3.KISIM: Zamanaşımı: Hukuk kurallarının kişilere tanıdığı hakların, getirdiği yaptırımların yine hukuk kuralları ile belirlenen süreleri aşmasıdır.

Her yer öyle karanlık ki. Belki de değil. Gözlerim yalnızca siyah bez parçasını gördüğünden öyle belki. Dünya'nın herkese aydınlıkken bana karanlık olduğu çok zaman oldu. Üstelik diğerlerinin aydınlığını da yalnızca kendi gözlerimle gördüğüm kadar söylüyorum. Kim bilir onlar nasıl görüyordur. Bilemem. Koşullu bir karanlık benimki. Gözlerim şartlanmış hayat tarafından. Üstelik artık hiçbir zaman da bilemeyeceğim. Boynuma urgan geçirmeleri yakındır. Şimdi bu soğuk taşta onun için oturuyorum. Yargılanacağım ve bu tanrı tarafından olmayacak. Çok yazık! Çünkü bir canlının başına gelebilecek en kötü şey budur. Kendi türün tarafından yargılanmak. Oysa kimin hakkı var ki buna? Kim benim gibi gördü ki dünyayı, benim baktığım yönden bakmadan kim neyi neden yaptığımı sorgulayabilir? Hepimizin derdi mutlu olmak değil mi? Kim benim elimden baktığım gökyüzünü almak isteyebilir?

Cevap basit: İmparator Sarmad.

Gözlerimdeki bağı, saçlarımın arkasından sertçe çekip açan büyük bir el sayesinde özlediğim yüzünü görüyorum. Bir aşık gibi değil bu kez, bir düşman gibi. Onu özlemediğimi biliyorum, ben yalnızca onun yanındaki kendimi özledim. Bir daha olamayacağım o kızı, bir daha bana verilmeyecek o zamanı özledim.

Gözlerimi ondan çekip başımı usulca sağa çeviriyorum. O'nun gözlerini de başka büyük bir el açıyor. O, Sarmad'a ya da etrafına bakmıyor bile. Doğrudan gözleri beni buluyor. Ne elimiz bağlı, ne de ayağımız. Ama ikimiz de oturduğumuz soğuk taşlardan kalkamayız.

Sarmad, İmparator Sarmad, kocam Sarmad, oğlumun babası Sarmad... Tüm sıfatları üstüne giymiş, bizi yargılamak için karşımızdaki tahtında oturuyor.

Biz hayatları zamanaşımına uğramış iki kişiyiz. Hayatın yarım bıraktığı iki kişiyiz. Sonsuz gibi görünen bu zaman döngüsünde asla yer edinemeyeceğiz. Yelkovan akrebin peşinden gittiği müddetçe birbirimiz ardında sürüklenip gideceğiz.

Boynumuza ip geçirilse de geçirilmese de sevmeyi bileceğiz.