Şaşkınlıkla ve merakla Ege’ye bakarken konuşmaya başladım. “Peki ben ne yapabilirim?” dediğimde söze girdi.

“İşte bu süreçte sen devreye giriyorsun. O kızı sevdiğimden değil benim canımı acıtmaya çalışan Koray piçine inat benimle sevgili olur musun?” dediğinde şokla ona baktım. Ne demişti o?

Bana sevgilim ol mu dedi o? Ona şokla bakıyordum. Daha fazla saçmalamasına izin vermeden konuşmaya başladım. “Neden ben? Eminim okulda seninle olmak isteyen binlerce kız vardır. Git birine söyle olsun seninle...” dediğimde hemen konuşmaya başladı.

“Koray senden hoşlanıyordu. Bir gün arkadaşlarıyla konuştuğu zaman duymuştum. O benim canımı yakmaya çalışıyor lütfen bir süre sonra ayrılacağız.” dediğinde ne diyeceğimi bilmiyordum.

Bana bir süre sevgilim ol diyordu. Ben ne diyecektim? Evet desem büyük sorun çıkardı. İkizim bunu babama söyler. Annem de duyar ve sıkıntı çıkardı. Peki ya yurt dışındaki abim Ozan o buraya ayda yılda bir bizi kontrole gelirdi ama benim üstüme çok düşerdi. Ne yapacaktım? Ege’ye baktığımda fazlasıyla beklentili bakıyordu. O Şerefsiz Koray’dan da intikam almak güzel olurdu ama sıkıntı çıkacaktı bunu göze alabilir miydim?

Egeye baktım ve konuşmaya baktım. “Reddetme şansım var mı?” dediğimde bana biraz hayal kırıklığıyla baktı. Bende onun bu bakışına karşılık iç çektim ve konuşmaya başladım. “Düşüneceğim...” dediğimde küçük bir gülümseme gönderdi ve konuşmaya başladı.

“Güzel o zaman yarın konuşuruz.” dediğinde ona kafamı onaylarcasına salladım ve konuşmaya başladım.

“Gömlek için teşekkür ederim, yarın yıkayıp getiririm.” dediğimde gülümsedi ve teneffüs zilinin çalmasıyla kantinden çıktı. Ben de hemen sınıfa çıkmak için merdivenlere yöneldim ki biri kolumdan tuttuğu gibi beni duvara yapıştırdım, çığlık atmak için ağzımı açmıştım ki ağzımı kapattı. Ben karşımda duran mavi gözlere baktığımda bunun Koray olduğunu anladım. Bana sinirli bakıyordu ve beklediğimi yaparak konuşmaya başladı.

“Sakın sesini çıkarma! Ne konuştun onunla? Senin neyin o hiçbir şeyin... Bir daha seni onunla görürsem hiç iyi şeyler olmaz Alisa, haberin olsun.” dediğinde daha başka bir şey demeden ayrıldı yanımdan. Onun bu hareketiyle derin nefes aldım ve ne yapacağımı bilemez halde sınıfa girdim. Defne’nin yanına oturduğumda konuşmaya başladı.

“Üstünü nerden buldun?” dediğinde konuştum.

“Ege verdi.” dediğimde hemen gözlerini belerterek bana cevap verdi.

“Hani şu okulun çete lideri olan Ege, şaka yapıyorsun...” dediğinde ona kafamı olumsuz salladım. Suratımın düştüğünü görünce hemen konuşmaya başladı. “Anlat her şeyi...” dediğinde bunu bekliyor gibi her şeyi anlattım. Anlattıklarımla sinirlendi ve hemen konuştu. “Yarın o Ege’nin teklifini kabul edeceksin. Koray geri zekalısı seni ne hakla sıkıştırır ve tehdit eder ya!” dediğinde ona gözyaşlarımla baktım ve konuştum.

“Peki ya Ozan abim duyarsa, İkizim duyarsa ne olacak ki duyacakta. Anneme ve babama yetiştirirse okul bile bana zulüm olur Defne...” dediğimde kafasıyla onayladı ve hemen konuştu.

“Koray’ın yaptıkları yanına mı kalacak? Annen ve baban da seni azarlayacak yer arıyor zaten bence deneyelim.” dediğinde ona hak verdim ama akşam bunu evire çevire düşünmeliydim.

Son zile kadar kafamda olaylar dönüp durmuştu. Dersleri düzgün dinleyememiştim bile...

