8. BÖLÜM

Buğulu gözlerle, Rüzgara döndüm.. Kırgın sesimle "kim? "dedim

sesim titremişti konuşurken. Rüzgar net sesiyle" "Babam" dedi.

"Baban?" dedim. Emin olmak için.

Kaşlarını sorgulacasına çatarak Rüzgar bana ne demek istiyorsun dercesine derin bir bakış attı.

Boğazım da oluşan düğümü yutkunurak gidermeye çalıştım . Fotoğrafa tekrar baktım buğulu gözlerle artık net göremiyordum. Fotoğrafı bırakarak Hızla koltuktan çantama alarak dışarı çıktım.

Arkamda Rüzgar kapıyı açarak "Simay!" dedi..

Ağlaya ağlaya Merdivenden iniyordum. Anlık kolumun tutulmasıyla refleks olarak arkamı döndüm..

Rüzgar Şüpheci ve endişeli sesiyle "Sorun ne simay? " dedi.

"Rüzgar" dedim kırgın sesimle resmen şuan sanki biri kalbime biri bıçak saplamıştı..

Rüzgar bana sorgulacasına baktı yine.

Zoraki bir şekilde konuştum.

Sertçe yutkundum. "Rüzgar..Uzak dur benden"

"Simay ne diy-" Elimi dur der gibi kaldırdım.

Aynı sesimle "Lütfen" dedim.
Son basamaktan da indim..

Kendimi dışarı attığım da nefes almak için derin derin nefes almaya çalıştım. Ana sanki bir el nefes almamı engelliyordu.

Binanın önünde ki merdivene oturdum. Kafamı kaldırarak karanlık havada ki Aya baktım. Parlıyordu..

Kafamı hafif sağa yatırarak Ağlayarak konuştum.

"Baba.. Hani.. Yanımda olmayınca.. A.. ya baktığım da hani gelecektin, hani senin... Ay.. Perindim.. İlk göz ağrındım.. Niye şim-di yoksun başkasının babasısın.. Ben yaramaz bir çocuk olduğum için- mi ben-den vazgeçtin?. Ben senden hiçbir zaman geçmemiştim."

Artık ağlaya ağlaya konuşuyordum. Zoraki bir şekilde kalktım.

Boş boş nereye bilmediğim yere doğru ilerledim. Elimi yumruk yaparak duvar sürterek ilerledim elimin acısın bile hissetmemiştim.. Duvarın sonuna geldiğim de elim duvardan düştü..

Boş boş ilerlerken aynı şekilde.. Gidiyordum. Beynim de aynı ses uğurluyordu. Rüzgar'ın "Babam" sesi.

O an anlayamadım anda gözlerimin kararmasıyla yere yığıldım. Son hissettim. Şey soğuk bir zemin.. Ve geriden gelen "Simay hoca" sesiydi..

Ve en son birinin beni kucağına alması oldu..

*****

"Simay saraçoğlu 27 yaşında baygın bir hâl de bulunmuş"

Geride bir erkek sesi duydum an, gözümü açmak istedim. Bilincim açıktı. Ama bir güç gözümü açmamaya çalışıyordu sanki. Bilincim tekrar gitmeden önce çok yakından tanıdığım bir ses duydum.

"SİMAY!!"

Sıla'nın sesiyle son kez tebessüm ettim. Ve o an tekrar bilincim kapandı.





Sıla "Doktor bey.. Simay ben sorumluluğum da lütfen"

Boğuk bir sesle gözümü açmaya çalıştım..

Sadece yarım yamalak açabilmiştim gözümü.. Sıla sesini algıladığım da, yarı baygın bakışlarımla Sılaya baktım.

Doktor "Peki Sıla hanım. Ama dikkate alın lütfen"

Sıla net çıkarmaya çalışan sesiyle,

"Hiç merak etmeyin" dedi.

Kapı kapanma sesi duyduğum da, zoraki bir şekilde konuştum.

"Sılaa"

Sıla hızla yanıma geldi. Endişeli bakışlarıyla "Simay.. İyi misin?"

Sıla'yı net görmedim için bir kaç kez gözümü kapatıp açtım. Bir tık da olsa daha iyiydi görüş açım.

Yine zoraki bir sesle "İyiyim" dedim.

Doğrulmaya çalışırken, anlık serumun acısı kolumu acıtınca yüzümü buruşturamadan edemedim.

Sıla"N'aptın sen kendine " dedi.

Geçirmek istercesine " İyiyim" dedim.

Sıla sinirli sesiyle "İyi misin? Cidden mi? tansiyonun 5-3 ve üstüne üstlük elini de mahfetmişsin"


"Elim mi? " dedim. İlk bir bocalasam da sonradan aklıma gelmişti. Doğru elimi duvara sürtmüştüm.

Sıla yumuşak bir sesle "Elin tabii, kızım senin derdin ne söyle. Çare bulalım lütfen " dedi. Sona doğru sesi kısılmıştı.

