Başarı hikâyelerini, başarıyı sonradan yakalayanları hep gözlemlemiş ve takip etmişimdir... Merak etmişimdir nasıl yaptılar, nasıl yeniden ayağa kalktılar ve bu gücü nereden buldular diye...

Çünkü çok hikâyeler var iflas edenler, manevi yıkılanlar gibi...

Çok düşündüm...

Belli bir döngü-düzen var ve bu düzeni yıkanlar başarıyor...

Herkes çocuk bakabilir, temizlik yapabilir, meslek sahibi olabilir, çalışabilir, sosyalleşebilir ama bunların hepsini aynı anda yaptığımızda başarıyoruz.

İmkânsız gibi görünebilir ama değil, değil evet. Normalden sıyrıldığımızda farklı kapıları açıyoruz, farklı olduğumuzda kazanıyoruz...

Aynısını değil farklısını yaptığımızda başarıyoruz...

İşte bunu buldum! Ve işe yarıyor...

Kendimizi yormadan, rahatımızdan feragat etmeden, uykumuzdan olmadan olmuyor büyük başarılar.

Yorulmadan, çabalamadan, istemeden olmuyor...

Düşünün her sabah kalkıp işe gidiyor, geliyor ve ailenize vakit ayırıyorsunuz. Ergün aynı saatte uyuyor ve uyanıyorsunuz. Sürekli gittiğiniz lokantaya gidiyorsunuz. Aileniz ile yılda bir kez tatile gidiyorsunuz. En yakın arkadaşınız bile hep aynı... Bu işte bir monotonluk yok mu sizce?

Ama önce kendimizi bir tanısak... Hobilerimizi, bize mutluluk veren aktivitelerimizi ve başka ne yapabilirimi bir araştırsak; bir şeyler bulsak ve bu konuya da yoğunlaşıp hayatımızın içine dâhil etsek, inanın bana bambaşka bir kapı daha açılır...

Ve sonuç başarı...

İhtiyacımız olan her şey içimizde var ve bizim harekete geçmemizi bekliyor. Bir işaretimiz ile dünyamız değişebilir ve uykusuzluk mutluluk verici olabilir...