Hayatta karar vermemiz gereken durumlarla karşılaşırız. Bu durumlarda, etrafımızı sarmış sayısız insanın bize kılıçlarını doğrulttuğunu hissederiz; sanki yanlış kararı vermemizi bekliyorlarmış gibi.

Yaklaşık yetmiş yıllık hayatımızda, vereceğimiz tek bir yanlış kararın, bizden bir ömür alacağı korkusuyla yaşamaya çalışırız. Ne yazık ki çoğumuz “yanlış” diye adlandırdığımız bu kararların, aslında yaşamımızın olağan temposunun dışında olan ve geleceğe yön veren kararlar olduğunun farkında değil.

Seçtiğimiz yol çoğu zaman bozuk taşlarla dolu bir yol gibi görünür ama bilmeyiz ki, yolun ilerisindeki virajı döndüğümüzde karşımıza dümdüz asfalt bir yol çıkacak.

Virajın arkasını tahmin edebilen pek fazla insan yoktur, çünkü çoğu insan anı yaşamaya ve eğer memnunsa o anda kalmaya odaklanmıştır. İnsan en ufak bir mutluluk veya güzel bir an yaşadığında daha önce hiç o kadar mutlu olmamış gibi hisseder çünkü mutluluk, anlık bir duygudur ve sonrasında düşünüldüğünde aynı şekilde hissedilemez. Bu nedenle kimse o anı sonlandırmak istemez; geleceğinin daha iyi olabileceği ihtimalini yok sayar. Virajı dönmeye korkarlar.

Ben ise virajı dönmekten korkmayanlardanım. Eğer onlardan olsaydım buralara gelemezdim. Ben kim miyim?

Ben Cumhuriyet Savcısı Kumsal Arıkan. 26 yıllık hayatında karşısına çıkan bütün virajları geleceğini daha da güzelleştirmek uğruna hiç korkmadan dönebilmiş biriyim.