2 GÜN SONRA

İki gündür Ata ve arkadaşlarıyla birlikte annemden bir iz arıyoruz.Ama nafile...Hatta bize Ata'nın abisi bile yardım ediyor.Annemi götürdüğü dağ evine baktık ama orada değillerdi.Ata günlerdir uyumuyordu.Bende uyuyakalmalar haricinde gözümü bile kırpmıyordum.Şu 2 gün içinde kaç bardak kahve içtik sayamadım bile.Ben annemin nerede olabileceğini düşünürken Ata'nın arkadaşı konuşmaya başladı;

-BULDUM!!

-Ne buldun?

-Bak kamera kayıtlarından buldum.Bu babanın arabası değilmi?

-E-evet bu o!

-Bak dahada yaklaştırınca arkada birinin olduğu anlaşılıyor.

O yaklaştırınca ağlamaya başladım.Ardından ise konuşmaya başladım.

-B-bu annem.Bileğindeki bilekliği ona ben almıştım.

Zar zor konuşmuştum.Ardından hemen Ata'ya sarılıp ağlamaya devam etmiştim.O benim evimdi.Hemde en güvenli yerimdi.

-Tamam,Açelyam ağlama söz bulucam anneni.

-Ata,ben onu çok özledim.

-Biliyorum sevdiğim biliyorum.

-Lütfen onu bul.

-Bulucam sana sözüm olsun...

********

Canlarım biraz kısa oldu üzgünüm ama sonraki bölümler uzun olucak