64. Bölüm

41. Ay götalp sen hayırdır

★𝐓𝐚𝐝𝐨𝐰★
canimsenhayirdir

Selamın aleyküm cümleten

Ve ben

NABERSİNİZZZZ

ay yarın din sınavı var...

Yeni kitabımı gördünüz müüü Asker kurguu

Okuyun okuyun shjsh

Neyse tutmayım sizi

İyi okumalar...

Oy:27

Yorum: 37

Şarkı: doğa içi çal 15

 

 

 

 

 

 

Irmak’tan

Bir kez daha hapşırırken elimdeki peçeteyi burnuma yaslayıp sümkürdüm. Haktan elini alnımdan çekti. Alnıma derin bir öpücük bıraktıktan sonra eli yanındaki çorbaya gitti.

Evet, hasta olmuştum.

E o kadar yağmurun altında duran bir insan tabii ki de hasta olurdu.

Haktan kaşığı ağzıma uzattığında başımı yana çevirdim. Midem aşırı bulanıyordu. Nadiren hasta olurdum ve genelde çok ağır geçerdi.

“Güzelim, yapma ama,” dediğinde Haktan’a baktım. O kadar yumuşak bakıyordu ki itiraz edemiyordum. Dudaklarımı yavaşça çorbaya yaklaştırdım ve içtim.

Bizim evdeydik. Salonda. Annemler yoktu ortalıkta. Haktan hasta olduğumu duyduğunda ise hemen buraya ışınlanmıştı. Sevgili olmak garip bir duyguydu, ama hoştu da.

Haktan’ın; “Ne düşünüyorsun?” demesiyle bakışlarımı daldığım yerden çekip ona baktım. Elalarına baktım.

“Hâlâ seninle sevgili olduğumuza inanamıyorum,” Gülümsedi bu dediğime. Tabağı kenara bırakıp emini yanağıma götürdü. Okşadı yavaşça.

“Biliyor musun, bende inanamıyorum.” Başımı çevirip avucunu öptüm. Kıkırdarken beni kendine çekti. Sığındım ona. Başımı göğsüne yasladım. Kalp atışlarını duymaya başlarken güzelim kokusu burnuma doldu. Kalbi öyle hızlı atıyordu ki yerinden çıkacak gibiydi. Benim kalbim ise ondan daha vahimdi.

“Kalbimin sesini işitiyor musun?” dediğinde onaylarcasına mırıldandım. “İşte o kalp, senin için atıyor. Seninle dolu o kalp. Başka kimseye yeri yok. Sadece sen…”

İçim bir hoş olurken bu sefer kalbini öptüm. Bir kere, bir kere daha, ve bir kere daha… Eline uzanıp bende tam kalbimin üzerine koydum elini.

“Ben öyle senin gibi güzel söz söylemeyi bilmem. Ama senin yerine burası. Tek bildiğim adress, yol, her neyse işte. Tek bildiğim şey sensin. Sadece sen,” Bakışlarımı ona çevirdiğimde beni izlediğini fark ettim.

“Bir gün seni yiyeceğim, ama ne zaman bilmiyorum. Her an olabilir.” İyice sokuldum ona. O da kollarını daha sıkı sardı bana. Hiç ayrılamayacağımız bir şekilde…

~

Yazardan

Gökyüzündeki güneş yine ihtişamıyla ortadaydı. Hava sıcacıktı. Fakat Efsun üşüyordu.

Karakolun önünde volta atıyordu. Gökalp’le konuşmak için gelmişti. Şimdi Gökalp’i bekliyordu. Konuşacaktı onunla. Peki ne konuşacaktı? Açılacak mıydı? Ne diyecekti? Hiçbir şey bilmiyordu. Çok korkuyordu. Nedensizce.

“Efsun,” diyen tanıdık ses ile bakışlarını sese çevirdi. Ve oradaydı. Sarı saçları dağınıktı. Göz altları ise mor. Lakin yeşil gözleri yine de kendini belli ediyordu. Üniforması üstündeydi. Efsun ona üniformayı çok yakıştırıyordu.

“Ay, geldin mi?” dedi Efsun ne diyeceğini bilmeyerek.

“Yok, marstayım. Gelecek misin?” dedi Gökalp. Efsun’u inceledi hızla. Yine her zaman ki gibi güzeldi. İçini onu öpme istediği doldurup taşırırken zor tuttu kendini.

“Dalga geçme ya, korktum öyle gelince,” Boğazını temizleyip asıl konuya giriş yaptı. “Benimle gelsene bir,”

“Nereye?” dedi Gökalp. Tek kaşı havaya kalkmıştı.

“Ay gel işte, sorgulama.” Dediğinde ilerlemeye başladı. Gökalp’te onu takip etmeye başladı. Karakolun arkasına geldiklerinde bir banka oturdular. Bir süre sustular. Onlar sustu, ağaçlardaki bülbüller konuştu.

Efsun yavaşça Gökalp’’e döndü. Göklap’in ona baktığını görünce ise bocaladı.

“Gökalp,” dedi mırıldanarak.

“Hımm,” dedi Gökalp. Efsun’a yaklaştı hafifçe.

“Şey,”

“Ney,” derken biraz daha yaklaştı.

“Şey işte,” derken Yutkundu Efsun. Şuan ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.

“Ney işte?” dedi Göklap o Munzur sesi ile. Aklında dolaşan tüm fikirleri kenara attı. Tek bir cümle geçiyordu aklından.

Öpmek…

Biraz daha yaklaştığında elini Efsun’un beline attı düşmemesi için.

“Ben…” dedi Efsun. Yutkundu. “Ben, send-” diyordu ki duydukları ses ile ikiside anında birbirinden ayrıldı.

“Lan Götalp, gel lan buraya!” Soner’in sesiydi bu. Onları bölmek istememişti ama iş vardı, malum. Gökalp, son kez Efsun’a bakıp hızla ayaklandı. Efsun ise küt küt atan kalbinin üstüne elini koyup Gökalp’in arkasından baktı…

 

 

 

Ay bölüm nasıldıı

Kısaydı

Biraz da götalplerle ilgileneyim dedim

Bakın bu hafta 5 sınav var birde 2 tane ezber sınavı etti mi size 7 sınav Allah bize sabır versin

AY NE YAPCAM BNE,

Neyse 

Ben kaçanziii

Öptüm

(Bir Borç Meselesi adlı kitabıma bakmayı unutmayın:)

Bölüm : 29.12.2024 16:04 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...