16 yıl​ önce Arel'in anlatımıyla:

"Abi abi uyan noğlar abi uyan"dedi minik sesiyle bilincim açıktı ama onu göremiyordum cünkü gözlerimi açamıyordum şuan ona hiç bişey yok abicim şaka yaptım demek isterdim ama işte nefes bile alamıyordum o minik ell​​​​eri bıçagın üzerindeydi kanayan yaramı tutuyordu gözlerimi aralaya bildiğimde bunları gördüm o minik sesiyle

"Abi ben öpersem seni iyileşirsin dine"diyordu benim bilincim yavaş yavaş kapanıyordu o beni öptü onun nefesini anlımda hissetim ve dudaklarımdan son bir cümle cıktı

"Asel abicim sakın ağlama"bilincim kapanmak üzereykem dudaklarımı araladım

"Asel beni bı kere daha öper misin?"beni bir kere daha öptü dudakları anlımdayken bilincim tamamen kayboldu Asel'in son sesleri kulaklarımda yankılandı

"Abi beni bıyaymıyacakşın dimi bıyaymıyacakşın şöz veydin abi noğlar bıyakma beyi noğlar"dedi onu brakmayacağıma söz vermiştim ama ben onu çoktan bırakıp gitmiştim sonra Asel'in acı çıgılığı duyuldu ve dudklarini araladı

"A abi b beraber gidicez"dedi ve onda tüm sesler tüm renkler kayboldu sesler sustu renkler gökmedi gördüğüm tek şey karanlıktı bomboş uçsuz bucaksız bir karanlık takı hastane odasında gözlerimi açana kadar gözlerimi açtığımda yanımda yatan Asel'i gördüm o kadar yorgun görünüyorduki şuan yanına gidip her şey rüyaydı demek istiyorum benim kardeşim 5 yaşındaydı bunları yaşayacak yaşta değildi tabi bende değildim ama ben ona göre daha olgundum 12 yasındayım boşverin yasımı Asel gözlerini açtığı an minik dudaklarını zorladı

"Abiş"dedi sesini duyamacak kadar alçak sesle söyledi bunu

"Abicim buradayım iyiyim sen iyimisin"sescıkarmadı ama iyiyim dercesine kafasını salladı

"Abi sen oyunca bize hiç bişey olmayacktı ben vayım kimse sana bişey yapamaş deydim ama şana yaptılay banada yaptılay ama ben şeni nasıl koyucam abi"yanaklarımdan bir damla süzülürken zorluklarla konuştum ona güçsüzlüğümü göstermek istemiyordum

"ABİCİM Artık kimse bize bişey yapamayacak söz veriyorum sen şimdi gözlerini kapa açtığında herşey daha güzel olacak

"Tamam abi"dedi ve gözlerini kapattı benim bilincinde yavaş yavaş kapanırken son olarak ona baktım

"İyi rüyalar kar tanem"dedim ve bilincimi tamamen yitirdimgözlerimi actıgımda bir arabadaydım bir kadının dizinde uyuyordum etrafa baktım Asel yoktu hemen doğrulmaya çalıstım fakat yaram buna izin vermedi

"Tatlım merhaba ben Sevilay"dedi kadın tatlı tatlı elini uzattı ama tutmadım sonra benim tutmadığımı görüp elini çekti

"Beni nereye götürüyorsunuz? Asel nerede? Neden beni aldınız? Beni nereden tanıyorsunuz?diye yargı dağıtım kadın bana eğilerk baktı

"KARDEŞİN İYİ"dedi ve sert tarafını belli etti

"Hayatta kalabilmek için dediklerimi yap"dedi ve eğildi yerden doğruldu ben kadına ölümcül bir bakıs attım kadın korkmuş gibi ellerini havaya kaldırdı

"SaKİN OL ŞAMPİYON"dedi ürkmüsmüydü o bende 12 yasında bir cocuğum kendisi benden daha güclü benden mi kokrmuştu ben bazen insanları anlayamıyorum ama asıl önemli olan şey Asel neredeydi kolumda bir ısı hissetim ve o ısı yanmaya basladı dudaklarımdan küçük bir ciğlik çıktı o kadın beni muhurlemisti

"İşlem tamam oda artık bir Mavi Ateş"dedi bastırabastıra mavi ateş ne anlama geliyordu anlamıyordum açıdan dudaklarimı kemirmeye başladım peki ben bukdadar acı cekiyorsam Asel hayır Asel ona bişey yaptılarsa kendimi asla affetmem derken bilincim kapandi ve kolmdaki mavi ateş yazısı gözlerimde büyüdü sanki o ateşte boğuluyordum ve bilincim bir kar tanesi gibi uçup gitti

YAZARIN ANLATIMIYLA

"yılarca Arel Asel'i Asel Areli aradı iskence gördüler 18 yasına kadar işkence kendilerini savunmayı işkencelerle oğrendiler sadec bu lar8 değil diğer 5 çocukta rehin alınmısti diğer 5 cocuk onların geçmişteki tek arkaslariydi 18 yasına geldiklerinde kactılar sokakda yatsalarda orda yatmak onlar için iyiydi şimdi

Arel -27

Asel -21

Koray-29

Efe-22

Yiğit-28

Umay-24

Naz-23

Yaşlarındalardı hepsi büyümüstü ama ruhları yasayamdıklrı çocukluktaydı