"HERKES GİDER Mİ? HERKES GİDER Mİ? SÖYLE BANA KÜÇÜK ADAM, HERŞEY BİTER Mİ? ÇOK ERKEN DEĞİL Mİ? ÇOK ERKEN DEĞİL Mİ?"

"Beni pis oyunlarına dahil edemezsin! Pislik herif!" Bana baktı, baktı, baktı... Ama o kadar güzel bakıyordu ki... İçim gidiyordu. Kahkahasıda çok güzeldi ayrıca! Neyse. Birden ayağa fırladı. Yanıma geldi yakamdan tutarak, havaya kaldırdı. "Sesini kes! Benim yaptığım işler, kötü işler değil küçük cimcime! Çok bilmiş gibi konuşma tamam mı tatlım!" dedi alayla. O kadar dalga geçti ki... Yalnızca başımı sallamakla yetindim. Belki de yaptığı işler kötü değil di. Ah! Ben ve insanlara önyargı ile yaklaşma! Mükemmel ikili. Gece ateş yaktık. Başında oturduk karşılıklı. Konuşmaya başladı:" Daha küçüksün. Yani yaşın küçük, ama aklın çok büyük be Asel. Sana zarar vermek aklımın ucundan bile geçmezdi ki geçmeyecek zaten. Benden korkma, beni hatırlayacakdın. Ben Ateş'im, senin Ateş' in... Bu konu burada. Ve, benimle kalmak için bazı kurallar var;Bir, benden asla korkma. 2,benden kaçmaya çalışma, nasıl seni yıllar sonra buldum, kaçarsan yine bulurum Asel. 3,sözümden çıkma, asla,sakın! Şimdilik bu kadar. Hadi sana yatağını göstereyim. "dedi ve ayağa kalktı. Başıyla kapıya yönelmemi işaret ettikten sonra, kendiside gitti. Peşinden gittim. Bana bir yatak gösterdi. Ve bende yattım. Verdi battaniyenin altında, olmayavak hayallerimi kurmaya başladım. Hayat dediğin nedir ki? Bilen var mı aranızda? Büyük ihtimalle şuan da içinde bulunduğumuz şey;Hayat. Ama benim bir hayatım yok. Ben sanki doğmadım,annemden süt içmedim, aslında bu doğru. Kimler için hayat yok? Benim için, sizin iöinizden birkaç kişi için. Eee başka? Var mı arttıran?! ​​​​​​

​​​