@ceyceyberry34
|
Selam bebeklerrr...<3 Yepyeni bir bölümle daha sizlerleyimmm... Yavaş yavaş gözlerimi kırpıştırarak açtığımda Bay Taehyung'un odasında olduğumu fark ettim. Yaşananlar aklıma doluşunca gördüklerimin rüya olmadığını anladım, o kadar güzeldi ki rüya sanmıştım bir anlığına. Taehyung'un yanımda yattığı aklıma gelince yanımın boş olduğunu gördüm. Nereye gittiğini bilmiyordum ancak yanımda o varken uyanmak istediğim gerçeği ile yüzleştim. Bu isteğim yakında gerçek olacaktı, Taehyung ile evlenecektim. Bu düşünce beni gülümsetirken kapının dışından sesler duymamla gözlerimi yumuup uyuyor taklidi yapmaya başladım. Odanın kapısı açıldığında biraz gerilsem de sesinden Taehyung'un olduğunu anlamıştım. "Ne güzel uyuyorsun. Ben seni nasıl uyandırabilirim ki şimdi? Yemek yiyip vitamin içmen gerekmese burada oturup uyanana kadar seni izlerdim." Kendi kendine söylediği sözlere gülümseyecek gibi olmuştum ancak son anda tutmuştum kendimi. "Güzelim, uyan artık hadi. Yemek yemen gerek."diyerek saçımı severek uyandırmaya çalışıyordu beni. Buraya gelmeden önce babamın yataktan atarak uyandırmasını düşününce canım yanmıştı ve tekrardan buraya geldiğim için mutlu olmuştum. "Güzelim hadi kalk, yemek yiyelim."deyip saçımdan öpen Taehyung ile bu düşünceme bir son vermiş ve gözlerimi yavaşça açmıştım. "Günaydın güzelim. Daha iyi hissediyor musun kendini?"diye sorduğunda başımla onu onayladım. Benim yavaşça yataktan doğrulmama yardım etti. "Uyandırmak istemezdim ama yemek yiyip vitaminlerini içmen lazım güzelim."dedi gülümseyerek. Ben de ona gülümsedim ve boynuna sarıldım birden. Buna şaşırsa da o da bana sıkıca sarılmıştı. "Bizi düşündüğünüz için teşekkür ederim efe-Taehyung."dedim başım boynundayken. Bunu der demez boynuma masum bir öpücük kondurması bir oldu. "Ailemi tabiki düşüneceğim güzelim."dedi sonrasında. Boynundan ayrılıp yüzüne baktım Taehyung'un. "Ailen miyiz?"diye sordum. "Evet ailemsiniz güzelim."dedi ve burun ucumu öptü. Buna kıkırdadım çünkü hissettirdikleri çok güzeldi. Ben kıkırdayınca gülümsemesi yüzünde büyüdü. "Hadi yemeğe o zaman, yemekler soğumasın."dedi ayağa kalkarak. Elini bana uzattı tutmam için. Elini tutup ayaklandım. El ele mutfağa kadar gelince ahjummalar ve noanaların bakışı altında ezildiğimi hissettim. "Jeongguk ve biz yemek yiyeceğiz, servis açar mısınız?"dediğinde bir ahjumma lafa girdi. "Efendim, yemek saatine bir buçuk saat var. Bay Kim ye-"derken Taehyung sinirlenmişe benziyordu. "Bay Kim dediğiniz kişi benim dedem! Nasıl onu sorgulamıyorsanız beni de sorgulamayın."dedi ve devam etti. "Bu tavrınızın müstakbel eşim yüzünden olduğunu biliyorum. Kulağıma bazı şeyler geldi ancak duymazdan gelmiştim. Bir daha kulağıma müstakbel eşim hakkında çirkin ithamlar, dedikodular, söylemler gelirse hatta ve hatta onun hakkında kötü bir şekilde konuşulursa bu sefer duymazdan gelemem. Eğer ona cephe almaya