Herkese selam. Evet, sezon finali ile karşınızdayım. :(

Sezon finali yapma sebebim derslerime düzgün çalışamamdı. SOn senem hem düzgün çalışıp bir şeyler yapayım dedim. Ama afilli bir son yazdım. Bana da böyle bir sezon finali yakışırdı ;)

Bana bu evrende eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim:))

Sezon finaline özel oy ve yorum patlaması istiyorummm <333

İyi okumalar...

Oy: 10

Yorum: 20

Şarkı: Ankara Rüzgârı

Irmak’tan

Mutluluk denen şeyin bir ömür olduğunu, kendisini kavrayıp alıp götürdüğünü, sonsuza kadar sürdüğünü, çok büyük olduğunu sanarlar insanlar. Bu yüzden bekliyorlar, çok bekliyorlar, bazen bir ömür bekliyorlar. Oysa mutluluk denen şey an meselesi. Kısacık anlar, küçük zamanlarda saklı. Bazen yere düşen bir yaprakta, bazen bir bardak demli çayda, parlayan bir yıldızda, yanan bir mumda, soba üstündeki kestanede, mandalina kokusunda saklı. En önemli şey bunu fark edebilmektir.

(Test kitabımdan alıntıdır)

Başım zonkluyordu. Gözlerimin üzerinde sanki bir kum torbası vardı. Bedenimi de sanki tır ezmişti. Ne oluyor ulan?

En son hatırladığım şey bir çift ela gözdü. Elini yanağıma atmış, bıdır bıdır konuşan ela gözler…

Yutkundum. Çok agresif hissediyordum kendimi. Bir şey bedenimi ele geçirmiş gibiydi. Gözlerim sızım sızım sızlıyor, avuç içlerim birine vurmak için kaşınıyordu. Bu neydi?

Zorlukla araladım gözlerimi. Beyaz bir tavan karşıladı beni. Mrb? Mrb! Dikelmeye çalıştım fakat bedenimi derin bir acı hakimiyetine alınca kısık sesle inledim.

“Irmak,” diyen bir ses işittim derinlerden. Bilincim yarı açıktı. Bakışlarımı sesin geldiği yöne çevirdim. Haktan’dı. Gözlerimi açık tutmakta zorlanırken titrek bir nefes verdim. Dikelmeme yardım edecekken elini tutup onu durdurdum.

“Bırakın…” diye mırıldandım. Çok zor nefes alıyordum. Kendimde değildim.

Başka bir ses işittim bu sefer. Bakışlarımı oraya çevirdim: Efsun ve Gökalp.

Midem bulanıyordu, başım dönüyordu. Dikeldim. Efsun önüme gelip elini salladı. “Kendinde değil, gözlerinin içi de kıpkırmızı. Doktor çağırın!” Umursamadım kimseyi. Ayaklandım. İlerleyecektim ki Efsun kolumu tuttu. “Bırakın…” dedim kısık sesimle. Bir adım daha atıp önümdeki duvara elimi yasladım. Yutkundum tekrardan. Gitmeliydim buradan, hemen…

İçeri iki hemşire girdi. Birinin elinde iğne vardı. Elinde iğne olmayan konuştu.

“Nerede?” Önümde bitti hemşire. Eğilip gözlerime baktı. Ve olanlar bir anda oldu.

Kanımdaki şey ne ise agresif yanıma baskı yaptı ve çığırdan çıktım. “Bırakın, gideyim.”

“İğneyi getirin,” dedi önümdeki hemşire. Başımı iki yana yasladım. Bir hemşire kolumdan tuttu. Biri daha gelip tuttu. Kim olduğuna bakmadım. Kokusundan tanıdım: Haktan.

“İstiyorum,” dedim mırıldanırken. “Bırakın, istiyorum dedim! Bırakın.” Kolumu tutan hemşire geri çekildiğinde Haktan diğer kolumu da tuttu. Çırpınmaya başladım. Kanımdakini istiyordum, hemen…

“Uyuşturucu etkisini gösteriyor,” diye mırıldandı Gökalp.

“Daha da istemeden şunu vurayım, tutun! Yoksa daha kötü olacak.” Dedi elinde iğne olan hemşire. Önümdeki hemşire kolumu bıraktı. Haktan sırtımı duvara yaslamıştı. İki kolumu da duvara yapıştırmış, tutuyordu. Ben ise onun kolları arasında çırpınıyordum. İstiyordum onu.

“Getirin, n’olur.” Dedim tekrardan.

“Haktan durdur şunu, lütfen.” Dedi Efsun. Haktan’ın bakışları yüzümde geziniyordu. İki şey arasında kalmış gibiydi.

“Benden günah gitti,” dediğinde hiçbir şey anlamadım. Bir kolumu bırakıp eli ile çenemi tuttu. Ben daha ne olduğunu anlamaz iken dudaklarımın üzerinde sıcak dudaklarını hissettim.

Gözlerim hızla kapandı. Bedenim güçsüz düştü. Kollarım iki yanıma düştü. Yutkundum.

Bir anlık olaydı bu. Ama bana bir ömür gibi gelmişti. Dudaklarını hareket ettirmedi, sadece durdu. Dinleniyor gibiydi sanki dudaklarımın üstünde. Sıcacıktı dudakları. Ve yumuşacık. Hayal ettiğim gibi yani…

Bu sırada omzumdaki kumaşın sıyrıldığını ve aynı anda kolumda ince bir sızı hissettim. Dudaklarını keşfetmek istedim. Ama olmadı. Bedenim bir çuval misali yavaşça yeri boyladı. Ve bilincim kısa süreliğine bana veda etti…

Nasıl son ama???

Ay ben bunlara nasıl veda etcem. Sezon finali böyle ise finali düşünemiyorum...

Ay neyse benimde ders çalışmam lazım cnmm.

Asklarım sizde ders çalışın, kendinize iyi bakın

Öptümmmm:)