"Yaşamak için karanlıkta herkeste maske olmalı yüzünde"

Saatler ilerken boğuk bir çığlık duydu genç kadın, üzeri kanla kaplı olmasına rağmen gözlerini açmaya çalışan bebeğine baktı, istemsizce yüzünde oluşan tebessümle fısıltı misali döküldü kızının adı dudaklarından. "İzel'im." Ameliyathanede bulunan ebe başını kaldırmış kızına bakmaya çakışan kadına yeşil örtüye sardığı minik bebeği uzattı. Az önce boğuk ağlayan bebek sanki güvende olduğunu hissetmiş gibi ağlamayı kesmişti, birkaç dakika öncesine kadar sımsıkı kapalı tuttuğu gözlerini açmış ve annesine bakmıştı.

İlk defa canı gönülden istedi genç kadın bu defa bebeğinin gözlerinin babası gibi yemyeşil olmasını, çok istedi belki son dileğini diledi bilmeden bu dünyada. Havada savruldu minik el kadın kendini bulmak istediğini anlayarak sağ elinin baş parmağını bebeğinin minik eline yaklaştırdı. Issız çölde bir vahada su bulmuş gibi sımsıkı tuttu annesinin parmağını sanki olacakları biliyormuş gibi bırakmak istemedi annesinin elini. Sağ avcu annesinin elini sıkı sıkı tutarken sol avcu yumruk halindeydi.

Son defa güldü bu dünyada o son gülüşü de kızı aldı ama o da hatırlamayacaktı. Son defa okşadı minik saçları kızının. Kocasına emanet etti kızını sessiz bir özür döküldü dudaklarından hem kocasına hem de kızına hem de oğluna.

~~~~~~

Kucağına verilen bir bebek ve kulaklarında uğuldayan bir ses üzgünüm karınızı kurtaramadık. Ne yapacağını bilemeden çaresiz bir nefes daha aldı ama boğazında durdu nefes yeniden. Kızına baktı gözleri kapalıydı kızının ama hissediyordu bu kadar annesine benzerken gözlerinin kendisi gibi olacağını biliyordu. Ikiside biliyordu hayata tutunamayacağını ama bir umut diyordu bir umut.

İşte o umudu ilk defa bitti ama kızının yüzüne baktığında tekrar umudun kırılan parçaları bir araya geldi. Acının harmanlanmış tebessümü yer edindi adamın yüzünde ne kadar canı yansa da "Hoş geldin kızım, hoş geldin İzel Sara" dedi, minik kızının yanağında gezdirdi elinin tersini, bir damla düştü genç adamın gözlerinden ilk defa ağladı Ali Yasir akıttığı her göz yaşının ise en büyük şahidi ilk ağladığında olduğu gibi yine kızı olacaktı.

.....

"Ben yönetmek için doğdum, yönetimde düzende benim. Babamın koltuğunun yegane sahibi benim... Saygıyı hak eden görür ben de siz saygı duymayanları saygıyı öğretmek için oturuyorum bu koltuğa."

İzel S. Eldem

"Sahte benliğimi gerçek sanan sensin ben değilim, sahtelikle dolu bu dünyada beni gerçek sandığın için aptal olan sensin."

A. Çakır Aslanzâde

"Bir çift göz gitti benden öldüm sandım, bir çift göz geldi bana yeniden doğdum. Bir günde hem ölümü hem de yeniden doğuşu yaşadım, bu yüzden Zümrüdüankâsın sen"

Ali Yasir Eldem

"Ölmek için çıktığım bu yoldan beni döndüremezsin, ola ki denedin kaybeden sen olursun çünkü ölüme giden bir adamın kaybedecek hiçbir şeyi yoktur."

Eren I. Balaban

"Ben babamın emanetine sahip çıkıyorum, aşk yasak bu yolda biliyorum yoksa sonum babam gibi olur."

Arın Altınel

"Kimsem yokken bana ışık oldun ama ben ışığımı kaybedeli yıllar oldu, zifiri karanlıkta tek bir ışık dahi yok, enim dünyam karanlıktan ibaret."

Barın Milas Harran

"Hak hukuk dediğim yolda ayakta uyumuşum, iyi eğlendin mi bari?"

Nazlı Adalı Eldem

"Doğruyu sevdim sandım ama meğerse asıl yanlış benmişim."

Gamze Çelik Altınel

"Ben hatalıyım tanımadım en yakınımı, hatalı benim ilk fırsatta kaçmadım bu dünyadan çünkü."

Aysu Aslanzâde

"Akıttığım her göz yaşı aramızdaki sırlar mezarlığına damlasın, bu saatten sonra benim için ölüsün."

Ahsen Taçsız

"Kaybetmedim savaşı ama elinde kanlı kılıcıyla savaş meydanında sonunu bekleyen mağlup kumandandan farkım yok"

.......

Ben geldim ve yine bir şeyleri değiştirdim, tanıtımı atarak kaçıyorum ve tanıtımdan bile bir şeylerin değiştiğine emin olduğunuza inanıyorum çok heyecanlıyım uzun bir aradan sonra buradayım ve bir şeyler yazıyorum. En son kasım başında bir şeyler yazdım ve buradan uzaklaştım, tamamen gittiğimi düşündüm bazen ama şimdi yeniden ve yeniden her şeye rağmen bilgisayarın başına oturup bir şeyler yazmak bana iyi geliyor bu hissi unutmuşum.

Kitabın ilk hali çok yüzeyseldi ve düzenleyerek yeni değil geri geldim, şimdi bir kaç değişiklikten bahsedeyim İzel'in ikinci adı ve soyadı değişti, Miran ve onunla gelişen tüm töre olayları yok oldu kitaptan ama Gamze hâlâ kitapta peşin peşin diyeyim Gamze'nin kızının babası Arın, ama Gamze pek uzun soluklu bir karakter değil.

Süleyman Babanın ismi değişti olmalıydı ve bence yeni ismiyle ilgili hem komik hem de gücünü yansıtan sahnelerim mevcut. Gelelim Çakır'a hâlâ bana bile kapalı olan bir karakter Çakır, aşılmaz sınırları var ve ben bile o sınırları aşamıyorum. Her şeyi bizzat İzel'den göreceğimiz için İzel çoğu zaman bana kendini açacak.