Boş bakışlarımı sılaya gönderdim. Benden bir cevap bekliyordu.

Bir anda "Rüzgar üvey kardeşim" dedim. kelimler ansızın dudaklarımdan dökülmüştü.

Sıla bir süre yüzümü inceldi. "Yok yok, sana serum ağır geldi." dedi. Oda benim gibi inanamıyordu.

Sol gözümden bir yaş geldi

" Rüzgar'ın Televizyonun kenarında ki çerçeveden gördüm. Benim babamdı. Bana değil Rüzgara sarılmıştı.."

Sıla kafasını hızla iki yana salladı.

Sıla " Olmaz, olamaz insan insana benzer. Karıştırmışsındır. "

Kısılmış sesimle konuştum.


" değildi. Keşke benzeseydi. Çenesinde ki gamze, alnının üstünde ki çizik, hepsi aynıydı"

Aniden sarıldı. Sıla bana saçımı okşarken konuştu.

Sıla "Şşş, tamam tamam. Ben senin yanındayım "

Artık hıçkıra hıçkıra ağlayamıyordum. Sanki göz yaşlarım bitmişti.

"Babama asla kırgın kalamıyorum. Kin tutamıyorum. Hâlâ onu seviyorum sıla"

Sadece saçımı okşadı.. Bir kaç saniye sonra geri çekilerek. Yumuşa bir sesle "Rüzgar'ın bundan haberi var mı?"

Kafamı iki yana salladım. "Hayır.. Ona görüşmek istemediğimi söyledim."

Sıla "En doğrusunu yapmışsın canım kardeşim " dedi.

Kafamı aşağı yukarı salladım. Sıla ayağa kalkarak serumuma bakarak konuştu.

Sıla "Serum az kalmış maksimum yarım saatte biter"

Kafamı olumlu anlamda salladım. Ardından aklıma gelene soruyu sordum.

"Sıla beni kim hastaneye getirdi. "

Derin bir nefes aldı "Akın getirmiş, giriş işlemlerini yaparken gördüm."

Kafamı aşağı yukarı salladım. Tebessümle "Sağolsun" dedim.

Sıla ortamı yumuşatmak için. "ilk defa ile yaradılar" dedi.

Sadece tebessüm ettim..

Ardından kapı tıklayınca "Gir" dedim.

Karşımda tam da Akın vardı.

Düz bir sesle "Geçmiş olsun hoca" dedi.

"Teşekkür ederim "

Sıla son kez serumuma bakarak odadan çıkmıştı. Sıla gittiğin de

yanımda ki koltuğu göstererek

"oturabilirsiniz" dedim.

Koltuğa oturduğun da. Konuştu.

Akın "Nasıl oldunuz?" Adam'ın sesi bile korkutucuydu.

Tebessümle "Daha iyiyim sayenizde " dedim.

Ciddi bir sesle "Sevindim" dedi.

Çekine çekine konuştum. "şey acaba siz beni nasıl buldunuz?"

Bir süre yüzümü inceledi. Tam bir şey söylemeyeceğini düşünmüştüm ki konuştu.

Soğuk bir sesle "Sizin oradan geçiyordum. Gördüm sizi" dedi.

Sadece kafamı olumlu anlamda salladı. Tam teşekkür etmek için konuşacaktım ki, kapının tıklatılmasıyla konuşamadım.

Tekrar kapı tıklatıldı. Öğretmenler odasında bile bu kadar tıklatılmıyordu.

Derin bir nefes aldım. "Gir" dedim. Tekrardan

İçeriye kumral, kahve rengi ela gözlü bir erkek girince süzmeden edemedim.

"Geçmiş olsun Simay" dedi.


Akın uyar dolu bir sesle "Hoca Asaf" dedi.

Asaf Sılaya takıntılı olan ruh hastasıydı bu. Demek ki buydu ünlü Asaf abisi'nin tam tersiydi. Akın ciddi Asaf ise gevşek bir tipti.

Asaf "Geçmiş olsun demeye geldim abi."

Tek kaşımı kaldırdım. Salak vardı sanki karşısında Sıla'yı görmeye gelmişti.

En resmi sesimle "Sağolun" dedim.

Akın"O zaman gidelim biz, hasta ziyaretin kısası makbuldür"

Tebessümle "teşekkür ederim tekrardan" dedim.

Hiçbir şey demeden ikisi de çıktı.

Derin bir nefes aldım. "Offf" diyerek sertçe kafamı yastığa bastırdım.

*****


Ne kadar bir süre geçti bilmiyorum ama kapının tıklatılmasıyla gözlerimi açtım.

Pürüzlü sesimle "gel" dedim.

Sıla girdiğinde hemen pürüzlü sesimle konuştum.

"İyi oldu Sıla geldiğin, çok sıkıldım ne zaman bitecek bu serum "

Sıla iki saniye seruma baktı. Ciddi bir sesle konuştu. "Bitmiş"

Dediği şeyle rahatlamıştım.

