AÇELYA'NIN ANLATIMIYLA

Ata'yla birlikte hastaneden çıktık ve yola koyulduk.Bana bir sürprizi olduğunu söylüyordu ama bunun ne olduğu hakkında en ufak birşey söylemiyordu.Bende çok meraklı biriyimdir,bu yüzden yola çıktığımızdan beri milyon kez sordum ama söylemedi;

-Ata,sevgilim,canım lütfen söyle.

-Gerçekten canın mıyım?

-Yaa ben ne diyorum sen ne diyorsun?

-Sevgilim az kaldı zaten.Biraz daha sabret.

-Ata sana birşey sorucam?

-Sor sevgilim.

-O gün beni istemeye geldiğinizde beni abine isteyeceklerini biliyor muydun?

-Biliyordum sevgilim.

-Ama babam bana seni Ata'ya isteyecekler dedi.

-O ADAMA HALA NASIL BABA DERSİN!!

Bağırmıştı,korkmuştum.

-Neden bana bağırıyorsun?

Bir anda bendende beklemediğim bir şekilde ağlamaya başladım.Ata arabayı sağa çekip bana döndü;

-Sevgilim,Açelyam,ömrüm ağlama sevdiğim ağlama sen ağlayınca ben ölürüm.özür dilerim ben bian yükseldim ağlama sevdiğim.

Hıçkırıklarımın arasında zar zor konuşmaya çalıştım.

-A-ama o benim ne olursa olsun babam bunu değiştiremeyiz.

-Değiştirelim o zaman sevgilim.

-N-nasıl?

-Biz buluruz bir yolunu sevgilim.

-Bulur muyuz?

-Buluruz sevgilim.

-Seni çok seviyorum sevgilim.

-Bende seni...

15 DAKİKA SONRA

-Sevgilim artık söyleyecek misin?

-Sabret,geldik sayılır sevgilim.

Ata sonunda beni bahsettiği sürprizinin yanına getirmişti.

-Hazır mısın sevgilim?

-Evet,aç artık.

-AÇTIM...