Ata sürprizi olduğunu ama ne sürprizi olduğunu söylemediği için meraktan çatlayacaktım.Bian önce yemeğimi bitirme telaşına girdiğim için ağzıma ne bulduysan tıkmıştım.Buda konuşmamı engelliyor ve beni komik bir hale getiriyordu.Ata ise benim bu halime bakıp bakıp gülüyordu.Ona zar zor;

-Ata no goloyosun?

Dedim ama beni anladığını sanmıyorum.Çünkü ben bile kendi dediğimi zor anlamıştım.

-Sevgilim,biraz yavaş mı yesen?

Ağzımdakini zar zor yutup onu cevapladım;

-Ama sende ne sürprizin olduğunu söylemiyorsun.

-Sevgilim,birazdan görüceksin.

-Canım şimdi söylesen ne olur?

-Belli ki senin gene sabrın tükendi.Tamam hazırlan çıkalım.

-Gerçekten mi

-Evet sevgilim,gerçekten.

-Tamam sen içeri git ben mutfağı toplayayım sonra çıkalım.

-Tamam seni bekliyorum.

-Tamam.

Hızlıca mutfağı topladıktan sonra salona Ata'nın yanına gittim.Ben gittiğimde telefonuyla uğraşıyordu ama beni görünce kapattı.Bu durumdan hiç memnun olmamıştım.Acaba benden birşeyler mi saklıyordu?Bu düşüncelerle boğulurken dayanamayıp sordum;

-Ata,bana güveniyor musun?

-Elbette güveniyorum sevgilim,o nasıl söz.

-Bilmem öyle aklıma geldi.

-Anladım,hazırsan çıkalım.

-Olur çıkalım.

Moralim bozulmuştu.Ata'nın benden birşeyler sakladığını düşünüyordum.

15 DAKİKA SONRA

Yola çıktığımızdan beri konuşmuyordum.Ata da birşey söylemiyordu.Bir süre sonra bir parkın biraz ilerisinde durduk.Ben neden durduğumuzu düşünürken Ata bana dönüp konuşmaya başladı;

-Açelyam,ben bir arkadaşıma birşey vermem lazım.Sen beni bekle ben hemen gelicem.

-Bende gelsem.

-Olmaz,sevdiğim sen arabada beni bekle ben gelicem.

Bu söylediğine alınmıştım.Neden beni istemiyordu ki.Belki beni yanına layık görmüyordu.

-Tamam

Dedim ama alındığımı belli etmeyerek söylemeye çalıştım.Ata arabadan indikten

1-2 dakika sonra telefonum çalmaya başladı.Ekranda

❤SEVGİLİM❤

Yazısını görünce hemen açtım.

-Alo Açelya parka gel acil!

Ata'nın sesi kötü geliyordu.

-T-tamam hemen geliyorum.

Hızlıca arabadan inip parka doğru yürümeye başladım.Parka girdiğimde kimse yoktu.

-Ata,nerdesin?

Diye sordum ama ses gelmedi.Hatta park bomboştu.O sırada konfetiler patladı ve Ata arkamda duruyordu ama normal durmuyordu.Dizinin üstüne çökmüş ve elinde bir yüzükle duruyordu.Ben şaşkınlıkla ona bakarken o konuşmaya başladı;

-Açelyam ben seni çok seviyorum.akşamları seninle aynı yastığa baş koymak,sabahları ise aynı yastıkta uyanmak istiyorum.Açelyam benimle evlenir misin?

Donup kalmıştım.Ne hareket edebiliyor ne konuşabiliyordum.Resmen bütün vücudum buz kesmişti ne diyeceğimi bilemeyerek ağzımı açtım ve hayatımın başlangıcı olucak o kelimeyi söyledim;

-EVETT!

Ata yüzüğü parmağıma taktıktan sonra kucağına alıp dönmeye başladı.Ben ise hayatımda hiç tatmadığım o iki duyguyu tatmanın heyecanını yaşıyordum.

SEVİLMEK VE MUTLU OLMAK.