Babil öğretmenin yardımıyla attan inip masada oturan babasının yanına koştu. Keops yanındaki adama eliyle çekilmesini işaret etti. Kendisine yaklaşan Babil'e kucağını açtı. Çocuk dizine otururken kendilerine yaklaşan öğretmene göz ucuyla baktı.

"Kazandın mı bugün?" Kral oğluna içten bir gülümsemeyle bakıyordu. Herkese böyle bakmazdı. Çocuk kafasını salladı, suratı asıktı. Keops yanına gelmiş öğretmene baktı. Adam kafasını eğip selamladı. "Prens Rodos ufak bir kaza geçirdi majesteleri."

Kral Babil'in saçlarıyla oynuyordu. Tepki vermeyince adam devam etti. "Eğitim sırasında bıçak yüzünü çizdi."

Keops kafasını kaldırmadan öğretmene baktı. "Kim yaptı?"

Babil adama fırsat vermeden ayağa kalktı. "Ben." derken suratı daha da asılmıştı. Kral büyük bir kahkaha attı. Babil, şaşkınlıkla babasına baktı. Oğlunun sırtını sıvazlayıp "Olur öyle şeyler." dedi. Öğretmen Kral'dan beklediği adil muamele yerine yaptığı adi ayrımcılığı yadırgadığını belli etmeden durdu. Babil'in kaşları yukarı kalktı. "Ama kanadı." dedi çocuk.

Kral gözlerini masadaki kağıtlara çevirdi. "Bazen kazanmak için gerekeni yaparsın." Oğluna baktı "Sen kral olacaksın Babil."

Babil'in yüzü babasının sözleriyle aydınlandı. Olanları unutmuş gibi masanın etrafında koşturup gülmeye başladı.

Kimse duvarın dibinde ağlayan Rodos'u görmedi. Çocuğun gözyaşları yanağındaki açık yaraya değdikçe canı daha çok yandı.