kalkarsanız da kaç yıldır burada çalıştığınız umrumda olmaz. Bugüne kadar hep kibar ve iyi oldum. Öyle de devam etmek istiyorum çünkü inanın kötü tarafıma denk gelmek istemezsiniz."dedi ve devam etti. "Müstakbel eşime hizmetkarken yaptırmaya çalıştığınız şeylerde sizi sadece uyarmıştım ancak şimdi müstakbel eşim sizin yüzünüzden ağlarsa, gözünden bir damla yaş akarsa sizi mahvederim! Sizin yüzünüzden gözü bile dolarsa ne yapacağımı kestiremiyorum. Bana ne kadar saygı duyuyorsanız on kat daha fazla saygı duyacaksınız müstakbel eşime! Anlaşıldı mı?!" Taehyung'u ilk defa böyle sinirlenmiş görüyordum. Boşuna sinirlenmemiştir. Muhtemelen ahjummalar bana sürtük demişlerdir, noanalar da 'ben de kıçımı açsam benimle evlenirdi.' gibi şeyler deyip Taehyung'u kaçırdıklarını düşünüp bana sinir olmuşlardır. Ani gelişen bu evlenme kararımız tabiki böyle dedikodulara sebep olacaktı, biliyordum bunların düşünülüp konuşulacağını. Kendimi kötü hissettiğim için Taehyung'un elinden güç almak için biraz daha sıkı tuttum ellerini. "Gel oturalım güzelim. Hoseok, servisi sen yapar mısın?"dedi Taehyung. Hoseok onu onaylayınca masaya oturduk yan yana. "İyisin değil mi güzelim?"diye sordu Taehyung üzerime eğilip saçlarımı düzeltirken. "İyiyim, teşekkür ederim."dedim başımı eğerek. Taehyung saçımı öperken Hoseok servislerle yanımıza geldi. İkimize de servis açtı, tabi açarken bana gülümsemeyi de unutmadı. Yemeklerimizi de servis ettikten sonra mutfağa geri gittiğinde yemeğimden yemeye başladım. "Ooo çifte kumrular kimseye sormadan yemeye başlamış."diye bir ses duyuldu, bu ses Bay Jaesung'a aitti. Stresten ellerim titrerken Taehyung'un elimi tuttuğunu hissettim. "Öyle istedi canımız ama bir sıkıntı olacağını düşünmüyorum. Dedem de ona iyi bakmam gerektiğini düşünüyor, ben de müstakbel eşim için yapmam gerekeni yapıyor ve ona iyi bakıyorum. Tıpkı senin görevlerine senden daha iyi baktığım gibi." dedi Taehyung ters bir sesle, öteki eli de yumruk olmuştu. Belli ki onu dövmemek için zor duruyordu. Bu yüzden onun elini daha fazla sıkıp daha çok sokuldum ona. Bana bakışları kaydığında ona gülümsedim. Bu onu sakinleştirmiş gibi o da gülümsedi bana. "Geçici bir süreliğine yalnız, onu bil de. Sonra sıkıntı olmasın aramızda." "Geçici değil ve olmaması için de her şeyi yapacağım. Bakalım asıl sıkıntıyı kim çekiyor?" "Sen evlilik arifesi hayallerdesin heralde kuzen. Ben seni müstakbel eşin ile yalnız bırakayım o zaman."dedi Bay Jaesung. Bunu derken bakışlarını ona bakmasam da üzerimde hissetmiştim ve tüylerim ürpermişti. Çok keskin baktığına emindim bana, bıçak kadar keskin... Taehyung da ona cevap vermeden ters bir şekilde baktı, sonra da bana dönüp beni yanağımdan öptü. Ben Taehyung'a hayran hayran bakarken bir yandan Jaesung'un uzaklaşan adım sesleri ile rahatlamıştım. "Hadi güzelim, yemeye devam et. Daha vitamin içeceksin."dedi Taehyung gülümseyerek. Ben