Hemen nazın kollarından tutup kendime cektipm ve midesine baskı yaptım

"Çobuk ilk yardım çantasındaki tüpü alın"dedim ve dediği yapıp o tüpü bana verdiler sonra midesindeki kanamayı tespit ettim ve oraya bir delik açtım tüpü içine taktım ve bir serumla bağladım bu şekildeidesindeki kanamayı durdurabilir dım ve hemen elimdeki seruma benzeyen şiseyi yatağa benzeyen bı yere taktım ve nazı oraya yatırdım ardından midesindeki kanamanın durumunu baktım çok bir kanama yoktu hepsi şaşkınlikla beni izlerken ben aynı umursamazlıktaydim naza soru sardım

"Naz şuan başın dönüyomu"

"Hayır"

"Miden ekşiyomu"

"Biraz"evet tamam buda kanamanın geçmek üzere olduğunu gösterir doktor değilim sadece çok yaşadık ondan öğrendim

"Ne yani ne oldu"diye telaşlı bir sesle sordu hakan dikkatte almadım

"Asel ne yaptın şuan"Arel seni hiç takmıyorum artık

"Ne oldu o iyimi"Umay ağlak sesi gelince yüzüne bakma ihtiyacı duydum ama ağlamıyordu Gine umursamadım

"Asel bizi duyuyormusun"diye Koray bağrınca cevap vermek zorunda kaldım

"Evet duyuyorum iyi midesindeki kanamanama ufak minik bir şey oda geçer birazdan bittimi"diye isyankar bir şekilde konuştum

"Ne demek bittimi burda arkadaşımız söz konusu farkindamisin"diye soruyu Hakan devral8nca Gine sustum ve mutfağa girdim içeridwn bağrış sesleri geliyordu hakan yanıma geldi

"Ya ölebilir öyle bırakıp gidecekmisin sen ne kadar bencil bir insansın"

"Ben miyim bencil ben olmasam oluyordu arkadaşınız isterseniz böyle davranmayın arkadaşınız hayatını bana borçlu"diye yargı dağıttım yalanmı ya

"İki tüp taktın diyemi hemen onu kurtarmış oluyorsun"valla bencillikte çığır açmislar

"Ya hangi biriniz Gastroskobi yöntemini yapabilirsiniz bir açıklayın nolur"dedim kendimden emin bir şekilde ardindadan araya Efe girdi

"Nasıl yani sen Gastroskobi yi nerden biliyorsun"

"Hergün mide kanaması geçirince insan öğrenmek zorunda kalıyor"dedim alayla

"Nasıl yani her gün mü"diye bir ses geldi Aluştan

"Siz çokmu farkliyniz aluş hepimiz işkenceler gordük ama ben sürekli kaçmaya çalıştigim için daha ağır cezalar aliyodum ve yapmayınca dayak yiyordum aramizdaki fark bu"hepsi sustu beni dinledi

"Özür dilerim her şey için"dedi Hakan

"Hakan çocuktuk nerden bilibilirdi ki sen önemli değil Aluş yumruklarını serebst bırak agliyolar şuan bizi bırak diye"dedim asla uzgun değildim asla kırgın değildim çünkü çocuktuk işte

"Seni çok seviyorum"diye boynuma atladı Umay ard8ndan hepsi sarıldı ama ben hepsinden sonra bı kere daha Efe'ye koştum ama sonra herkin oldugunu hatırlayıp durdum efenin kolundan tutup banyoya götürdüm ne kapıyi kapattım ve efenin boynuna atladim

"Seni çok seviyorum be efe seni çok seviyorum"dedim ada aynı şekilde bana sarıldı

"Bende seni çok seviyorum be Asişim"dedi ikimzde hasret gidermiş gibi sarıldık

"Ne oluyor Gine"diye ses geldi Koraydan evet şimdi ne yapicaz

"Asiş neden herkes içinde yapmadın"

"Bak Efe kuzum ben aralarında sadece kendime sana yakın buldum sır tutar mısın bunu herkesten gizler misin sadece sana açılmak istiyorum ne olur sırlarımı gizli olur mu Efe çünkü bu hayatta benim sırlarımı gizleyen hiç kimse olmadı hiç beni dövdü aşağıladı sadece sen bunu yapmazsın seni çok özledim ve ben seni hatırlıyorum beraber parka giderdik oynardık seni çok severdim hatta kaçmaya çalıştığımda sana yardım etmiştim ama kaçamamıştık ikimizi yakalanmıştık ama bütün suçu kendi üzerine almıştın her bir fikir benden çıkmıştı seni çok seviyorum be seni çok seviyorum Efe benim sinirlerimi tutarsın değil mi bu sadece ikimiz arasında bir kardeşlik sırrı olsun ben sadece sana anlatacağım bütün dertlerimi tamam mı sen de sadece bana anlatacaksın çünkü ben de yerin ayrı"dedim ve bunu onaylar gibi basını saladi ve konuşmaya başladı

"Asiş ben senin en başından beri hatırlıyorum sadece söylemeye çekiniyordum o kaçtığımız gün adım gibi hatırlıyorum senin fikrin değil de benim de fikrim vardı ben olmasam tek başına çıkabilirdin belki yakalanmazdın kaça da bilirdin ben orada ses çıkarmasaydım eğer ikimize yakalanmazdık ama çıkardım bilerek olmadı ama işini öğrendim biliyor musun sen bana kızmadın herkes bana kızarken sen bana kızmadın ben herkeste kaçmaya çalıştım ama onlar hep bana kızdılar ve onlar da bilerek ses çıkardım çünkü ben onlarla kaçmak istemiyordum ben seninle kaçmak istiyordum benden seni çok seviyorum beni bir daha tek bırakma olur mu"diye sözünü bitirince gözümden bir damla yaş süzüldü ve baynuna atladım

"Başımıza ne gelirse gelsin kıyamet kopsun bunun da değil hep bir adım arkamda olacağım"dedim ve tüm istenlikle sarıldı bende aynı sekilde karşılık verdim birbirimizin kolarında huzurluyduk mutluyduk ama bir felakketteydik

"Biz mutsuz olduğumuz bir felaket değil aksine mutlu olduğumuz bir felaketteyiz"