Sesin gelmesiyle olduğum yerden fırlayıp içeri koştum.Ata ve diğerleri de benim peşimden geldi.Gittiğimde annem kanlar içinde yerde yatıyordu.Tam göğsünden vurmuştu hemen yanına gidip eğildim kendindeydi ama çok acı çekiyordu.Hıçkırıklarımın arasından zorla konuşmaya çalıştım;

-A-anne no-nolur beni

bıra-bırakma!

-A-açelyam.

Oda ağlamaya başlamıştı.

-A-annem söyle canımın içi ne istersen yapıyım.Ama nolur ölme.

-Benim ömrüm buraya kadarmış açelyam.Seni çok seviyorum sakın unutma olur mu.

-Anne beni bırakma nolur ben sensiz yaşayamam.Seni 4 yıl sonra bulmuşken beni bırakma nolur.

-Seni seviyorum Açelya.Özür dilerim bunca sene yanında olamadığım için,özür dilerim yanında olamadığım için.

-Annem...

-Hani sen birgün bir hikaye yazmıştın bana okutmuştun ama sana uygun değil diye okumamıştım seni terslemiştim hatırladın mı?

-Olsun annem olsun sen yeter ki hayatta kal gerisi önemli değil sen yeter ki hayatta kal beni bırakma.

-Özür dilerim kızım.Seni bıraktığım iç...

-ANNEEE!!

-Anne benı bırakma...

-Bana tekrar aynı acıyı yaşatma lütfen.

Şuan annemin sedye yerine siyah bir şeyin içine koyulduğunu izliyorum.Hıçkırıklarım kesildi,ağlamalarım kesildi.Siz ölmek nasıl bir duygu bilir misiniz?

Ben biliyorum şuan benide annemle birlikte öldürdüler.Şuan bende annemle birlikte hayata gözlerimi yumdum.Ata bana birşeyler söylüyor ama duymuyorum.Dünyadan tamamen koptum.Kimse umrumda değil.Tek istediğim bunların bir rüya olması.Uyandığımda anneme sarılmak.En son Ata'ya dönüp;

-Ata rüya dimi bunla...

Diyip kollarına yığıldığımı hatırlıyorum.

*****

Canlarım bu bölümü yazarken ağlamaktan içim çıktı.

Gerçekten kendi annem ölmüş gibi hissettim(Allah korusun)inşallah bu olay sadece kitapta kalır sizi çok seviyorum öptüm💋💋