de gülümseyip yemeye devam ettim. Taehyung da benimle beraber yedi. Yeterince yediğimi hissettiğim an Taehyung'a döndüm. "Doydun mu?"dediğinde başımla onu onayladım. "Kalkalım o zaman."dedi ve ayağa kalktı. Beni de elimden tutarak kaldırdı ve elimi bırakmadan merdivenlere doğru yürümeye başladık. Merdivenleri de el ele çıktığımızda Bay Kim'in odasından bize seslendiğini duyduk. "Çocuklar, gelin bakayım siz odama." Bay Kim'in bunu demesiyle onu takip ederek odasına girdik. "Ne karar verdiniz diye soracaktım ancak el elesiniz."diyerek lafa girdi Bay Kim birleşik ellerimize bakarken. "Evet dedecim, doğru düşünüyorsun. Biz evlenmeye karar verdik."dedi Taehyung tuttuğu elimi öperek. Ben utandığım için başımı öne eğip gülümseyerek alt dudağıma dişlerimi geçirmiştim. Taehyung'un beni gerçekten sevmesi ve bebeğimle birlikte kabul etmesi bile benim için mucizeyken bu hareketleri kalp krizi sebebimdi. "Utanma oğlum, siz yakında evlenmeyecek misiniz? Neden utanıyorsun? Hem alış bunlara bence çünkü Taehyung'umu tanırım. Eminim sürekli öper, elini tutar, güzel sözler söyler."dedi Bay Kim ve devam etti. "Taehyung'u ve abisi Seokjin'i ben yetiştirdim, elimde büyüdü ikisi de ama tabi Taehyung daha küçüktü, 3 ya da 4 yaşındaydı sanırsam. O bana en küçük kızımın en küçük emanetiydi. Hep onun yanında olacak, ona aile olacak biri girsin istedim hayatına. Kurduğu aile güzel olsun, sevdiği kadar sevilsin, huzurlu ve mutlu olsun istedim. Sonra seni duydum ve araştırdım. Babanı da araştırdım ve kumar huyu sayesinde seni ondan alıp getirebildim buraya. Başından beri aslında Taehyung ile olmanı istedim ancak ne seni burada kalmaya ne de Taehyung'u ve seni istemediğiniz bir birlikteliğe sürüklemek istemediğim için bir şey söylemedim size ve akışına bıraktım. Biraz da uzaktan gözlemledim ikinizi, izlettim. Evet pek etik değil ancak içimden bir his hep ikinizin iyi birer eş olacağını söylüyordu, kendime mani olamadım. Ne kadar uyumlu olduğunuzu fark ettikçe de sizi bir birlikteliğe teşvik etme isteğim de arttı ancak bakıyorum da bir şey yapmadan bile ikiniz de birbirinize yanmışsınız. Çok sevindim çocuklar, beni daha mutlu edemezdiniz. Çok teşekkür ederim. Umarım hep mutlu olursunuz." Bu sözlerle gözlerim dolmuştu, başından beri beni Taehyung için seçmişti ve bir şekilde biz Taehyung ile birbirimizi sevmeye başlamış ve Bay Kim'in hayallerini gerçekleştkrmiştik. Taehyung'un elini bırakıp Bay Kim'in elini öptüm. Taehyung da benden sonra dedesinin elini öptü ve ona sarıldı. "Efendim."diye söze başlarken Bay Kim beni düzeltti. "Dedeciğim de oğlum."dedi. "Dedeciğim, benim umutlarım bitmişken, babamın eziyetlerinden öleceğimi düşünürken beni yanınıza aldınız, umut aşıladınız bana. Hayatımı bir anda güzelleştirdiniz. Size ne kadar teşekkür etsem azdır, ikinci bir hayatım oldu sayenizde. Bu yüzden hayatım boyunca minnettar olacağım size."dedim ve decam