AİLE

sonunda eve gelebilmiştim bahçeden içeri girdiğimde annem görüş alanıma girdi her zaman olduğu gibi çiçeklerle ilgileniyordu insanlar pazar günleri tatil yapardı ama annem perşembe işe gitmezdi ve bizde bunu sorgulamayı bırakmıştık artık

çiçeklere o kadar dalmıştı ki beni fark etmedi '' annem'' diye arkasından sarıldığımda ilk bir irkilse de ben olduğumu anladı ve rahatladı '' kaçık kız ne öyle sinsi sinsi yaklaşıyorsun kalbime indireceksin bir gün'' annemin bu sözlerine göz devirmiştim

göz devirdiğimi gören annem ağzıma bir tane geçirmişti

ah! 

''of anne ya ne vuruyorsun'' annem sözlerime aldırış etmeden arkasını döndü ve çiçekleri ile ilgilenmeye devam etti '' anneye göz devrilmez sana kaç defa söyleyeceğim çarpılırsın sonra '' annemin klasik sözleriydi her zamanki gibi bir gün çarpılır mıydım acaba!

annemle sohbete dalmıştık hatta o kadar kaptırmışız ki babamı daha yeni fark ediyorduk ne yani babamlar eve geldiyse iş bitti demektir hemen telefonumu elime aldım ve saatte baktım oha saat 18.00 olmuştu 2 saattir sohbet mi ediyorduk hay anam bu kadın beni iyice bozdu

annem düşüncelerimi anlamış gibi bana bakınca bende sevimli bir şekilde ona gülümsedim ve öpücük attım öpücüğümü havada tuttu ve kalbine bastırdı seviyordum bu kadını iyi ki benim annemdi

bazı anneler olurdu çocuklarını hiç sevmez, bazı annelere olurdu yaşayamadıklarını kızlarının yaşamasına da izin vermezdi kıskanırdı, bazı anneler olurdu erkek çocuğunu el üstünde tutar kız çocuğunu hizmetçi gibi kullanırdı ve bazı anneler olurdu çocuklarını ayırmaksızın seven onların üstüne titreyen kendi yaşamasa da oğlum kızım benim yaşadıklarımı yaşamasın daha iyi hayatları olsun işte benim annemde buydu canımdan çok sevdiğim kadın

düşüncelerimi bölen babamın sesiydi '' gazel hanım babaya bir hoş geldin yok mu?'' ayyyy ben babamı unuttum bu annem aklımı başımdan aldı neyse toparlan gazel kendime moral vererek babama döndüm ve koşarak ona sarıldım sanki beni içine sokmak istiyormuş gibi sarıldı bu romantik anımızı bölen kim dersiniz

tabiki de alev tormis kıskanç kadın ne olacak '' hadi hadi sarılmanız bittiyse içeri geçin üstünüzü değiştirin ve sofraya'' annemin sözleri ile babamla birbirimize baktık ve burukça gülümsedik bu kadın varken kavuşamayız biz baba diye fısıldadım babamda benim gibi ciddiyetle kaynaşarak haklısın kızım dedi ve güldük

''kime diyorum ben acaba hakan bey ve gazel hanım'' annemi daha fazla kızdırmak istemediğimiz için ayrıldık evin yolunu tuttuk annemin bana seslenmesi ile arkamı döndüm '' kızın abinleri de uyandır hepsini 10 dakika içinde masada göreceğim'' annemin sözlerine kafa mı salladım ve yürümeye başladım ilk işim abi tayfasını uyandırmak o zaman...

abimleri de uyandırdıktan sonra işlerimi halletmiştim ve şu an yemeklerimizi yiyorduk

nefret ettiğim brokoli ile oynarken annemi kontrol ettim babamla bir şeyler konuşuyorlardı yavaşça diyara yaklaştım diyar abim ne yaptığımı anlamış olacak ki ''hayır gazel'' dedi abimin sözleri ile ona yavru kedi bakışı atarak ''nolur abiiiii biliyorsun'' aslında abim haklı olarak hayır diyordu oda nefret ederdi bu ağaçtan ama napabilirim oturma düzeni böyleydi şimdi ben koray abime söylesem anında redderdi senin sağlığın için derdi ve beni başından atardı ve üstüne tabağındakileri de bana verirdi denendi ve onaylandı zamanında o yüzden tek seçeneğim diyardı egeye hiç bulaşmak istemiyordum rüzgar seçenek bile değildi

abim dayanamamış olacak ki tabağımdaki brokolileri oflayarak aldı kulağıma eğildi ve bu gece benimle uyuyorsun tatlı cadı diyerek önüne döndü kocam gülümseyerek bende önüme döndüm şu an her şeyi isteye bilirdi gazel tormisten tam izin