18.BÖLÜM

---

Yılların Sırrı – 18. Bölüm

“Kalbin Durduğu Yer”

Yaman’ın kalp monitörü durduğunda, hastane koridorunda zaman donmuştu. İçeride defibrilatörün keskin sesleri yankılanırken, dışarıda Boran, Damla ve Dora yıkılmış halde bekliyordu.

Dora, baygın yere yığılmıştı. Boran onu kucağında tutuyor, titreyen elleriyle kalbini yokluyordu.

“Dora… uyan…” fısıldadı. Ancak Dora’nın nefesi düzensiz, bilinci yerindeydi ama beden zayıftı.

Hemşireler müdahale etti, oksijen maskesi taktılar, serum bağladılar. Doktorlar yoğun bakımdan çıktı; “Durumu kritik ama stabil.”

Boran, Dora’nın elini sıkarak gözlerini doldurdu: “Dayan, sen güçlüsün…”

Tam o sırada Doğa’nın telefonu titredi. Ekranda tek bir mesaj belirdi:

> “Geri dönmenin zamanı geldi, Doğa. Seni bekliyoruz.” — Sır

Doğa, mesajı okurken içindeki ateş parladı. Dora’nın durumunu, Yaman’ın kalp krizini bir anlığına unuttu. Çünkü Sır’ın oyunu başlamıştı ve o hedefteydi.

Damla yoğun bakım 'da , Yaman’ın kalbine hayat vermek için mücadele ediyordu. Defibrilatör şokları arasında kalp yavaş yavaş ritmini buldu:

Bip… bip… bip…

Yaman’ın kalbi yeniden atıyordu.

Boran, duvara yaslanarak bitkin ama umutlu bir nefes aldı. Dora gözlerini hafifçe araladı, damla damla gözyaşları yanaklarından süzüldü.

Doğa telefonu cebine koydu, “Yaşadın Yaman… şimdi sıra sende,” dedi kendi kendine.

Damla nefesini tutarak monitöre baktı.

“Hayat en karanlık anlarda bile mucizeler saklar.”

Ve o gece, umut hastane koridorlarında yeniden yeşerdi.