Annemin zoruyla bir sabaha daha uyandım. Yüzümü yıkadım kahvaltı yapmak için mutfağa gittim.Babam masayı kuruyor annem ise omleti pişiriyordu."Anne Mert nerede?" Mert kim miydi? Benim küçük baş belası kardeşim.Kapının girişindeki Mert "Buradayım abla" Dedi ve içeri girdi. Annem "Hadi masaya oturun bugün yeni okullarınızda ilk gününüz!" Evet doğru duydunuz yeni okul belki bu çok klişe olucak ama bugün yeni lisemdeki ilk günüm. Açıkçası çokda heyecanlı değilim. Benim için sıradan sıkıcı bir gündü işte...

Benim aksime aile bireylerim çok heyecenlıydı. İtalyadan Türkiyeye gelmiştik. Türk olduğumu biliyordum ama hiç gelmemiştim. Annem Türkiye'nin bizim için uygun olmadığını söylerdi.Ancak babamın işi yüzünden buraya gelmek zorunda kaldık. "Tamam anneciğim" Diyip masaya oturdum. Hep birlikte kahvaltı etmeye başladık. Kahvaltım bitince tabağımı tezgaha bıraktım. Annem ve babamın yanağına birer öpücük kondurdum. "Elinize sağlık." Dedim ve odama gidip okul üniformamı giydim. Üniforma beyaz bir gömlek, kırmızı bir etekden oluşuyordu.

Yeni okulum bir kolejdi. Ordaki şımarık veletleri tahmin edebiliyordum. Bugün onlara katlanmaya çalışacağıma dair kendime söz verdim ancak yarın muamma...

Saçımı düzleştirdim,kirpiklerime maskara ve yanaklarım allık sürüp odamdan çıktım. Aşağıya indim. Mert çoktan hazırlanmış beni bekliyordu. "Beklettim mi?" Diye sordum "Beklettin abla hadi gidelim daha arkadas edinmem lazım sen son sınıfsın ama ben liseye yeni geçtim." Erkek kardeşim popülerliğe fazla önem veren bir ilgi manyağıydı. İtalyada bile okulun en popüleri her zaman o olurdu. Ben ise çoğu zaman sessiz takılan tiplerdendim. "Aman be ne söylendin gidelim hadi." Ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Otobüs durağına doğru ilerledik. Aslında ailemiz oldukça fazla kazanıyordu. Ama biz hiç bir zaman el bebek gül bebek büyünemiştik. Her zaman kendi işimizi kendimiz görür bir başkasına ihtiyaç duymazdık. Bu huyumu seviyordum.

Bunları düşünürken otobüs durağına çoktan gelmiştik. Yaklaşık 5 dakika sonra otobüs geldi. Okula doğru yol almaya başladık. Okula vardığımızda çoğu öğrenci özel şoförleri ile bahçeye giriş yapıyordu. Ahh tanrım bu şımarıkların arasında nasıl yaşayacağım ben...

Nasıl unuturum size kendimi tanıtmadım.Ben İnci. İnci Kılıç,Kılıç İnşaat sahibinin kızıyım ve ben yeni hayatıma tam olarak bugün başlıyorum...

Yazar'ın açıklaması...

Bu bölüm çok kısa oldu ama sizi heyecanlandırmak istedim.Umarım amacıma ulaşmışımdır

Sizleri çok çok seviyorum aşklarımm