Korkunçdu şuan herşey çok korkunçdu. Annem babam ve kardeşim gözlerimin önünde can veriyorlardı hayır bu olamazdı benim onları kurtarmam gerekiyordu.Tam onları kurtarmak için koşarken bir ses duydum biri bana sesleniyordu,hayır duramam ailemi kurtarmam gerek,hayır onlarsız yasamayamam.

O an sarsıldığımı hissettim bu sefer gercekden sarılıyordum.Kabusun etkisiyle sıkıca kapattigim gözlerimi araladim,ne yani herşey bir kabusmuydu. Bu sefer daha çok titredim çünkü benim gördüğüm rüyaların çoğu gerceklesirdi.

Hayır olmazdıki ben onları korurdum. Buna inanarak yatakdan kalktım.Beni uyandıran şey köpeğim Didoydu,evet köpeğime en sevdigim çikolatanın ismini verdim. Banyoya girip her sabah yaptığım işleri halledip kardeşim Oğuz 'unun odasina girdim hayvan hâlâ uyuyordu. Bu çocuk seslensemde uyanmazdı , aklıma geçen gün beni suyla uyandırması geldi hemen baş ucundaki suyu alıp kafasina geçirdim. Hemen uyandı tabi ,köpek beni soğuk suyla uyandirmisdi ben gene insaflı bir abla olduğum için ılık suyla uyandirdim. Ama o tabiki bunu umursamayip soylenmeye basladi

"Abla Allah belanı versin abla milletin ablası kardesinin saçını okşayarak,öperek uyandiriyor bide bizimkine bak hiç yakistiramadim cık cık cık" onaylamaz gözlerle bana bakiyordu. Ben tabiki onu umursamadım " kalk la bebe annem kahvaltıyı hazırlamıştır" bunu dememle annemin kızgın sesi kulaklarimiza doldu"Umay! Oğuz! hadi yumurta soğudu siz hâlâ uyuyorsunuz" . E haklı kadın 10 dakikadir Oğuzu uyandirmaya calisiyordum ." Çabuk hazırlanda gel ben aşağı iniyorum az sinirini aliyim canım annemin" der demez koşarak odada çıktım. Oguzla asla annemi paylaşamiyorduk şuan onunda koşarak pesimden geldigine emindim.

Yoruldugum icin yavasladim ama yinede hızlı adimlarla ilerliyordum. Havalar bu ara iyi oldugu için bahçede yemek yiyorduk . Hemen annemin dibine girip yanaklarini operken konusmaya başladım " oy canım anam bize mi kızmış oy oy oy " bir anda kenera itildim "abla az çekil birtanecik anneme sarılayım" pek umursamadım çünkü ilk ben sarılmıştım o an babamın yokluğunu hissettim.

Babam asker olduğu için çoğunlukla görevde olurdu ama galiba bu gün yada yarın donucekdi çünkü geçen gun telefonda işimiz bitti yakinda dönerim demişti . Aslinda bakilirsa ben daha çok babama düşkündüm benim gözümde bir kahraman gibiydi.

Annemle oguzda masaya oturunca kahfaltiya basladik. Kahvaltinin sonuna doğru bahçe kapısından elinde poşetlerle giren babamı gördüm. Görmemle ayağa fırlayıp koşmam bir oldu çok özlemişdim babamı şimdi karşımda görünce biraz daha anladım herkes alışırsın diyordu görmemeye ama öyle olmuyordu iste her gidisinde ilk defa gidiyormuş gibi özluyordum ödüm kopuyordu bir gün onun şehit haberi gelicek diye.

Benim ardimdan annemlerde geldi. 10-15 dakika konuşup sarıldık. Artık okula saati gelmisdi hazırlanıp çıktık. Daha ilk gunden babamı yormamak için servisle gidiyorduk. Okula varınca sınıflara dağıldık. Bu okulu seviyorudum yani biraz gıcık tipler vardı tabi ama bunlar her okulda var diye takmiyorum pek. Sınıfa girince bizimkilerin konustuklarini fark ettim. Ben yanlarina oturunca gözler bana döndü. Grubun en neşelisi olan Koray konuşmaya başladı.

" He Umay bu Hikmet hoca sözlüne kaç girmiş şerefsiz herif bana 40 girmiş oysa o kadarda katiliyordum derslere" gülüp " bana 70 girmiş de sana 40 girmesi normal değilmi daha geçen hafta bütün ders hocayla siyaset konusdun adam ders anlatamadi senle uğraşırken" bu seferde Ceyda konuşmaya başladı "valla Hikmet hocaya laf yok adamın sayesinde sınıfı geçiyorum"

Biraz daha konusdukdan sonra öğretmenler zili çaldı ve siralarimiza oturduk. Hoca 10. sınıfın son haftalarinda olduğumuz için ders islemeyip serbest bıraktı. Diğerlerine dönüp " ben uyuyorum sakın ders bitmeden kaldirmayin" diyip uyku moduna geçtim.

Bizim grubun en neşelisi ve çok konuşanı Koraydı, Korayla çok benzedigimiz için iyi anlasiyorduk. Ondan sonra Ceyda geliyordu Ceyda çok konuşurdu öyle böyle değil konuşmaya baslayinca cümlelerinin sonu gelmez o derece Ceydayida seviyorum grupdaki benden sonra tek kız olduğu icin beni anliyordu. Ceydadan sonra Eren var grubun serserisi gibi burnu boktan çıkmıyor kendi yaptiklarina bizide katiyor bi nevi suç ortagi oluyoruz daha üç gün önce tarih sınavının cevaplarini calmistik öğretmenler odasindan ve evet hepimiz o sınavdan çok yüksek puanlar aldik aslinda bizimde isimize geliyordu sinav caliscagimiz saatleri birlikte eglenerek geciriyorduk. Son olarak grubda en yakın olduğum Murat muratla çocukluktan beri arkadaşız her anımı bilir konuşurken bir sonraki cumlemi tahmin edicek kadar ,fakat o seneye hayellerinin peşinden gidip harp okuluna nakil aldiricak çocukluğundan beri asker olmak istiyor ama öbür yandan da ailesini bırakıp gidemiyordu artık canına tak etmiş olmalı ki gidiyordu .

Ve ben Umay hâlâ nasıl bir hayat yaşayacağına karar verememis Umay. Çocukluğumdan beri dövüş dersleri aliyordum bi nevi buna mecburdum babam asker olduğu icin bizimde basimiza bir şey gelebilir diye Oguzla beni cocuklugumuzdan beri egitiyor. Buna zıt olarak kendim istedigim için bir kaç dans kursuna daha gidiyorum ve farklı olarak birçok kursa daha gittim ama hiç biri bana göre olmadığı icin 1-2 ay gidip birakiyorum.

Hangi meslegi seçeceğimi bile hâlâ karar veremedigim için düz anadoluya geldim inşallah mezun olmadan meslegime karar veririm de gelecekde istemedigim bir isi yapmak zorunda kalmam .

HELLOOO bu benim ilk kitabım lütfen bir şans verin plssss

İlk bir kaç bolum sakin ilerlicem karakterleri tanıyıp alışmak için umarım sıkılmazsınız . Bu arada bu benim ilk kitabım olduğu için hatalarım varsa affola normalde günlük bile tutmam ama diğer yazarlara özenip yazmaya başladım tekrar hatalarım varsa affola öpüldünüzzz tabi okuyan biri çıkarsa