Uyandığımda yanımda bir doktor vardı evet hala mutfakta yatıyordum el insaf insan kaldirir ya neyse doktor soyleniyodu

"Allah aşkiniza neden siz rahat duramiyorsun kızım neden vazo geçirdin kafasına"dedi doktor adam haklı boş yere kafama vazo yedim

"Hak etti nolur susun doktor bey"ah Naz hanım hemen susayım der doktor beyde gözlerimi açtım ve sinirle naza baktım

"Uyanıyor"ne ciddenmi hakan ben bilmiyordum

"Asel"dedi Arel ben doğrulmaya çalışırken kolumu tuttu ve beni kaldırdı adım atarken anı baş dönmesi yaşıyodum ama son bir kez o naza sözüm vardı

"Yaptiliklarinla yasa"dedim ve Aluşun yardımıyla yatağa oturdum

"Senin peynir yemedigini bilmiyordum"dedi ben yavaşça tebesüm ettim

"Bende sırf yemedim diye suçsuz yere vazo kafamda kirilacigini bilmiyordum"herkes gülüyordu ama hakan özellikle gülüyordu yatağın başında olan vazodaki çiçekleri yana koydum ve eleimle vazoyu alıp hakana fırlattım hakan kaçarken bir tane daha fırlattım

"Sizin bu vazolarla ne alıp veremidiğiniz var"dedi hah ben ona gösteririm vazoyu

"Tamam Asiş yeter"o bana asiş mi dedi ama asl8nda hoşuma gitmişti

"Tamama aluş"Naz odaya girdi

"Yaptıklarını yaşa derken sen benimle yaşadıklarımı biliyor musun o yaptıklarını yaşatıyorsun yaptıklarımla yaşayacaksam biz şimdi düşünüyorum ama ben galiba yaşamıyor olurdum"

Bir de canım bizden daha çok yedin karnını doymuş durumlarım yani açlıktan da seni ölmeni istemeyiz tabii biz ölelim ama sen ölme sen bizim için en kıymetlisin"dedi naz ne dedi o

"Canım benim bir kere evet en kıymetli benim çünkü ben kendimi kolay büyütmedim o yüzden en kıymetli benim kendime göre ve sana söyleyeyim ben hiç yemedim evet suyunu tabağıma boşalttım çünkü en azından benim yediğimi düşünün diye bunun olacağını bilseydim hiç dökmezdim canım benim ben yemedim yani hatta en çok sana koymuştum ama sen şansını kaybettin sana artık avantaj falan yok"Dedim hepsi beş karışla beni dinlerken naz

"Yalan söylüyorsun"dedi evet salak bunuda dedi

"Allah aşkına minnacık bir peynirden nasıl 7 parçaya bölünmesini bekleyebilirsin 6 parçaya böldüm kendime parça bırakmadım yani canım bunda afiyet olsun diyorum size abla ben alışığım böyle şeylere"dedim gülerek

"Ne demek alışığım"Arel bı şal konuya girme

"Arel konuya girmezsen iyi olur"dedim ve naza bakmaya devam ettim yuzundki sinirden eser kalmamıştı onun yerine yüzünde pişmanlık vardı

"Özür dil"derken sözünü kestim

"Korkunun ecele faydası yoktur o yüzden canım benden bir adım uzakta dur"dedim ve ayağa kalktım tuvalete girdim ve kapıyi üzerime kitledim ve zemine oturdum

"Allah'ım çok özür dilerim ne yaptıysam bunları yaşamaya mahkum bıraktıysam çok özür dilerim"diye ağlamaya başladım hayatta hiç ağlamayan ben şunun için ağladım ya ben bile şaşırıyorum

Uyandığımda dısarıdan bağrıs sesleri geliyordu saat kaç olmuş diye telefonuma yöneldim nerdeyse 1 saattir uyuyormuyşum evet disardakiler telaslanip kapıyı kırmaya calisiyolar elimi yüzümü yıkadım ve kapıyı açarak çıktım

"Ne yapıyorsun ya sesleniyoruz sesde cikarmiyosun aklimizi aldın kızım"diye bana sarıldı Koray bende karşılık verdim kollarında abi sicakliği vardi ardından hakan beni çekip sarıldı

"Her seferinde nasıl aklımızı alıyorsun bilmiyorum ama"diye güldü

"Kabul edin seviyorsunuz oğlum beni"herkes gülerken ben hakanın kolar8ndan çıktım hakanda baba sicakligi vardı hayatımda hiç olmadığım bir baba sicakligi ardından Umay sarıldı

"Abarma ölmeni istemeyiz"dedi bizim asabi asabilikten hiç bir yani kalmamıştı onun kollarındanda çıktım Umayin kollarında anne sıcaklığı vardı ardından dayanamayıp naz boynuma atladı

"Özür dilerim çok gergindim çok özür dilerim"dedi ne yani her gergin olan başıma vazomu geçirecek

"Bu seferlik seni affediyorum ama her gergin olduğunda kafama ne olur bir daha vazo geçirme"dedim herkes gülerken naz bozulmuş bir şekilde baktı ama sonra o da güldü gerçek bir gulustu ictendi onun kollarında yaramaz kız çocuğu sıcaklığı vardı en son aluşun kolarına girdim ondada abi sicakliği vardı ama daha ictendi ardından Efe

"İyimisin Aselciğim"

"İyiyim Efeciğim"ikimizde birbirimizi sardık sanki yıllar sonra haster gideriyormuş gibi ondada kardeş sıcakliği vardı ama yaramaz kardeş kollarından cıktigimda

"Arıza biz ne yiyecez"ben bu hakanı gebertirim

"Zıkımın kökünü hakan"

"Ama öyle deme ya"

"Bir daha sorarsan sana çok güzel bir akşam yemefi hazırlarım"hava kararmisti

"Hakan tut beni"dedi naz hakan telaşla kolarinı tuttu ardından naz elini kapatım lavobaya koştu

"Naz"

"Cevap ver"diye bağırıyordu hakan ardından naz lovabodan çıktı

"Kan vardi kustugumda kan"