"Ne zaman çıkıyorum? "

Sıla"istedin zaman, ama.. Seninle konuşmak isteyen biri var. "

Aklıma gelen kişiyle anında ciddileştim.

İçeriye Rüzgar girdiğin de tahinim doğru çıkmıştı.


Hayır ben ondan uzak durmak istiyordum.

Ona bakınca babam aklıma geliyordu.

Sıla biten serumumu çıkararak odadan çıktı.

Sadece yüzüne baktım. Hiçbir şey demedim.

Ayak ucumu oturarak Çaresiz bir sesle konuştu.

"Simay.. İyisin dimi, keşke o adamdan önce gelebilseydim sana, yetişemedim yanına gelemedim özür dilerim "

Yataktan doğrulurken "İyiyim iyiyim " diyerek geçirmeye çalıştım.

Elimi tuttu an elektrik çarpmış gibi anlık çektim. Saçımı düzelttim.

Rüzgar "Seni götürmemi ister misin?" dedi.

Hızla kafamı iki yana salladım.

Ona bakmayarak "Gerek yok, beni Sıla bırakacak" dedim.

Sıkıntılı bir nefes vererek "Peki ben de peşinizden gelirim" dedi.

Hiçbir şey demeden yataktan kalkmaya çalıştım.

Rüzgar "yardım edeyim." diyerek koluma girdi an kolumu çekmeye çalıştım. "Gerek yok" diyerek. Zoraki bir şekilde kalktım.

Kapıdan çıkmadan önce "Bana sılayı bulur musun?" dedim.

Kafasını olumlu anlamda salladı. Çıktığın da derin bir nefes verdim.

Paltomu ve çantamı giydiğim de odaya Sıla ve Rüzgar gitmişti.

Sıla" Efendim canım " dedi. Saçımı kulağımın arkasına iterken

" Beni eve bırakır mısın? "

Sıla anlamış olacak ki iki üç saniye tepkisiz kaldı ardından cevap verdi. " Tabii ki, tabii ki"

Sıla"Sen dışarıda bekle, geliyorum" dedi

Kafamı yine olumlu anlamda, salladım.

Tam kapıdan çıkacakken Rüzgar koluma girdi.

Dudaklarımı aralayıp tam itiraz edecektim ki.

"İtiraz istemiyorum " dedi.

Sıkıntılı bir nefes vererek. Umursamayarak dışarı çıktığım da hemen arkamızdan Sıla da gelmişti.

Sıla'nın arabasına bindim de derin bir nefes aldım.

Sıla arabaya çalıştırırken "bir sorun yok dimi ?" dedi.

Boş yola bakarak "Bilmiyorum " dedim sadece

Sıla ise öyle bir şey dedi ki dilim tutuldu Ama mutluluktandı.

Sıla "Senin eve taşınıyorum"

Ardından "Herşeyinden haberim olmalı.. Bir de rüzgar" dedi. Sustu. Büyük ihtimalle moralimi bozmamak içindi.


Sessiz geçen araba serüvenin'den sonra



Eve geldiğim de durdu. Ciddi bir sesle konuştu.

Sıla "En kısa zamanda yanındayım"

Tebessümle "Bunu hep diyorum ama iyi ki varsın" dedim.

Sıla "Ben de bunu hep diyorum ama, sen de" dedi.

Arabadan inmeden önce "görüşürüz" dedim.

Sıla " Görüşürüz" dedi.

Arabadan indiğim an Rüzgar'da gelmişti. Arabasını hızlı park ettikten sonra koşarak yanıma geldi.

Rüzgara "Yardım edeceğim bir şey var mı?" dedi.

Yüzüne bakmayarak. Soğuk bir sesle"Yok" dedim.

Çantamdan anahtarı çıkararak eve girdiğim de kapıdan Rüzgar konuştu.

Rüzgar "Bir şey var mı yapabileceğim"

İfadesi bir şeklide Aynı sesle "Yok, görüşürüz" dedim.


Tam kapıyı kapatacakken eliyle kapıyı tuttu.

Net bir sesle "Simay neden böylesin?" dedi.

"Yorgunum " diyerek kapıyı tekrar kapatacakken geri tuttu kapıyı.

Tek kaşımı kaldırarak Rüzgara baktım.


Rüzgar sert sesiyle " Bana net bir cevap vermeden bu kapıyı kapatamazsın! " dedi.

Ben de sinirle konuştum " Uzak dur benden emin ol yapacağın en iyi şey bu!! "

Rüzgar " Yapamam!!"

Şüpheyle baktım" O niyeymiş "

Bir süre bana baktı..

Derin bir nefes alarak aynı sinirle konuştum. " Rüzgar!! sadece benden uzak d-"

cümlemi tamamlayanamıştım. Çünkü Rüzgar beni öpmüştü.. Geri çekildiğin de ise söyledikleriyle şok geçirdim.

" Çünkü sana aşığım, öyle bir bağlandım ki.. Uzak duramam senden Simay"