Ben geldiiiiimm... Herkes çok istedi yeni bölümü... Bu bölüm biraz komik olacak! Kflekdjsşşfkd

Hazırsanız başlayalım! İyi okumalarr

**

Gecelikleri hemen kaldıracaktım ki, Arslan odaya geldi ve yatağın üstündekileri görmesin diye hemen üstüne yattım. Bana ne oldu dercesine baktı. "Y-yok b-birşey!" dedim panikle. "Nil, var birşey. Kalkta göster bana hadi." dedi nazikçe. Başımı olumsuz anlamda salladım. Üstüme doğru eğilmeye başladığında nefesimi tuttum. "Nefes al Nil. Sevgili karımı kaybetmek istemem." dedi sırıtarak. Nefesimi saldım. Ama hala düzene girmemişti. "Arslan! Kalk be üzerimden." diye bağırdım.

Hemen göz devirip kalktı üzerimden. Sonra birden benide kaldırdı. Siktir! "Of Yağmur! Of!" Tam notu alacaktı ki, hemen yanağına bir öpücük kondurdum. Şaşkınlıktan dondu kaldı. Notu hemen elinden çektğm ve ağzıma tıktım.

Ne yaptın, ne yaptın!?

Ağzıma aldım.

Gerizekalı!

Sus. 

Tamam.

"Ne yaptın sen?" dedi şaşkınlıkla. "Öptüm." dedim normal tutmaya çalıştığım sesimle. "Gerçekten mi? Ben başka birşey yaptın zannettim. Nil... Sen kendindemisin?"dedi. Başımı olumlu anlamda salladım.(bugün telafi amaçlı 3 bölüm yazacağım)

​​​​​​"Peki." dedi. "Bugün seni annem, babam ve kardeşimle tanıştırmaya gideceğim." dedi. Ben gözlerimü açıp, bön bön baktım. Ne yani? İlk gün seni kimseyle tanıştırmayacağım demişti. Şimdi neden karar değiştirmişti ki? "Peki. Sen bilirsin." dedim. O da, "Güzel olmanı istiyorum. Aldığım elbiselerden birini giy. Makyaj da yap." dedi. Sonrasında ekledi, "Yada yapma. Her halinle güzelsin."deyip odadan çıktı. Ben ise şaşkınlıkla kaldım odada.

**

" Ben hazırım! "diye bağırdım odadan doğru arslana." Tamam. Hadi arabanın yanında bekliyorum seni. "dedi. Hemen çantamı alıp, aşağı indim. Arabanın yanına geldiğimde o arabaya çoktan binmişti. Bende hemen kapımı açıp bindim arabaya ve gitmeye başladık. Yarım saat sonra bir AVM'nin önünde durduğumuz arslana dönüp hayırdır der gibi baktım. O da," Dışarıda buluşacağız." dedi. Bende başımı olumlu anlamda salladım. Arabadan indiğimizde koşarak yanıma geld ve elini belime attı. Birbirimiz seviyor gibi davranacağız. Hele ki kız kardeşim Yağmurun gözüne birşey batarsa gerisi örgü söküğü gibi gelir. Haberin olsun. Ben içeride sana güzelim falan diyeceğim. Sorun olur mu? "dedi. Bende," Hayır. "demekle yetindim sadece. İçeri kol kola girdiğimizde, annesi, babası ve kız kardeşi Yağmur bir cafede oturuyorlardı. Hemen yanlarına gittik ve selamlaşmaya başladık." Merhaba efendi-"diyecektim ki annesi bana sıkıca sarılıp,"Anne de güzel kızım. Seninde yağmurdan farkın yok benim için." dedi. Benim ise tek yaptığım yıllardır içime çekemediğim anne kokusunu çekmekti. Sonrasında babasına sarıldım. O da aynı şeyleri söyledi. Sonrasında ise yağmura sarıldım. O beni gerçekten sevmişti." Yenge! Valahi bu günü iple çekiyordum! Sen ne kadar güzelsin ya!" dedi. Bende gülümseyip, "O senin güzelliğin canım benim." dedim.

Sonrasında oturduk. Kahve içtik, tatlı yedik. Sohbetler ettik. Ama en sonunda kaçınılmaz son ise şu soru oldu. "Nasıl tanıştınız!?" dedi Yağmur. Arslan ilk önce bana döndü. Sonrasında alıp elimi öptü. Ama bakışları buz ki buz gibiydi. Bugün onda bir değişiklik vardı.

Gecelikler çarpmıştır adamcağızı!

Sanırım haklısın.

Ben her zaman haklıyım!

Sus. 

Tamam.

" Onu ilk yarı zamanlı çalıştığı cafede gördüm. Saçları ve yüzü çok güzeldi. Aslında heryeri güzel de. Neyse. Artık sürekli o cafeye gitmeye başladım. Ondan sonra zaten konuşmaya başladık. Onunda bende gönlü varmış meğersem. Öyle tanıştık. 2 sene sevgili kaldıktan sonra evlendik zaten."dedi Arslan.

Arslan, bunları söyledikten sonra bana birşeyler oluyordu çünkü birşeyler hatırlamıştım. Arslanı hatırlamıştım

​​​​​​​​