ettim. "Taehyung, çok yakışıklı biri ancak ben yakışıklı olmasından dolayı ya da zenginliği yüzünden sevmiyorum onu. Böyle düşünmenizi istemem. Ben ona aşığım çünkü o hayatımda hiç hissetmediğim duyguları hissettirdi, bana yaşadığımı hissettirdi, bana insan gibi hissettirdi. Her normal davranışında bile etkilenmekten alıkoyamadım kendimi bu yüzden ancak çok yanlıştı ona aşık olmam bana göre. Size ihanet etmek gibi gelmişti bana Taehyung'u sevmek ve amacım bir an önce duygularım artmadan ve size sorun çıkarmadan buradan gitmekti. Bunu beni yanlış anlamayın diye söylemek istedim ve biliyorsunuz ki benim de pek iyi bir aile yaşantım olmadı. Bu yüzden ben Taehyung ile aile olmayı öğrenmek istiyorum. Onunla huzurlu ve mutlu bir yuva kurmak istiyorum." İçimde biriken her şeyi söylemiştim işte, aşkımı itiraf etmiştim. Hem de Bay Kim'in önünde. Bu beni yine utandırırken Taehyung konuşmaya başladı. "Ben de Jeongguk'a aile olmayı öğretmek istiyorum dedeciğim. Onu ilk gördüğümde merdivenden düşmüştü. İyi misin diye sorduğumda yerden kalktı ve göz göze geldik. Onu istemsizce süzdüm ve ilk görüşte etkilendim. Bu etkilenmem hoşlanma ve zamanla aşka döndü. Birlikte mutlu ve huzurlu olacağımıza eminim." Taehyung'a gülümseyerek baktım, sözleri o kadar içtendi ki gözlerim dolmuştu. "O zaman yemekte nişan işini konuşalım."dedi Bay Kim. "Dedeciğim, biz yemeğimizi yedik. Biraz fazla ani olduğu için ev halkı bize tepkili ve Jeongguk da çok yorgun bu tepkileri çekmek için. Bugün dinlenelim yarın sakin kafa ile konuşalım istedim."dedi Taehyung. Bay Kim Taehyung'u başıyla onayladı. "Haklısınız, siz bugün dinlenin. Yarın nişan için alışverişe çıkarsınız. Yarın akşam nişanınızı da yaparız aile arasında."dedi Bay Kim. Biz de onu onayladık ve iyi akşamlar dileyerek çıktık odasından. "Gel güzelim, vitaminlerini iç sonra istersen yatarsın odanda."dediği için Taehyung'u onayladım ve odasına girdik. Vitaminlerimi bana verip odasındaki sürahiden bir bardak su doldurup bana verdi. Vitaminlerimi verdiği su ile güzelce içtim. "Ben artık odama geçeyim."diyerek ayaklandım. "İyi geceler güzelim."dedi Taehyung bana sarılıp saçımı öperek. Ben de ona sıkıca sarıldım ve 'iyi geceler.' diye mırıldanıp odadan çıktım. Taehyung'un odasından çıkar çıkmaz Jaesung ile göz göze geldim. Ne yapacağımı bilemediğim için bir telaş kapladı bedenimi. Bir an Taehyung'un odasına girsem mi diye düşündüm ancak bu bir çözüm olmadığı için bundan vazgeçip odama doğru hızlıca adımladım. Üzerimi değiştirip yatağa uzandım ve karnımı okşayarak gözlerimi kapattım. *** "Sen Taehyung ile evlenebileceğini mi sandın ha sürtük!"diyen sesle ve boğazımdaki baskıyla gözlerim açıldı. "Kuzenimle olup beni mahvetmek amacındasın değil mi? Seni geldiğin yere gönderiyim mi ha?!"diye bağıran Jaesung ile ağlamaya başlamıştım bile. Bir yandan boğazımı sıkarken diğer yandan da hareket etmemem için