Sabahın köründe uyanmıştım,sağa sola döndüm ama bir türlü uyuyamıyordum. Can’da yoktu. Odadan çıkıp hastaneyi dolaşmaya başladım. Bir süre dolaştıktan sonra bir odadan bağrışma sesi duydum. Oraya doğru adımladım, içeride Tanju Hoca’yı gördüm. “Hanımefendi bakın tekrar söylüyorum,eşinizin ameliyat olması lazım!” Dedi hafif yüksek sesle. “Bende bu ameliyat olmayacak dedim!” Kadınında Tanju Hoca’dan eksik kalır yanı yoktu. “Ameliyat olmazsa felç kalacak diyorum!”

Daha fazla dayanamadım içeri girdim. “Hanımefendi siz neden eşinizin ameliyat olmasını istemiyorsunuz ki?” Dedim merak dolu bir sesle. “Lizge senin ne işin var burda,çık çabuk dışarı!” Öfkesinden bende nasibimi almış bulundum. Tam çıkacakken kadın kolumdan tuttu,”Siz beni anlarsınız,kadın kadının halinden anlar.” Tanju Hoca’ya baktım. Konuşmam için kafası ile onay verdi.

Kadına döndüm.”Neden istemiyorsunuz?” Dedim tekrar merak dolu bir sesle. Kadın derin bir iç çekti,”Beni aldatıyor,hemde en yakın arkadaşımla.” Gözlerim şaşkınlıktan kocaman açılmıştı. “E boşasaydınız ya!” Dedim hiddetlenerek. “Demesi kolay. Biz bir yıldır çocuk yapmaya çalışıyoruz,ama olmuyor.” (Bu kısmı geçicem Lizge bir şekilde kadını ameliyata ikna etti.)

Tanju Hoca ile odadan çıktık. “Aferin Lizge.” Anlamayarak Tanju Hoca’ya bakmıştım, o da anladı açıklamak için,”Az önceki olayı diyorum. Kadını ikna ettin ya.” Heee onu diyordu. “Şimdiden alıştırma yapıyorum.” Bu sefer o anlamayarak baktı. Açıklamak için,”Tıp okuyorum.” Dedim. “Aaaa öyle mi?” Dedi hafif şaşkınlık dolu sesiyle. “Evet iki sene sonra bitecek.” Dedim. Ona baktığımda bana derin bir şekilde bakıyordu.

“Erken staj yap bu hastanede.” Yine anlamayarak baktım. “Nasıl yani?” Yüzünde hafif tebessümle,”Okuldan çıkınca hastaneye gelirsin, bizimkilerle vakalara bakarsın.” Bu fikire ben aşırı sevmiştim. “Olur mu ki öyle?” Dedim merak dolu sesle. Tanju Hoca gülüp,”olur olur,sen oldu bil.” Dedi koluyla omzuma hafif vururken.

O sırada Dorukgili yanlarına gitmek için Tanju Hoca’ya gülümseyip,”Ben gideyim o zaman.” Dedim. “Git bakalım.” Cevap vermesi ile hemen Dorukgilin yanına koştum.

“Selam!” Dedim enerji dolu bir sesle. “Lizge bağırmazsan sevinirim.”dedi Ali. “Pardon Ali Bey.” Ellerimi suçluymuş gibi havaya kaldırarak. Ali Nazlı’ya dönüp,”Bey mi?” Diye sormuştu, Nazlı ise geçiştirmişti.

“Bakıyorum iyileşmişsin. Bugün, yarın artık taburcu olur gidersin.” Dedi Açelya araya girerek. “Taburcu olsam bile benden kurtulabileceğinizi pek sanmıyorum.” Dedim sesimi üzgün çıkarmaya çalışarak.

“O ne demek ya?” Diye sordu Demir. “Şu demek, artık vakalarda bende sizinleyim!” Dedim sevinçli bir sesle. Hiç konuşmayan Doruk,”O nasıl oluyor?” Demişti. “Şöyle oluyor,ben tıp okuyorum ya. Tanju Hoca öğrendi,gel burda bizimkilerin yanında dur dedi.” Hepsi şaşırarak bakıyordu.

Nazlı,”Tanju Hoca mı dedi?” Diye sordu. Niye şaşırdıklarıni anlayamamıştım. “Evet Tanju Hoca dedi,hatta siz yokken biz Tanju Hoca ile bir kadını eşini ameliyat olması için ikna bile ettik.”dedim. Doruk kaşlarını çatarak,”Ha çok çabuk benimsedin işini.” Bir süre sustu sonra ekledi,”Tanju Hoca’nı.” Ona anlamayarak baktım.

Demir araya girdi.”Hadi abi hadi bizim daha bir ton işimiz var.” Diyerek Doruk’u çekiştirerek gittiler. Bende odama gittim.

Bir yarım saat sonra kapı açıldı. Gelen dünkü kadındı. “Doruk’un sürekli etrafında dolaşan kız sensin demek.” Dedi yanıma yaklaşarak.”Efendim?” Dedim anlamadığımı belli ederek. “Dillerinden düşmüyordun bir de gelip ben bakayım dedim.” Dedi beni baştan aşağı süzerek. “Pardon ama siz kimsiniz?” Dedim bende onu baştan aşağı süzerek. “Haklılarmış. Doruk’un ikizi gibisin. Onun gibi hiç çekinmeden her şeyi söylüyorsun.” Söylemeyip napacaktım. Tekrar beni baştan aşağı süzerek,”Gözüm seninde üstünde!” Dedi. Deli miydi acaba bu kadın.

Kapı açıldı içeri Ferman Hoca girdi. “Vuslat Hanım sizin ne işiniz var burda?” Ona soru sorar gözlerle bakıyordu. “A a kendi hastanemde nereye gideceğimi sana mı sorucam!” Dedi ve çıktı. Ferman Hoca bana dönüp,”Lizge değerlerine baktık, hepsi iyi gözüküyor. Bugün istediğin zaman taburcu olabilirsin. Geçmiş olsun.” Diyerek çıktı.

Ferman Hoca’nın taburcu olabilirsin demesi ile işlemleri halledip hastaneden çıkarken Doruk’u,Vuslat Hanım’la bir köşede konuşurken gördüm. Çok takmadan hastaneden çıktım.