-6-

GÜNÜMÜZ • 17 ARALIK, 2021

❝Valentino❞

Başımda inanılmaz bir ağrı vardı. Bir süre gözlerimi aralayamadan kıpırdandım ancak hareket ettikçe canım yanıyordu.

Hatırladığım son şey, Lâl ile bahçede yarım kalan konuşmamız ve ateş hattında kalmamızdı. Hayatımın büyük bir bölümü tehditler, silahlar, tehlikeler üzerine kuruluydu. Babam bu imparatorluk bir gün senin yönettiğin bir aileye dönüşecek, gerçekten sorumluluk aldığında büyüyeceksin derdi hep. Her ne kadar bir gün başa geçmek için yetiştirilmiş olsam da çoğu genç erkek gibi aklım beş karış havadaydı. Çapkınlıklar, gününü gün etmeler. Babamı, onun yerine geçtiğinde daha iyi anlamıştım. Ben büyümüştüm.

Şimdi ise kendime geldiğimde birlikte ateş hattında kaldığım Lâl'in, kadınımın nerede olduğunu bilmiyordum. O iyi miydi? Neredeydi? Kafamda beliren ilk sorular bunlar olmuştu. Hiçbir şey söylemeden yerimden doğrulmaya çalışsam da gövdemdeki ağrının yanı sıra sağımdaki Pietro ile solumdaki Luigi beni engellemişti.

Luigi "Tanrıya şükür..." diye iç geçirdikten sonra "Ani hareketler yapmamalısın." dedi sakin ve uyaran bir ses tonuyla. "Dikişlerin açılabilir."

Bense vücudumdaki acıyı umursamaksızın sayıkladım. "Lâl..." Luigi ve Pietro birbirine bakarken "Lâl nerede?" sorusunu yönelttim. İkisi de merak içinde cevabını beklediğim bu soruyu yanıtlamaya çok gönüllü görünmüyorlardı. Ne yanıt vereceklerini bilemez gibiydiler. Ben her zamanki gibi ısrarcıydım. Sanki içimde bir yerler Lâl'in tehlikede olduğunu hissediyordu. "Lâl nerede diyorum!" Volkanik bir patlama gibi bir his yükseliyodu içimde. Onlar yanıt vermedikçe öfkem daha da artıyordu. Aniden yükselen sesim o an umurumda olan son şey bile değildi.

Luigi "Adamlarımız seni korurken kaşla göz arasında Lâl kayboldu." diye atıldı. "Sana açılan ateşi engellerken ne olduğunu anlamadan buhar olup uçmuş sanki." Sesinde beni kurtarmış olmanın verdiği rahatlama vardı. Lâl ise onun için küçük bir detaydı, her zaman olduğu gibi. Önemli olan beni kurtarmış olmasıydı, Lâl ise bir zayiattı onun için.

Şaşkın ve öfkeliydim. Onca adamın içinde Lâl nasıl öylece kaybolabilirdi ki? Ne yani, ışınlanmış olduğunu mu düşünmeliydim? Uzaylılar mı kaçırmıştı? Üstelik yaralı olup olmadığını bile bilmiyordum. İyi miydi? Eğer yaralandıysa yaralı hâliyle nereye, nasıl gitmiş olabilirdi? Kendi isteğiyle geldiği hâlde neden gidecekti ki? Kaçırılmış olmalıydı. Tanrım... Aklımdaki sorular bitmek bilmiyordu.

Pietro ise benim öfkeli bakışlarıma karşılık "Haberi alır almaz geldik. Biz geldiğimizde Lâl yoktu." dedi üzgün olduğu belli bir ifadeyle.

Lâl kendi isteğiyle gitmezdi. Bu kadar engeli aşıp bana geldiyse, benim kollarıma geldiyse, benim için benimle bile savaştıysa kendi isteğiyle gittiğine beni kimse inandıramazdı. Lâl kaçırılmıştı. Başına bir şey gelmişti. Bu düşünce beni her saniye biraz daha çıldırtıyordu. İçim içimi yiyip bitiriyordu. Deliye dönmüştüm. Aniden yerimden doğruldum tekrar. Canım yansa da yataktan kalkmaya çalıştım. Bana ne olduğu umurumda bile değildi. Lâl'i bulmalıydım. Başkan onu benden almıştı. Onu, sevdiğim kadını yine benden alma cüretini göstermişti. Bunun bedelini ödeyecekti.

Hınçla yataktan kalkmaya çalışsam da Luigi engeline takıldım. "Kalkamazsın Valent. Şuan kalkmamalısın. Daha yeni gözlerini açtın. Yaran derin, tehlike geçmedi henüz. Dikişlerin patlayacak."

