8. Bölüm: Kararsız Duygular

Alara sabah okula gittiğinde, içinde bir boşluk vardı. Her şeyin yolunda gitmesi gerekirken bir şeyler eksikti. Okulun bahçesinde boş bir banka oturdu ve düşüncelere daldı. Birkaç dakika sonra Ege yanına geldi. Alara’nın yanına sessizce oturup kolunu omzuna doladı. Uzaktan Melis ve Zehra onları izliyordu, bu durum Alara’yı iyice huzursuz etti. Ege, hiçbir şeyden habersiz, onu yanağından öptü. Alara ise Melis ve Zehra’nın bakışlarını hissettiği için sadece kafası karışmış halde, neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordu.

Ege, Alara’nın sessizliğini fark edince “İyi misin?” diye sordu. Alara, dalgın bir şekilde “Hı hı” diyerek cevap verdi ama aklı tamamen başka yerdeydi. Bu olanlar gerçekten hoşlanmak mıydı, yoksa sadece Zehra ve Melis’e karşı duyduğu öfke mi onu Ege’ye sürüklemişti? Kafasında bu sorular dönerken, derslerde bir türlü konsantre olamıyordu. Öğretmenlerin dikkatini çeken bu durum yüzünden birkaç kez azar işitti ve sonunda velisinin okula çağrılmasını istediler. Bu olaylar sadece Alara’nın kafasını daha da karıştırıyordu.

Günün sonunda Alara, Ege’nin yanına gidip ağladı. Ne hissettiğini, ne istediğini bilmiyordu. Duyguları birbirine karışmıştı. Eve gittiğinde direkt odasına çekildi, yatağına uzandı ve içindeki huzursuzlukla uykuya daldı. Her ne kadar intikamını almış olsa da, kalbinin derinliklerinde hâlâ çözülmemiş sorular vardı.