Davayı almamın üzerinden üç ay geçmişti. Bu süreçte bulabildiğim kadar delil toplamıştım. Bugün duruşma günüydü o yüzden çok stresliydim.

"Afra ya yapamazsam? Bunlar tehlikeli adamlar ne yapacakları belli olmaz." Afra güven vermek istercesine kolumu tuttu.

"Sana güveniyorum, bunun üstesinden gelebilirsin." Tebessüm ettim. O sırada bu güzel anı Berfin bozdu.

Elindeki kahveler ve kolundaki çantasıyla birlikte bize doğru geliyordu. Kahveleri taşımakta zorlanıyor gibiydi.

"Siz orada konuşun ben burada can çekişeyim! Yardım etsenize biraz!" Afra göz devirirken ben bu haline gülmeden edemedim.

Hemen kalkıp kahvelerin ikisini aldım. Oturduğumuzda Berfin Afra'ya bakarak söylendi. "Hayırlı dost." Afra sırıttı. "Zaten."

Duruşmaya daha 5 saat vardı. Afra ile Berfin stresimi azaltmak için kahve içmeyi teklif etmişti. Bugün çok iyi anlaşıyorlardı(!)

"Egonu burcuna veriyorum yoksa elimde kalmıştın." Berfin ters bir bakışla Afra'ya bakıyordu.

Afra sırıtmaya devam ederek cevapladı. "Ne varmış burcumda. Aslan burcu olmasaydım bile ben böyle bir bireyim." Deyip saçını yana savurdu.

"Güya beni sakinleştirmek için gelmiştik ama ben daha kötü oldum!" Sitemimle benimde burada olduğumu hatırlamayı akıl edebilmişlerdi.

Berfin biraz daha yanıma yanaştı. "Aman boşver. O kadar strese değmez. Hem kazanamazsan seni öldürecekler sanki."

Ağlamaklı bir şekilde ona bakarken Berfin gerçeğin farkına varıp elini başına koydu. "Tamam sorun değil kazanırsın elbet!"

Afra Berfin'in koluna hafifçe vurarak söylendi. "Çok işe yarıyorsun şuan!"

Berfin altta kalmadı. "En azından deniyorum!"

Aralarında ben olduğum için resmen can çekişiyordum. İkisini de ayrı yönlere ittirip sinirle konuştum. "Kulaklarım şişti durun artık!"

Birbirlerine en ters bakışlarını atıp atışmayı bıraktılar. "Oh, sonunda!" Deyip keyifle geriye yaslandım. Bir yandanda kahvemi yudumluyordum.

Ben ve Berfin sütlü kahve severdik. Afra ise sade kahve severdi. Acı olan şeyleri sevmiyordum, bana acı şeyleri ölseler yedirip içiremezlerdi. Bu yüzden sade kahveden hoşlanmıyordum.

"Onu nasıl içiyorsun ya zift gibi." Berfin gene kavga başlatacak bir şey bulmuştu. Hızla Berfin'e döndüm.

"Sakın! Bir daha atışırsanız atarım kendimi şuradan!" Dememle Afra kıkırdadı. "Kendini sandalyeden atmayı düşünüyorsan pek bir sorun yok gibi."

Aklıma gelen ayrıntıyla yüzümü buruşturdum. Zemin kattaydık kendimi nereye atabilirdim ki.

"Çaktırma işte!" Diye kızdım.

O sırada havadan sudan konuşurken duruşmaya az kaldığını farkettim. Kızlara döndüm. "Benim gitmem lazım size iyi eğlenceler."

"Umarım iyi geçer, başarılar." Berfin'e tebessüm edip sandalyeden kalktım.

Afra göz devirdi. "İyi geçecek tabiki Efsa bu işi halleder."

"Ben halledemez diye bir şey demedim zaten."

"Demiş sayılırsın."

"Demedim!"

Afra ile Berfin yine atışmaya başlayıncaya oradan uzaklaştım. Bu kafayla onları yeteri kadar çekmiştim.

----------

Duruşma için son hazırlıkları yapıyordum. Fazla stres yaptığım için sıcak basmıştı. Veya camları açmayı unuttuğum için olabilir.

Lavaboya gidip yüzümü yıkama ihtiyacı hissettim. Her şey hazır olduğu için rahatlıkla gidebilirdim.

Elimdeki dosyayı masama bırakıp lavaboya doğru yol aldım. Koridorda ilerlerken biri omuzuma sertçe çarpınca sendelendim. Son anda dengemi koruyup bana vuran adama döndüm.

"Beyefendi biraz dikkat edebilir misiniz?"

Biraz yapılı esmer bir adamdı, benden uzundu. Yüzündeki derin kesik izini görünce ürpermiştim. Sol gözünün hemen yanında başlıyor çenesinde bitiyordu.

Bana bakıp dikkatli bir şekilde beni süzdü. Ardından sırıtıp yüzüme baktı. "Sende önüne bak." Bunu söyledikten sonra yanımdan ayrılmıştı.

"Kaba adam!" Diye söylendim. Sonra biraz daha ilerleyip lavaboya girdim. Kapıyı ardımdan kapatmıştım. Aynanın karşısına geçtim.

Bugün makyaj yapmamıştım ama doğal halimde güzeldi. Saçlarım çarpmanın etkisiyle dağılmıştı. Elimle düzelttikten sonra çeşmeyi açtım.

Yüzüme soğuk suyu çarptıktan sonra biraz daha rahatlamıştım. O sırada kapının açılıp kapanma sesini duydum.

Kapıya baktığımda bana çarpan adamın içeri girdiğini gördüm. Eli kapı kilidine gitti. Kapıyı kitlemişti. Sırıtarak beni baştan aşağıya süzdü.

Siktir!

🤍

Selamlarr! Bu bölüm baya bir gecikti 3.haftaya yaklaştık kusura bakmayın lütfen. Okuldan dolayı yazacak fazla zamanım olmuyor. Bu yüzden size özür olarak bu haftalığına iki bölüm bırakıyorum.

Aslında 4. ve 5.bölüm aynı bölümdü ama ayırmak istedim çok uzun olunca, bölümler uzun olunca içim sıkılıyor ve yazacak konu bulamıyorum. Hem böylesi daha iyi bence okurken de bıkmazsınız.

Umarım bir an önce Asır ve Efsa'nın birlikte olduğu bölümlere geliriz bu sayede daha fazla şey yazabilirim. Bunun için sadece biraz sabretmek lazım.

Gelelim bölüme. Öncelikle bölümü nasıl buldunuz? Yine aksiyon yine aksiyon. Sakin bölümlerde gelir elbet.

Afra ile Berfin'in atışmaları peki. O kısım çok güzeldi bence. Sizin fikirleriniz nelerdi?

Bu lavabo sahnesi aklımda yoktu ama aklıma esen bir fikirle dedim ki böyle bir sahne neden olmasın. Diğer bölümde her şeyi daha net anlayacaksınız.

Sizce o adamın derdi ne olabilir. İyi niyetli yaklaşmadığı kesin. Efsa yine başına bela almadan duramıyor. Acaba bu yüzden hocaya gerçekten de gidecek mi? İleriki bölümlerde göreceğiz elbet.

Ben her ne kadar demesemde satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen. Bu benim için bir motivasyon kaynağı diyebiliriz. Nedensizce beni çok mutlu ediyor ve daha çok

yazmak istiyorum. Eminim ki çoğu yazar da benimle aynı fikirdedir.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere😽👋🏻