"Umurumda bile değil, çekil yolumdan!"

"Valent, bizim önceliğimiz seni korumak." Luigi öfkeli bakışlarıma maruz kalınca beni sakinleştirmek için ekledi. "Hem başkan kendi kızına zarar verecek değil ya."

"Lâl onun kızı değil! Hiçbir bok bildiğin yok, çekil önümden Luigi!" Yataktan kalkıp birkaç adım attım. "Lâl onunlayken tehlikede, anlamıyor musun?"

Bu kez Pietro daha sabırlı ve ılımlı bir yaklaşımla engel oldu odadan çıkmama. "Valent, sakin ol. Bak, ben bu konuyla ilgileneceğim. Söz veriyorum. Lâl'i bulup sana getireceğim, tamam mı? Senin sakin olman ve bu yataktan kalkmaman gerekiyor."

Bu sözlerin beni asla engellemeyeceğini ikisi de biliyordu. Beni yolumdan döndüremeyeceklerinin farkındaydılar. "Çekilin önümden, Lâl'i bulacağım." Kapı eşiğine geldiğimde gövdemi tutan elime bulaşan kan ile görüş açım bulanıklaştı. "Siktir." Gördüğüm tek şey Luigi ve Pietro'nun beni kollarımdan tutup tekrar yatağa yatırdığıydı. Onlara karşı çıkamayacak hâldeydim.

Aklım yalnızca Lâl'in nerede ve nasıl olduğuna dair teoriler üretiyor, onu düşünüyordu. Kim bilir ne kadar korkmuştu... Canı yanıyor muydu? Hayatta mıydı? Yaralıysa ne durumdaydı? Onu kaybetmiş olabilirdim. Siktir. Herkese hükmedebilirken yapmam gereken tek şeyi de yapamamıştım, kadınımı koruyamamıştım. Onu koruyacağıma dair söz vermiştim. Şimdiyse nerede ne yaptığını bilmiyordum. Bu düşüncelerle zihnim bulanıklaştı.

...

*

YAZAR NOTU: Hi guyss! Duvarıma yazı bırakan okurlarıma âşığım diyerek söze başlamak istiyorum. Tabii ki yorumlara yazan okurlarıma da inanılmaz âşığım. Hem duvarıma hem yorumlarıma yazan okurlarıma ise sevgimi tarif edemiyorum, harikasınızzz! 💞 Hepinizin yazdıklarını okuyorum ve yanıtlamaya çalışıyorum, sayenizde inanılmaz motive olduğumu söylemeliyim. Şimdi bölüme gelirsek biraz hatta bayağı kısa olduğunun farkındayım ancak öncelikle bu bölümün bir geçiş bölümü olduğunu, bu şekilde yayınlanması gerektiğini belirtmem gerek. Bunun dışında yeni bölümlerle ilgili bir ipucu vereceğim sizlere, bölüm başlarına koyduğum tarihlere dikkat ederek okursanız hikâyenin içindeki sırları ve ipuçlarını kaçırmamış olursunuz. Benim okurlarım zekidir, dikkatlidir, ne entrikalar okumuştur ama ben yine de çetrefilli sınırlara henüz girmemişken küçük bir ipucu vermeden geçmeyeyim dedim. ✨ Eveeeeetttt, gelelim bölüm sonu notlarına... Buraya yeni bölüm hakkındaki tahminlerinizi yazabilirsiniz, buraya da bu bölümü okurken hissettiklerinize dair bir emoji bırakabilirsiniz. 💞 Sizce ilerleyen bölümlerde bizleri neler bekliyor? Tahmin ve yorumlarınızı bekliyorum. Son olarak buraya hayalinizdeki Lâlentino sahnelerini yazabilirsiniz. ❤️😍 Ha bu arada, geçen bölüme inanılmaz yorumlar yapan morpapatyaprensesi , asilaaaa88 , ArifeEsenUar , Sessiz_ve_serin , violetbluegreenred3 , fuckinceg26 , Cambazhikayeleri ve nzfn53 okurlarıma ithaf ediyorum bu bölümü. Sizleri aşırı aşırısı sevdiğimi zaten biliyorsunuz. Sevgiler, bol kokulu öpçükler! 😘

•••

SOSYAL MEDYA
Wattpad: -BuzlarKralicesi
Instagram: buzlarkralicesioffical
YouTube: Gülay Sena Dündar

HİKÂYENİN INSTAGRAM HESAPLARI
@halikarnastabirgece
@lalalsancakofficial
@valentinoriccardoofficial
@lalentinofanclub