bak kızım kaç kere diyeceğim bana kuzi deme diye!" Dedi ve Duru'nun elini omzundan itekledi sonra

"Ne yanıma oturması sınıf sıra kaynıyor." Dedi ve sıralara baktı ve hiç bir sıranın boş olmadığını gördü.

"Kim miş yanıma oturacak şahıs?" dediğinde ben arkam dönük hocanın sınıfa girişine bakıyordum ayrıca çocuğa bakmamak için elimden geleni yapıyordum. Çünkü bilmiyorum ilk defa bir kişiyle bakmak tuhaf hissettiriyor yada belki çocuğun aurasından kaynaklıdır. Çünkü 11 yaşında psikolojik sorunlar nedeniyle rüyamda gördüğüm insanlar gibi siyah saçlı ve mavi gözlüydü.

"Kızım senin sıran neresi?" Dedi dersin hocası arkadan tok bir ses

" Hocam onun sırası burada." dedi.

Arkamı dönüp baktığımda mavi gözlü çocuk bana bakıyordu sonra eliyle gel işareti yaptı

Hoca "kızım orada ne dikiliyorsun geçsene sırana." dedi.

Ürkek ve utangaç adımlarımı sıraya doğru atmaya başladım. Geçince çantamı sıranın kenarına astım.

Hocaya selam verdik sonra oturduk

"Sen yenimi geldin bu okula seni ilk defa görüyorum." Dedi hoca bana doğru, olumlu anlamda başımı salladım

"Eh o zaman kendini tanıt bize." Dedi

Ayağa kalktım evettt stres yükleniyor. Konuşmaya başladığım sırada yanımda oturan çocuk sıranın üzerinde eğilip bana bakıyordu.

"Ben Açelya Göktuğ 17 yaşındayım Batman'dan İzmir'e taşındım." Dedim

"Ailen ne iş yapıyor?" Dedi herhangi bir duygu belli etmeden,

" Ailem ben küçükken vefat etti." Dedim.

Hoca bir an şaşırdı ama hemen kendini düzeltti. O sırada sınıftaki tüm gözler bana dönmüştü bile.

"Sen burslu öğrenci misin? yüzde kaç bursun var?"

"Yüzde yüz bursluyum." Dedim

"Çalışkansın yani. Eh tamam kızım oturabilirsin." Dedi hoca

Sınıftaki tüm gözler hala üzerimdeydi yavaşça sıraya oturdum ayağıma yine ve yine titreme gelmişti küçüklükten beri ailem aklıma gelse ayağım titremeye başlıyordu. Başımı kollarımın arasına gömdüm ve yolda olan krizi önlemeye çalıştım, ayağımın titremesi dahada şiddetlenmişti

Bacağıma bir baskı hissettim kafamı kaldırıp baktığımda sıraya yayılmış olan mavi gözlü çocuğun bacağını bacağımın üzerinde gördüm anlık gözlerim fal taşı gibi açıldı ve çocuk "sadece titremeyi durdurmak için yapıyorum başka bir niyetim yok." Dedi ve göz kırptı.

Evet şu an inanılmaz utanıyorum ama bir o kadar titrememe iyi geliyor ki yavaş yavaş dinmeye başladı kafamı olabildiğince gömdüm ve ders boyunca kafamı kaldırmadım.

Zil çalar çalmaz ayaklandım ki mavi gözlü,ay mavi gözlü çok uzun oluyor ben direkt mavi diyeceğim

Mavinin bacağı hala bacağımın üzerindeydi ani kalkışımla hem onun bacağı hem benim ayağım sıraya çarptı.

"Ne yapıyorsun kızım dikkat etsene." Dedi bana kızım denilmesinden hoşlanmazdım.

"Bana o kelimeyi kullanma! Ayrıca pardon" Dedim sinirli ve sert bir tonda. Bana değişik baktı sonra bir an aydınlanma geldi gibi gözleri hafif büyüdü herhalde anlamıştır neden hoşlanmadığımı.

"Çekil." Dedi ayaklanıp bende çekildim sınıfta kimse kalmamıştı neredeyse sadece Duru bize bakıyordu o da fazla dikkatliydi.

Bir anda sert ve sıkıca kolumu tuttu sonra kulağıma doğru

"Ben istediğime istediğimi derim. Buna kimse karışamaz dediğim kişi bile şimdiden uyarayım." Dedi.

"İstediğime istediğini diyebilirsin ama bana o kelimeyi kullanamazsın!" Dedim kulağına doğru tıslayarak. Sonra kolumu ondan kurtardım " ve bana bir daha dokunma ergen bozması psikopat tipli." Dedim ve uzaklaştım.

Sınıftan hızlıca çıktı bende sıraya geri oturdum hemen Duru yanıma geldi.

"O sana ne dedi yüzün düştü." Dedi bende "boşver ya." Dedim ve zorlukla tebessüm ettim ama şu an moralim sıfırlanmıştı.

"Sana bir şey soracağım ama seni üzmekte istemiyorum." Dedi ki ben onun lafını böldüm,

"Ben 5 yaşındaydım onları kaybettiğimde merak etme artık üzülmeyi bıraktım." Dedim ve yine tebessüm ettim.

"Çok üzgünüm senin için Allah rahmet eylesin." Dedi ve elimi tuttu bu sırada önümdeki sıraya oturmuştu.

Elimle kendime rüzgar yapıp gözlerimdeki daha akmamış damlaları sildim.

"Nasıl ama kuzimin tipi mük dimi bence yakıştınız." Dedi imalı bir şekilde bu kız çok sıcakkanlıydı ve kanım ona kaynamıştı bile.

"Duru ben böyle imalardan hoşlanmıyorum yani bana böyle imalar yapmasan olur mu?" Dedim. Evet gerçekten bu tür imalardan hoşlanmıyordum.

"Tamam tamam." Dedi ve tebessüm etti.

___-'*'-___

Gün boyunca mavi derse gelmedi ve bende bu süre boyunca Duru ile sohbet ettim. Duru diğer tanıdıklarım dan çok farklı ve çok anlayışlı. Çilleri var ve çok güzel bir kız.

"O zaman yarın görüşürüz." Dedi Duru, başımı sallayıp tebessüm ettim. Ve okuldan çok ta uzak olmayan yurduma doğru yol aldım.