**Bölüm 5: Karışık Duygular**

Miray, bir öğle arası arkadaşlarıyla otururken, sevgili bulma ve ilişkiler hakkında sohbet ediyorlardı. Alya ve Deniz, Miray’a bir erkekle ilgilenmesi gerektiğini ve onun da bir sevgilisi olması gerektiğini söylüyorlardı. Bu konuşmaları duyan Baran, koridordan geçerken Miray’ın gözlerine baktı. Miray, Baran’ın bakışlarını görünce bir an gözleriyle yardım ister gibi hareket yaptı. Baran, hafif bir gülümseme ile karşılık verdi. Miray, arkadaşlarının gözleriyle bu durumu fark ettiğinde biraz daha utanmıştı.

Arkadaşları, bu durumdan oldukça rahatsız olmuş gibi görünüyordu ve Miray’ı bu teneffüste asla yalnız bırakmayacaklarına dair söz verdiler. Bu nedenle, ders aralarında sürekli Miray’ın yanında oldular, Baran’a yaklaşmasını engellemek için çeşitli önlemler aldılar.

Son beden dersinde, Miray, Baran’ı gördü ve hemen arkadaşlarıyla birlikte bir bahane üretip bahçeye çıkmak istedi. Baran, Miray’ı dışarıda görünce yanına yaklaştı.

**Baran:** “Sevgili mi arıyorsun?” diye sordu, nazikçe.

**Miray:** “Yoo, o arkadaşlarımın işi. Aklıları sıra se…”

**Baran:** “Eee?”

**Miray:** “Yok, bir şey.”

**Baran:** “Ya varsa?”

**Miray:** “Ne gibi?”

**Baran:** “Söylemediğin şeyler.”

**Miray:** “Ya Baran…”

**Baran:** “Efendim, gülüm.”

**Miray:** “Gülüm derken?”

**Baran:** “Bilmem, öylesine ağzıma takıldı. Neyse, ben gidiyorum.”

Baran, bu sözlerden sonra yavaşça uzaklaştı. Miray, Baran’ın bu şekilde davranmasından dolayı biraz kafası karışmış ve üzülmüştü. Özellikle, Baran’ın “gülüm” demesi, onun hakkındaki duygularını daha da karıştırmıştı.

Okul çıkışında, Miray, Baran’ı 4 kızla birlikte görüp konuşurken fark etti. Baran’ın etrafında neşeli bir grup vardı ve Miray, bu durumu görünce büyük bir hayal kırıklığı yaşadı. Baran’ın, Miray’ın duygularını önemsemediğini ve başka insanlarla rahatça vakit geçirdiğini düşünerek evine gitti.

Eve dönerken, Baran’ın diğer kızlarla vakit geçirdiğini ve bu durumu içselleştiremediğini düşünerek saatlerce ağladı. Miray, Baran’ın ilgisini kazanma umudunun yıkıldığını ve bu karmaşanın içinde yalnız kaldığını hissediyordu. Gözyaşları, duygusal olarak ne kadar kırıldığını ve bu ilişkinin ne kadar karmaşık hale geldiğini gözler önüne seriyordu.

Miray, kendini bu karışıklığın içinde kaybolmuş hissetti. Baran’a olan duyguları ve onun etrafındaki diğer insanlarla ilişkisi, Miray’ın kalbinde derin bir boşluk bırakmıştı. Yalnızlık ve üzüntü, Miray’ın içini kemirirken, Baran’ın ona olan ilgisinin gerçek olup olmadığını anlamak için daha fazla zamana ihtiyacı vardı.