Yeni Üyelik
2.
Bölüm

## Bölüm 2: Gizemli Not

@cansu44

 

---

 

### Bölüm 2: Gizemli Not

 

Serra, düşüncelerinin ağırlığı altında gece saat 2 civarında odasında bir tur attı. Her köşeyi dikkatlice incelediğinde, tozlu bir zarf buldu. Üzerinde eski bir el yazısıyla “Serra” ismi yazılıydı. İçinde bir mektup vardı ve Serra mektubu açtı:

 

“Serra, annen beni telefondan silmiş. Işın’dan duydum. Dün konuştuğumuz gibi saat 2’de Gülkonak’ta buluşalım.

 

Kuzey.”

 

Serra, mektubun bu yıl yazılmadığını fark etti. Yazılar silinmiş ve zamanın izlerini taşıyordu. Ama Kuzey kimdi? Bisikletten düşme olayı gerçek miydi? Mektubun Kuzey adlı bir kişi tarafından yazıldığına emin olamıyordu. Bu kişi okuldan biri olabilir miydi? Bu sorular Serra’nın kafasını karıştırıyordu. En sonunda aklına Işın’ı aramak geldi.

 

“Alo, Işın.”

 

“Kızım, niye gecenin bir vaktinde arıyorsun yaa?”

 

“Kuzey kim?”

 

Işın, telefonun diğer ucunda bir an sessiz kaldı. “Ku... Kuzey mi? Kimse.”

 

“O zaman odamdaki not ne?” Serra’nın sesi gergindi.

 

“Hee, o bizim kitabın sözleri,” dedi Işın, kafa karışıklığını gizlemekte zorlanarak.

 

“Tamam, yarın görüşürüz,” dedi Serra, telefonunu kapatırken.

 

Serra, Işın’ın cevabına inanmasa da, düzenin bir parçası olarak bu buluşmaya gitmeye karar verdi. Ertesi sabah, Gülkonak’ı bulmak için yola çıktı. Otobüsle iki saat süren bir yolculuğun ardından kasabaya vardığında, Gülkonak’ın tarihi atmosferi dikkatini çekti. Kasabanın merkezine yakın olan Gülkonak Kafe’yi bulmak için haritayı kontrol etti.

 

Gülkonak Kafe, eski taş bir binanın içinde yer alıyordu. İçeri adımını attığında, eski tarz mobilyalar, vintage lambalar ve duvarlarda eski fotoğraflar ona sıcak ve nostaljik bir atmosfer sundu. Ancak, Kuzey’i bulmak için hala net bir fikri yoktu.

 

Serra, kafenin içindeki köşede yalnız oturan yaşlı bir kadına yaklaşarak, kibarca sordu. Kadın, uzun gri saçlarını gevşek bir şekilde toplamış ve elinde bir örgü vardı.

 

“Merhaba, Gülkonak’ta Kuzey adında biri hakkında bilgi alabilir miyim?”

 

Yaşlı kadın, Serra’ya nazikçe gülümsedi ve yavaşça başını salladı. “Ah, Kuzey… Evet, o bizim eski bir müşterimizdi. Buraya sık sık gelirdi. Ama son zamanlarda buradan ayrıldığından beri onun hakkında pek bir bilgi alamıyorum. Çok iyi biriydi, ama neden buraya geldiğini ya da buradan ayrılma nedenini bilemiyorum.”

 

Serra, kadının söylediklerini dikkatlice dinledi. “Kuzey’in burada ne sıklıkta geldiğini biliyor musunuz?”

 

Kadın, düşünceli bir şekilde başını salladı. “Evet, genellikle yalnız gelirdi. Kafe kapandıktan sonra da uzun süre otururdu. En son yazın buradaydı, ama ardından burayı terk etti. Kafede bıraktığı eski notlar ve anılar hala burada, ama kendisi hakkında daha fazla bilgiye sahip değilim.”

 

Serra, kadının söylediklerinden sonra biraz daha sakinleşti. Kadının tavsiyesi üzerine, Gülkonak’taki eski notları ve hatıraları incelemek üzere kafenin köşelerine bakındı. Bir süre dolaştıktan sonra, mekânın geçmişe dair izlerini ve Kuzey’in bıraktığı herhangi bir ipucunu arayarak geri dönmeye karar verdi.

 

Yavaşça kafenin kapısından çıktı ve düşünceleriyle baş başa kaldı. Gülkonak’ın eski sokaklarında yürürken, Kuzey’in kim olduğuna dair bulduğu ipuçlarıyla, bu gizemin peşinden gitmeye devam edecekti.

---


.

Loading...
0%