Efeye sarılmaya devam ettik çünkü ben hiç sonlamasi istemiyordum ardından sesler geliyordu

"Lan açın kapıyı ne yapıyorsunuz içerde"diyen Areldi hemen kendimizi toparladık ve ben Efenin kulağına fısıldadım

"Efe kavga ediyomuş gibi yapalım anlamasınlar"dedim efe onaylar gibi kafasını salaadı ardından biz birbirimize son sesle bağırmaya başladık

"Efe sus"

"Sen sus Asiş"

"Efecim ne olur konuşma"

"Sen konuşma aselcim"

"Ya efe yeter"diyerek rolümün hakkını verdim ardından Efeye bonyonun kenarındaki taşı atması için işaret yaptım efede bunu soluksuz dinledi ve taşı alıp aynaya attı büyük bir ses cıkarken bir ses daha karıstı ortalığa bomba sesi ben boy aynasına savrulurken efe kapıya savruldu benim çarptığım aynada kırılırken kafamda bir sızıntı hissettim elimi kafama atınca kafamın kanadigini gördüm hertaraf toz dumandı kulağımın çınlıması geçince bağırış seslerini duydum Efe bana doğru koşuyordu sonra kapı açıldı ve hepsi bana doğru koştu efede iyi durumda değildi ama ben daha kotuydum ona rağmen doğrulmaya çalıstım

"Dur sakın hareket etme!"diye bir sitemde bulundu çok hızlı savrulmustum ama burada ne doktor nede bir saglik çalışanı vardı bı kere gelmişlerdi ama oda tesaduftü ardından Naz Efe yed doğru koştu

"Efe biyerinde bişey varmı"dedi ama Efe iyiyim dercesine kafa salladı hepsi bana bakmaya çalışıyordu

"Asel başın dönüyormu"diye soru yönelti Koray

"Yani arada"

"Ne kadar hızlı çarptın"

"Bilmiyorum hatırlamıyorum ama şey bir ses duyduktan sonra direkt hızlı bir şekilde çarptım"

"Genzin yanıyor mu"

"Hayır"

"Peki en son ne zaman yemek yedin"

"Hiç yemedim yani galiba dün sabah yemiştim"hepsi ağzı açık beni dinlerken arar telaşlı bir şekilde ateşime baktı ve beni hemen kucağına aldı

"Abi ne yapıyorsun bir yerinde kırık olabilir"dedi Hakan ama Arel bunu umursamadan beni yatağa bıraktı

"Herhangi biyerin ağriyomu"Koray bı sus artık demek isterdim ama sustum

"Hayır iyiyim sadece kafam biraz kanadı bu kadar"dedim ve ilk yardım çantasini komodinden uzanıp aldım

"Ne yapıyorsun sen"dedi Umay

"Pansuman"

"Salak salak konuşma koroya ver Koray yapsın" Karay anında elimdeki pamuğu aldı ve pansuman yapmaya başladı pansuman bittiğinde ayağa kalktım

"Dur be kızım"dedi ama dinlemedim hemen bonyoya girdim ve bombanın nerede olduğunu tespit etmeye çalışırken geri sayımın yazdigini gördüm iceride Naz vardı

"Naz!"diyerek son hızla koştum ve Nazı arkasindan çekip son hızla çektim ama bomba patlamişti ikimizde aynı hızla havalandık ve yere yapıştık ben onun kafasını oda benim kafamı tutmuştu birbirime sarılı yerde duruyorduk herhangi birşeyimiz yoktu ard8ndan aynı süratle onu yerden kaldırp banyodan çıkardım ve banyonun kapısını kitledim ikimizde öksürükten gebermiştik erkekler hemen bizi tuttu Koray beni Hakan Nazıhepimizi lavobadan şu içtik ama sesler susmadı ardından kapı tam Efenin kafasina dusecekken Koray refleksle Efeyi yanına çekti ve kapı tam ayak ucumu düştü banyo çiçeklerle doluydu ama heryerde çiçekler içeri girdim bir bomba daha patladı yere düştüm ama çiçekler fışkırdı anlamıyordum hala anlamiyordum ne oluyordu burada hiç bişey bilmiyodum

"Çiçekler ve kiraz çiçekleri inanmıyorum"diyordu Koray ben çiçekleri çok sevmezdim ama suanki görüntü çok güzeldi burası orasaydı annemi öldürdükleri yer bu çicekler heryer annem ölürken bu çiçekler vardı

18 yıl önce Yazarın Anlatımıyla

"Gİr şuraya küçük velet"

"Ben velet değilim"

"Veletsin kes sesini"

"Kesmiyorum ne yapacaksın"

"Bunumu istiyorsun yoksa"derken silahı gösteriyordu

"Tamam özür dilerim efendim"

"Anne bu kadın Annem efendim"

"Evet annen seni annene getirdik'

"Teşekürler efendim"

"Anne anne uyan"

"K kızım"

"Anne buradayım"diyerek sarıldı Asel annesina

"Tamam yeter bu kadar kadına fazla bile hayat verdik vurun şu kadını"diyerek komut verdi Orhan ardından kadın ilk olarakkarnindan sonra ise beynine kussun attılar

"Anne"cevap gelmedi

"Anne"yine cevap gelmedi

"Sus be küçük velet o istedi bunu orada mutlu"

"Mutlumu eminmisiniz efendim"

"Sen bana karşımı çıktın"diyerek bir siile indirdi

"Yok efendim ne karşı cikicam size merak ettim sadece"

"Etme o zaman Asel"

"Tamam Orhan Baba"adamın bütün kizginli gitmişti onun yerine şaşkınlık gelmişti yüzüne

"Sen ne dedin az önce"

"Orhan Baba dedim baba"

"Gel buraya"diyerek kuçuk asel'i kucağına aldı öptü ve yere bıraktı ve bir tepsi kiraz çiçeğini annesinin cesedinden ağası döktü Asel bı anda annesine bakınca bir çığlık kopardı çünkü heryer kandı

"A anne ne oldu sana sen yaptin pislik baba sen yaptın"dedi

"Sus be küçük kızım bı dakika sen bana pislik mi dedin"ve sinirle elindeki hem kırmızı hemde mavi ateş bı arada olan damgayı Asel'in konu yapıştırdı Asel anında yere düştü ve inlemeye başladı ve anesinin cesedinin yanına düşmüştü

"İyi geceler benim minik Aselim"dedi ve üzerine kiraz çiçeklerini attı ve asel'in bilinci kapanırken abisinin son cümlesinin aklına getirdi iyi geceler kar tanesi kar taneleri eşsizdi ama biri olmadan onlar erirdi o abisi olmadan çoktan erimişti koskoca 2 yıl geçmişti ama o iki yılda emmemeye çalışan bir kar tanesiydi

​​​