Zil çaldığında vakit kaybetmeden okuldan çıktım ve ikizimle yürümeye başladım. Ata bir sıkıntı olduğunu anlamıştı ama belli etmeyerek eve doğru yürüyordu. Eve geldiğimizde ben hemen odama çıktım. Yemeğe kadar yatağımda oyalandım ve yemek için aşağı çağırıldığımda hemen aşağıya indiğimde masaya oturdum. Masada et sote ve salata vardı. Annem yine bana sote koymamış sadece salata ve haşlanmış patates koymuştu. Ben önümdekilere tiksinircesine bakarken annem bunu görmüş olacak ki tam bir şey diyecekti ki hemen konuşmaya başladım. “Kalkabilir miyim?” dediğimde kafasını olumlu anlamda salladı ve bende suratlarına bakmadan yemekten kalkıp odama çıktım. Odamda Allahtan kimsenin bilmediği bir abur cubur zulam vardı. Yoksa aç kalmıştım yani hemen çikolatalarımdan birkaç tane aldım ve yedim. Yedikten sonrada çöplerimi bir poşete koydum. Onları okulda sınıf çöpüne atacaktım, her zaman ki gibi...

Bu arada kararımı vermiştim. Ege’nin teklifini kabul edecek ve Koray salağının beni tehdit etmenin kötü bir şey olduğunu ona gösterecektim. Telefonumu elime aldım ve onun ismini tıklayarak yazmaya başladım. Zaten o benim ona yanlışlıkla yazdığımı biliyordu. Stres yaptığım için yavaşça tekrar düşündüm. Yapacaktım...

Alisa: Teklifini kabul ediyorum Ege...

Ege Demir kişi çevrimiçi

Yazıyor...

Çevrimiçi

Yazıyor...

Ege Demir: Bana yardım etmeyi kabul ettiğin için teşekkürler Alisa...

Gönderdiği mesaja görüldü atıp çıktım. Korkuyordum...

Ya bana zarar verirse o Koray manyağı işte o zaman bütün kayışlar kopardı. Ben telefonumla ilgilenirken odaya annem girdi ve konuşmaya başladı. “Alisa hadi üstüne güzel iki parça at da Serap teyzenlere çaya gidelim.” dediğinde ‘Umarım hemen öğrenmemiştir.’ diye içinden geçirerek hemen söze girdim.

“Tamam anne...” deyip hızla üstüme kırmızılı kareli bir gömlek altıma da siyah bir kot pantolon giyip annemin yanına gittim. Bana baktığında memnun bir ifadeyle konuşmaya başladı.

“Hadi gidelim bakalı ne için çağırdı, bu Serap bizi...” dediğinde kafamı salladım ve onunla evden çıktım. Serap teyzenin evine geldiğimizde kapının yanında bulunan gri tuşa bastık ve içeriden garip bir melodi yükseldi. Kapıyı Serap teyze açmıştı. Beni görünce yapmacık gülümsemesiyle karşıladı ve hepimiz arka bahçeye geçtik. Annem ve Serap Teyze çay içerken aynı zamanda konuşuyordu. Bende telefonumdan Defne ile mesajlaşıyordum ama Serap teyze bu muhabbeti yarıda kesip bana dönmeseydi iyiydi...

“Ee Alisa kızım okul nasıl gidiyor?” dediğinde ona yapmacık bir gülümseme gönderip konuşmaya başladım.

“İyi gidiyor işte nasıl gitsin Serap teyzeciğim aynı...” dediğimde güldü ve kafasını olumlu anlamda salladı. Biz sohbet ederken bahçeye Koray girdi ve anneme hoş geldiniz diyerek selamlaştı. Ben ise onu takmadan telefonumdan Defneyle yazışmaya devam ettim.

Bestiim: Kanka sen şimdi Egeyle sevgilisin dimi?

Yazdığı mesaja yüzümü buruşturmadan edemedim ama yapacak bir şey yoktu başlamıştık bir oyuna...

Alisa: Evet...

Bestiim: Şimdi okulda fazla konuşulacaksın ama yapılacak bir şey yok bir oyun sonuçta.

Alisa: Neyse kuzum bunları sonra konuşuruz çünkü şu an annemle Koray’ın evindeyiz ve neden burada olduğumuzu merak ediyorum.

Bestiim: İyi yarın görüşürüz kuzum...

Onunla olan konuşmamızın sonuna geldiğimde annemle Serap teyzenin konuşmasına dikkat kesilecekken Koray benimle konuşmak için söze girdi. “Dediklerimi yapıyorsun değil mi Alisa? Yakınlaşmıyorsun Egeye...” dediğinde çenemi kaldırdım ve onu kudurtmak için ilk hamlemi yaptım.

“Aksine sayende daha da yakınlaştık ...” dediğimde kaşları çatıldı ve bunu sadece o duyduğu için kimse bizle ilgilenmiyordu. Tam bir şey söyleyecekti ki annem kalkmamız gerektiğini söylediğinde onu onayladım ve evin çıkış kapısına doğru ilerledik. Evden çıktıktan sonra bizim eve doğru yürüdük. Ben bizim eve girdiğim anda hemen yatağıma geçip kendimi derin bir uykuya bıraktım.

Yarın olacaklardan ve son güzel uykum olabileceğini bilemeyerek...

*********

Bölüm geç geldi ama maalesef ki sınava ve size yetişmeye çalışıyorum üzgünüm...

Bölümü nasıl buldunuz?