bileklerimi birleştirmiş ve üzerime oturmuştu. "Ya-yapma."deyip itmeye çalıştım onu ama başaramadım. "Yapacağım, gitmen için sana şans vermiştim. Artık başka şansın yok."dedi. Boğazımdaki baskı azalınca tekrar kurtulmaya çalıştım ama elinde bıçak görünce put kesilmiş gibi dondum. "Ya-yapma! Ne olur yapma!"dedim ağlayarak. Jaesung ise bu halime gülmekle yetindi. "Benden olan bebeğini Taehyung'a nasıl yutturdun bilmiyorum ama sorun değil. Ben Taehyung adına da senden de bebeğinden de kurtulacağım."dediğinde tüm gücümle onu üzerimden attım. "Bebeğime dokunmana izin vermem!"dedim yataktan kalkıp kapıya koşarken. Birden beni saçımdan tutup yere attı ve üzerime eğildi. Karnımı korumaya çalışırken ellerimi tutup başımın üzerinde tek eliyle sabitlemişti. Tekrar kurtulmaya çalışsam da bunu başaramadım. "İmdat!"diye bağırmaya başladığımda Jaesung bana döndü. Elinde tekrar bıçağı görünce tekrar bağırdım. "İmdat! Kimse yok mu?! Taehyung!" "Sana kimse yardım edemez artık!"deyip bıçağı karnıma sapladı. Kan ter içinde yatakta ayaklanırken Jaesung'un yanımda olmadığını fark ettim. Karnım da acımıyordu. Derin derin soluklanıp kendime gelmeye çalıştım. Sadece bir kabustu diyerek kendimi avutmaya çalıştım ancak huzursuzluğum devam etti. Gözümden ne ara sel gibi akmaya başladığını bilmediğim göz yaşlarımı sildim ve odadan çıktım. Taehyung'un odasına girdim. Burada güvende hissediyordum. "Buraya gelemez."diye fısıldadım kendi kendime odadaki koltuğa oturup. "Jeongguk, ne oldu güzelim?"dedi Taehyung. Onu uyandırmış olmalıydım. Panikle ayağa kalktım. "Ö-özür dilerim. Be-ben bir kabus gördüm de. Rahatsız ettiysem hemen çıkabilirim."dediğimde Taehyung yanıma geldi ve sarıldı bana. "Sorun değil, sen iyisin değil mi güzelim?"dediğinde başımla onu onayladım. "Yanımda yatabilirsin istersen."dediğinde hevesle onayladım ve daha sıkı sarıldım Taehyung'a. O da saçlarımı öptü ve benim gibi daha sıkı sarıldı bana. "Hadi yatalım güzelim."dedi ve örtüyü açtı benim için. Ben içine girerken o yatağın etrafında dolanıp kendi yerine geldi. Üstünün çıplak olduğunu bile o an fark ettim. Sarılırken bile hissetmemiştim üstsüz olduğunu. Ben öylece üst vücuduna bakarken Taehyung'un sesiyle kendime geldim. "İstersen üzerimi giyinebilirim."dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım. Taehyung da yanıma yatınca ona doğru döndüm. "Bana sarılır mısın Taehyung?"diye sormam ile kollarını belimde hissetmem bir oldu. "Jeongguk dedemin odasında söylediklerin yani sen bana ger-"derken lafını kestim. "Hepsi doğruydu Taehyung. Ben sana gerçekten aşığım."dedim gözlerinin içine bakarak. Gözlerimdeki ciddiyeti görünce gülümsedi. "Ben de sana aşığım Jeongguk." Gitgide dudaklarımız birbirine yaklaşırken ilk hamleyi ben yapıp dudaklarımızı birleştirdim. Bölüm Sonu <3 Umarım severek okumuşsunuzdur bu bölümü. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın...<3 |
0% |