Şuan mezarlıktayız.Annemin üzerine toprak atmalarını izliyorum.Aynı zamanda Ata'ya yaslanıyorum.Çünkü ayakta duracak mecalim yok.Her an bayılabilirim.Ata da bunu bildiği için asla hareket etmiyor.Artık ağlamıyorum.Ölüler ağlar mı?Siz hiç ağlayan bir ölü gördünüz mü?Ben küçükken annem ile dertleşme saatleri yapardık.Ama ben ödevlerimi bitirince.Annem bana bakıp hep çok güzel bir kalbim olduğundan bahsederdi.Hep tembihlerdi.Kimsenin kalbimi kırmasına izin vermemem konusunda.Bir gün yine okuldan eve geliyordum.Evden bağırış sesleri geliyordu ben alışmıştım.Babam kesin annemi dövüyordu.Hızlıca koşup eve girdiğimde annemin yerde yattığını gördüm.Ağzından burnundan kan geliyordu.Ben o an dondum kaldım...Sesler sustu,hareketler yok oldu.Sanki biri beni tek bir dokunuşuyla heykele çevirdi.Benim mutlu olduğum sayılı günler vardır,mutlu olmadığım ise binlerce gün...Babam cehennemin vücut bulmuş hali gibiydi.Bizi hiç sevmedi hep fazlalık olarak gördü.Biz annem ile ayrı odada kalıyorduk babam ayrı odada.Annemin anlattıklarına göre görücü usulü ile evlenmişler.Babam asla annemi istememiş çünkü o başkasını seviyormuş.Mahalleden birini...Evlendiği gün kendine bir yemin etmiş asla anneme ve bana iyi davranmayacağı konusunda.Ben bir süre sonra olayın ciddiyetini anladım ve annemin yanına koştum.Baygındı.Hemen koltuğun üstünden annemin telefonunu alıp ambulans çağırdım.O sırada babam ise evden çıkıyordu.Ona dönüp hıçkırıklarımı bastırmaya çalışarak;

-B-baba nereye gidiyorsun?

-Sakın anneni benim bayıltığımı söyleme yoksa aynısı senin başına gelir.

-Tutamam.

İşte benim böyle bir çocukluğum oldu.Babam beni değil annemi döverdi.Ama benim canım yanardı.Şuan annemle birlikte benim üstğmede toprak atıyorlar.Onlar attıkça sesler susuyor,etraf bulanıklaşıyor.Daha fazla dayanamadım.Dizlerinin üstüne çöktüm.Ağlamaya başladım.Ağlamalarım bir süre sonra krize döndü.Artık toprakı alıp savura savura ağlıyordum.Ata yanıma gelip kollarımı tuttu.

-Açelyam sakin ol!

O beni tuttunca bu sefer onu yumruklamaya başladım.

-Ata hepsi benim suçum koruyamadım annemi!

O ise hiçbirşey demeden beni sakinleştirmeye çalışıyordu.