Park'a indim,aileme çaktırmadan çıktım evden saat gece 3.00 ü geçmişti kerem çağırmıştı . Gittim bankta oturuyordu yanına oturdum.

"ne oldu bu vakitde bu kadar önemli?"dedim meraklı gözler ile

"nelis aşırı tepki vermeyeceğine söz ver."

"kerem korkutma beni!"(çok korkmuştum en kötü düşünceler başımda teker teker yankılanıyordu)gözlerim doldu

"ben gidiyorum."

"nasıl yani?"

"fransaya neden diye sorma söyleyemem. Son bir kez seni görmeye geldim."

"kerem 2000 den sonra telefon diye bir icat çıktı farkındaysan."

"Ama biz ayrıldığımız için bundan yararlanamayacağız."

"Ama neden?"

sarıldı ve gitti. Şaka olmadığının farkındaydım bu neydi şimdi gözlerim dolmuştu hayır keşke açıklama yapsaydı o gece öyle veya böyle bitti ama o an hiç gözlerimin önünden gitmedi.